«Алла уларҙың күҙҙәрендәге һәр йәш бөртөгөн һөртәсәк. Үлем дә, ҡайғы-хәсрәт тә, һыҡтау ҙа, ауырыу ҙа башҡаса булмаясаҡ» (Асылыш 21:4, «Инжил. Изге Яҙманы тәржемә итеү институты»).

Ауырлыҡтарҙың Алланан түгел икәненә ышаныс өҫтәй (Яҡуб 1:13).

Ғазап сиккәндә, Алла хәлебеҙҙе аңлай икәнен белеү йыуаныс бирә (Зәкәриә 2:8).

Бөтә ғазаптарҙың юҡ ителәсәгенә өмөт тыуҙыра (Зәбур 37:9—11).r

Эйе. Түбәндә быға кәмендә ике сәбәп килтерелә:

• Алла ғазаптарҙы һәм ғәҙелһеҙлекте нәфрәт итә. Йәһүә Алла, боронғо заманда халҡы йәберләнгәндә, ниндәй хистәр кисергән? Изге Яҙмала әйтелгәнсә, дошмандар «үҙҙәрен улар менән мәрхәмәтһеҙ» тотҡанда, Алла ғазапланған (Хөкөмсөләр 2:18).

  Алла берәүҙәрҙең башҡаларға зыян килтереүенә тыныс ҡына ҡарап тора алмай. Мәҫәлән, Изге Яҙмала, «ғәйепһеҙҙең ҡанын ҡойоусы ҡулдар» Алла өсөн ерәнгес, тип әйтелә (Ғибрәтле һүҙҙәр 6:16, 17).

• Алла һәр беребеҙ хаҡында ҡайғырта. Һәр кеше «үҙ ғазабын һәм үҙ әрнеүен үҙе белә», әммә уларҙы Йәһүә Алла ла белә! (2 Йылъяҙма 6:29, 30).

  Оҙаҡламай Йәһүә Алла үҙ Батшалығы ярҙамында һәр беребеҙҙең ғазаптарын бөтөрәсәк (Матфей 6:9, 10). Әлегә иһә ул үҙен ысын күңелдән эҙләгән кешеләрҙе йыуата (Ғәмәлдәр 17:27; 2 Коринфтарға 1:3, 4).