Уз дијарында Јеһованын мөмин бир бәндәси јашајыр. Онун ады Әјјубдур. Әјјуб чох варлыдыр. Онун бөјүк аиләси вар. О, хејирхаһ инсандыр. Касыблара, дул гадынлара вә јетим ушаглара әл тутур. Бәс мөмин һәјат сүрән Әјјубун һеч бир проблеми јохдур?

Шејтан Әјјубу мүшаһидә едир, амма Әјјубун бундан хәбәри олмур. Бир ҝүн Јеһова Шејтана дејир: «Гулум Әјјуба фикир вердин? Јер үзүндә онун кими инсан јохдур. О, мәним сөзүмә гулаг асыр». Шејтан Јеһоваја ҹаваб верир: «Әјјуб сәнә гулаг асар да. Ону горујурсан, она хејир-бәрәкәт верирсән. Она торпаг, һејван вермисән. Һәр шејини әлиндән ал. Онда о, Сәнә ибадәт етмәјәҹәк». Јеһова дејир: «Әјјубу сына. Анҹаг ону өлдүрмә». Јеһова нәјә ҝөрә истәјир ки, Шејтан Әјјубу сынасын? О, Әјјубун сәһв етмәјәҹәјини сүбут етмәк истәјир.

Шејтан Әјјубу сынамаг үчүн башына чохлу бәлалар ҝәтирир. Әввәлҹә о, сәбалылары ҝөндәрир ки, Әјјубун мал-гарасыны вә ешшәкләрини оғурласынлар. Сонра алов Әјјубун сүрүсүнү мәһв едир. Кәлданиләр исә онун дәвәләрини оғурлајыр, һејванлара бахан нөкәрләрини өлдүрүрләр. Сонра нөвбәти фәлакәт баш верир. Бүтүн ушаглары бир јердә оланда туфан еви онларын башына учурур. Әјјубун үрәји параланыр, амма о, јенә дә Јеһоваја садиг галыр.

Шејтан истәјир ки, Әјјуб даһа чох әзаб чәксин. Буна ҝөрә дә о, Әјјубун бәдәнинә јаралар салыр. Әјјубун  ҹаны чох ағрыјыр. О, башына ҝәләнләрин сәбәбини билмәсә дә, Јеһовадан үз дөндәрмир. Аллаһ бүтүн бунлары ҝөрүр вә Әјјубдан чох разы галыр.

Даһа сонра Шејтан Әјјубу сынамаг үчүн јанына үч нәфәр ҝөндәрир. Онлар Әјјуба дејир: «Ҝүнаһын олмаса, башына бу ишләр ҝәлмәзди. Бу, Аллаһын ҹәзасыдыр». Әјјуб дилләнир: «Мән ҝүнаһ иш ҝөрмәмишәм». Амма Әјјуб сонрадан бу проблемләрин архасында Јеһова дурдуғуну вә она гаршы һагсызлыг етдијини дүшүнүр.

Әлиһу адлы бир ҝәнҹ сакитҹә онларын сөһбәтинә гулаг асыр. Сонра исә белә дејир: «Һамыныз сәһв данышырсыныз. Јеһова Аллаһын уҹалығы, әзәмәти ағласығмаздыр. О, һеч вахт пислик етмәз. Јеһова һәр шеји ҝөрүр вә көмәјә еһтијаҹы олан инсанлары дарда гојмур».

Бир мүддәтдән сонра Јеһова Аллаһ Әјјубла данышыр. Јеһова Әјјуба дејир: «Мән јери, ҝөјү јараданда сән һарада идин? Сән әдаләтимә шәкк едирсән? Баш верәнләрин сәбәбини билмәдән данышырсан». Әјјуб сәһвини баша дүшүр. О дејир: «Мән сәһв еләдим. Сәнин һаггында ешитмишдим, анҹаг инди Сәни даһа јахшы таныјырам. Сән һәр шејә гадирсән. Дедијим сөзләрә ҝөрә мәни бағышла».

Сынаглар гуртаранда Јеһова Әјјубу сағалдыр, итирдији шејләрин ики гатыны она верир. Әјјуб узун вә фираван өмүр сүрүр. О, чәтин сынаглар гаршысында белә, Јеһоваја садиг галдығы үчүн Јеһова онун башындан бәрәкәт јағдырыр. Бәс сән башына нә ҝәлирсә ҝәлсин, Әјјуб кими, Јеһова Аллаһа садиг галаҹагсан?