«Алла уларҙың күҙҙәрендәге һәр йәш бөртөгөн һөртәсәк. Үлем дә, ҡайғы-хәсрәт тә, һыҡтау ҙа, ауырыу ҙа башҡаса булмаясаҡ, сөнки элеккеләр үтте инде» (Асылыш 21:4, «Инжил. Изге Яҙманы тәржемә итеү институты»).

Һеҙҙең ҡәнәғәтлек килтергән эшегеҙ буласаҡ (Ишағыя 65:21—23).

Бөтә ауырыуҙар һәм ғазаптар юҡҡа сығасаҡ (Ишағыя 25:8; 33:24).

Туғандарығыҙ һәм дуҫтарығыҙ менән бергә, бәхетле булып, мәңге йәшәйәсәкһегеҙ (Зәбур 37:11, 29).

Эйе. Түбәндә быға кәмендә ике сәбәп килтерелә:

• Алланың үҙ вәғәҙәһен үтәргә көсө етә. Изге Яҙмала Йәһүә Алла ғына «Сикһеҙ ҡөҙрәт Эйәһе» тип атала (Асылыш 15:3). Шуға күрә ул донъяны яҡшы яҡҡа үҙгәртеү хаҡындағы вәғәҙәһен үтәй ала. Инжилдә: «Аллаға барыһы ла мөмкин», — тип әйтелә (Матфей 19:26).

• Алла үҙ вәғәҙәһен үтәргә теләй. Мәҫәлән, Йәһүә Алла үлгән кешеләрҙе «юҡһына», шуға күрә уларҙы терелтергә бик ныҡ теләй (Әйүп 14:14, 15).

  Ижилдә, Ғайса пәйғәмбәр ауырыу кешеләрҙе һауыҡтырған, тиелә. Ул кешеләргә бик ныҡ ярҙам итергә теләгәнгә күрә, шулай эшләгән (Марк 1:40, 41). Мохтаждарға ярҙам итеп, Ғайса Атаһының сифаттарын камил рәүештә сағылдырған (Яхъя 14:9).

  Һис шикһеҙ, Йәһүә Алла ла, Ғайса Мәсих тә беҙгә бәхетле киләсәк бүләк итергә теләй! (Зәбур 72:12—14; 145:16; 2 Петр 3:9).