ข้ามไปยังเนื้อหา

ข้ามไปยังสารบัญ

ทิงกาทิงกา—ศิลปะที่สร้างรอยยิ้ม

ทิงกาทิงกา—ศิลปะที่สร้างรอยยิ้ม

ทิงกาทิงกา—ศิลปะ​ที่​สร้าง​รอย​ยิ้ม

แดเนียล เอากุสตา ผู้​จัด​การ​สหกรณ์​งาน​ศิลป์​ทิงกาทิงกา​เขียน​ว่า “ทิงกาทิงกา​ช่วย​ให้​เรา​มอง​โลก​ใน​สายตา​ของ​เด็ก คือ​สนุกสนาน มี​ความ​สุข และ​มี​สี​สัน.” ทิงกาทิงกา​คือ​งาน​ศิลปะ​ที่​เกี่ยว​ข้อง​กับ​ชีวิต​สัตว์​และ​วัฒนธรรม​ของ​แอฟริกา โดย​เฉพาะ​อย่าง​ยิ่ง​ของ​แทนซาเนีย ซึ่ง​เป็น​ถิ่น​กำเนิด​ของ​ศิลปะ​แบบ​นี้.

ศิลปะ​แบบ​ทิงกาทิงกา​ได้​ชื่อ​มา​จาก​ผู้​ริเริ่ม​สร้าง​งาน​ศิลปะ​แบบ​นี้​เป็น​คน​แรก นั่น​คือ​เอดเวิร์ด ซาอิด ทิงกาทิงกา ซึ่ง​เกิด​เมื่อ​ปี 1932. ขณะ​ที่​เอดเวิร์ด​เติบโต​ขึ้น ชีวิต​แถบ​ชนบท​และ​สัตว์​ป่า​ใกล้ ๆ หมู่​บ้าน​ของ​เขา​ทาง​ภาค​ใต้​ของ​แทนซาเนีย​ได้​สร้าง​ความ​ประทับใจ​ให้​เขา​อย่าง​ลึกซึ้ง. เมื่อ​เขา​อายุ 20 กว่า​ปี เขา​ออก​จาก​บ้าน​ไป​หา​งาน​ทำ​เพื่อ​จะ​มี​ชีวิต​ที่​ดี​ขึ้น. ต่อ​มา เขา​ย้าย​ไป​เมือง​หลวง​ของ​แทนซาเนีย คือ​กรุง​ดาร์เอสซาลาม และ​ได้​งาน​ทำ​เป็น​คน​สวน. ใน​ตอน​เย็น เขา​แสดง​ความ​สามารถ​ทาง​ศิลปะ​โดย​เล่น​ดนตรี​และ​เต้น​รำ. เขา​ถึง​กับ​เริ่ม​มี​ชื่อเสียง​จาก​การ​แสดง​ด้วย​ซ้ำ.

ปี 1968 เป็น​จุด​เปลี่ยน​ของ​ชีวิต​เอดเวิร์ด. เขา​ได้​รับ​การ​ว่า​จ้าง​จาก​รัฐบาล​ให้​เป็น​พนักงาน​ดู​แล​หอ​ผู้​ป่วย​ที่​โรง​พยาบาล​มูฮิมบีลี​ของ​รัฐ​ใน​ดาร์เอสซาลาม. ขณะ​อยู่​ที่​นั่น เขา​มี​เวลา​สร้าง​งาน​ศิลปะ​ใน​รูป​แบบ​ของ​ตัว​เอง​โดย​ใช้​ความ​ทรง​จำ​และ​ความ​ประทับใจ​ใน​วัย​เด็ก. และ​แล้ว​ศิลปะ​แบบ​ทิงกาทิงกา​จึง​กำเนิด​ขึ้น. เอดเวิร์ด​ไม่​มี​โอกาส​ไป​ซื้อ​ของ​ที่​ร้าน​ขาย​พู่​กัน สี และ​อุปกรณ์​พิเศษ​อื่น ๆ. เขา​จึง​ใช้​สิ่ง​ที่​ใคร ๆ ก็​ซื้อ​หา​ได้​จาก​ร้าน​ขาย​วัสดุ​ก่อ​สร้าง​ใน​ละแวก​นั้น. ตัว​อย่าง​เช่น เขา​ใช้​สี​น้ำมัน​สำหรับ​ทา​จักรยาน และ​วาด​ลง​บน​กระดาษ​อัด​ที่​ด้าน​หนึ่ง​มี​พื้น​ผิว​เรียบ​เงา ซึ่ง​เหมาะ​มาก​สำหรับ​การ​วาด​ภาพ​ที่​มัน​วาว.

