অধ্যায় ১
কাৰ্য্যকাৰী পৰিচয়
পাঁচনিৰ কৰ্ম্ম ১৭:২২
সাৰাংশ: আপোনাৰ পৰিচয় এইদৰে হোৱা উচিত, যাতে শ্ৰোতাসকলে বিষয়টোৰ প্ৰতি আগ্ৰহী হʼব পাৰে আৰু চিনাক্ত কৰিব পাৰে। শ্ৰোতাসকলে ইয়াৰ ওপৰত কিয় গুৰুত্ব আৰোপ কৰা উচিত, তাক তুলি ধৰক।
ইয়াক কেনেকৈ কৰিব:
-
আগ্ৰহ জন্মাওক। আপোনাৰ শ্ৰোতাসকলক আকৰ্ষণ কৰিবলৈ এটা প্ৰশ্ন, জীৱন-কাহিনী, বাতৰি বা আন কোনো বিষয় বাছনি কৰক।
-
আপোনাৰ বিষয় স্পষ্ট কৰক। নিশ্চিত কৰক যে আপোনাৰ পৰিচয়, ভাষণৰ বিষয় আৰু ইয়াৰ উদ্দেশ্য শ্ৰোতাসকলক স্পষ্ট কৰি তোলে।
-
বিষয়টো কিয় গুৰুত্বপূৰ্ণ, তাক দেখুৱাওক। শ্ৰোতাসকলৰ ব্যৱহাৰিক প্ৰয়োজনীয়তা অনুসৰি আপোনাৰ আলোচনা সাল-সলনি কৰক। বিষয়টোৱে তেওঁলোকক ব্যক্তিগতভাৱে কেনেকৈ সহায় কৰিব, তাৰ বিষয়ে তেওঁলোকে স্পষ্টৰূপে বুজা উচিত।