เอดเวิร์ด​วาด​รูป​ง่าย ๆ. เขา​ใช้​สี​เดียว​หรือ​สอง​สี​วาด​พื้น​หลัง แล้ว​วาด​สัตว์​ใน​แอฟริกา​ไว้​ตัว​หนึ่ง​ใน​ภาพ โดย​ใช้​สี​สด​และ​เน้น​ลักษณะ​เด่น​ของ​สัตว์​ชนิด​นั้น ๆ. เขา​ไม่​วาด​ทิวทัศน์​หรือ​ราย​ละเอียด​อื่น ๆ เลย.

เอดเวิร์ด​ยอม​ให้​เพื่อน​สนิท​และ​ญาติ​ดู​เขา​ขณะ​ที่​เขา​วาด​ภาพ. ไม่​นาน คน​เหล่า​นี้​บาง​คน​กลาย​มา​เป็น “ลูก​ศิษย์” ของ​เขา และ​ศิลปะ​รูป​แบบ​นี้​จึง​เริ่ม​เป็น​ที่​นิยม​มาก​ขึ้น​เรื่อย ๆ.

ตั้ง​แต่​ภาพ​แรก ศิลปะ​แบบ​ทิงกาทิงกา​ใช้​สี​ฉูด​ฉาด รูป​ทรง​ที่​ไม่​ซับซ้อน​และ​ลาย​เส้น​ที่​โดด​เด่น. อย่าง​ไร​ก็​ตาม เมื่อ​เวลา​ผ่าน​ไป​หลาย​ปี รูป​แบบ​ก็​ค่อย ๆ พัฒนา​ขึ้น ซับซ้อน​มาก​ขึ้น​และ​มี​หลาย​สิ่ง​รวม​กัน​อยู่​ใน​งาน​ชิ้น​หนึ่ง. ที่​จริง จิตรกร​บาง​คน​วาด​รูป​ผู้​คน สัตว์ และ​สิ่ง​ของ​ต่าง ๆ รวม​อยู่​ใน​ภาพ​เดียว.

แหล่ง​แรง​บันดาล​ใจ

ศิลปะ​แบบ​ทิงกาทิงกา​มี​แหล่ง​ของ​แรง​บันดาล​ใจ​ที่​ไม่​มี​วัน​หมด ทั้ง​ชีวิต​สัตว์​และ​พืช​ใน​แอฟริกา เช่น แอนทีโลป ควาย ช้าง ยีราฟ ฮิปโป สิงโต ลิง ม้าลาย และ​สัตว์​อื่น ๆ รวม​ทั้ง​ดอกไม้ ต้น​ไม้ นก และ​ปลา โดย​เฉพาะ​อย่าง​ยิ่ง​ที่​มี​สี​สดใส. ฉาก​หลัง​ที่​นิยม​กัน​ก็​คือ​คิลิมันจาโร ภูเขา​ที่​สูง​ที่​สุด​ใน​แอฟริกา ซึ่ง​อยู่​ทาง​ภาค​ตะวัน​ออก​เฉียง​เหนือ​ของ​แทนซาเนีย.

นอก​จาก​นั้น ศิลปะ​แบบ​ทิงกาทิงกา​สมัย​ใหม่​ยัง​พยายาม​ถ่ายทอด​เรื่อง​ราว​ของ​ผู้​คน​และ​วัฒนธรรม​แอฟริกา​ด้วย. ผล​งาน​ชิ้น​หนึ่ง​อาจ​เป็น​รูป​ใน​ตลาด​ซึ่ง​มี​คน​พลุกพล่าน รูป​ใน​โรง​พยาบาล​ท้องถิ่น หรือ​เป็น​รูป​กิจกรรม​ประจำ​วัน​ใน​หมู่​บ้าน.

ตั้ง​แต่​เกิด​มี​ศิลปะ​แบบ​ทิงกาทิงกา​ขึ้น​มา ชาว​แอฟริกา​ที่​มี​ความ​สามารถ​ทาง​ศิลปะ​ก็​มี​โอกาส​ใน​การ​แสดง​ออก และ​ขณะ​เดียว​กัน​ก็​เป็น​แหล่ง​เสริม​ราย​ได้​ที่​น่า​ยินดี​อีก​ด้วย. ที่​จริง จิตรกร​แนว​ทิงกาทิงกา​ได้​รวม​ตัว​กัน​เป็น​สหกรณ์​ซึ่ง​ตั้ง​อยู่​ที่​กรุง​ดาร์เอสซาลาม. บาง​คน​ถึง​กับ​ยึด​แนว​ปฏิบัติ​โดย​ใช้​สี​น้ำมัน​สำหรับ​ทา​จักรยาน. ถ้า​เอดเวิร์ด ทิงกาทิงกา​ยัง​คง​มี​ชีวิต​อยู่​ใน​ทุก​วัน​นี้ (เขา​เสีย​ชีวิต​เมื่อ​ปี 1972) เขา​คง​จะ​ยิ้ม​กว้าง​ที่​เห็น​ศิลปะ​ของ​เขา​เป็น​ที่​นิยม​กัน.