Мәтта 17:1—27

  • Исанын ҝөркәми дәјишир (1—13)

  • Хардал тохуму бојда иман (14—21)

  • Иса өләҹәјини јенә дејир (22, 23)

  • Балығын ағзында тапылмыш пул (24—27)

17  Бу сөһбәтдән алты ҝүн сонра Иса Бутрусу, Јагубу вә онун гардашы Јәһјаны јанына алыб уҹа бир дағын башына галхды. Дағда онлардан башга һеч кәс јох иди.+  Орада шаҝирдләрин ҝөзү гаршысында Исанын ҝөркәми дәјишди: онун үзү ҝүнәш кими шәфәг сачды вә палтары ағаппаг олуб пар-пар парылдады.+  Бирдән онлар ҝөрдүләр ки, Муса вә Илјас пејда олуб Иса илә сөһбәт едир.  Онда Бутрус Исаја деди: «Аға, бизим бура ҝәлмәјимиз нә јахшы олду! Истәјирсән, үч чадыр гурум: бирини сәнә, бирини Мусаја, бирини дә Илјаса».  Бутрус һәлә данышаркән онларын башы үстүнә парлаг бир булуд ҝәлди вә булудун ичиндән бир сәс деди: «Бу, Мәним севимли Оғлумдур. Мән ондан чох разыјам.+ Она гулаг асын».+  Шаҝирдләр буну ешидәндә үзүстә јерә јыхылдылар. Онлар бәрк горхмушдулар.  Онда Иса јахынлашыб онлара тохунду вә деди: «Дурун, горхмајын».  Шаҝирдләр башларыны галдыранда ҝөрдүләр ки, Иса тәкдир.  Онлар дағдан енәндә Иса тапшырды: «Инсан Оғлу дирилмәјинҹә ҝөрдүјүнүзү һеч кимә данышмајын».+ 10  Онда шаҝирдләр Исадан сорушдулар: «Бәс нәјә ҝөрә мирзәләр дејирләр ки, әввәлҹә Илјас ҝәлмәлидир?»+ 11  Иса онлара ҹаваб верди: «Илјас, доғрудан да, ҝәлиб һәр шеји бәрпа едәҹәк.+ 12  Амма буну билин ки, Илјас артыг ҝәлиб. Һејиф ки, ону танымадылар, башына ојун ачдылар.+ Онлар инсан Оғлуна да зүлм едәҹәкләр».+ 13  Онда шаҝирдләр баша дүшдүләр ки, Иса Вәфтизчи Јәһјадан данышыр. 14  Онлар ҹамаатын јанына чатанда+ бир киши Исаја јахынлашды, онун гаршысында диз чөкүб деди: 15  «Аға, оғлума рәһм ет. Балам хәстәдир, үрәкҝетмәси, тутмалары олур, ҝаһ суја дүшүр, ҝаһ да ода јыхылыр.+ 16  Ону сәнин шаҝирдләринин јанына ҝәтирдим, амма онлар ушағы сағалда билмәдиләр». 17  Иса ҹаваб верди: «Еј имансыз вә јолуну азмыш нәсил!+ Нә вахта гәдәр аранызда олаҹағам? Нә вахта гәдәр сизә дөзәҹәјәм? Оғлуну јаныма ҝәтир». 18  Иса ҹинә һөкм етди, ҹин оғландан чыхды. Оғлан дәрһал сағалды.+ 19  Сонра шаҝирдләр тәкликдә Исанын јанына ҝәлиб сорушдулар: «Биз нијә ҹини гова билмәдик?» 20  Иса онлара ҹаваб верди: «Иманыныз аз олдуғундан. Әмин олун ки, иманыныз хардал тохуму бојда олса, бу даға: “Бурадан о тәрәфә чәкил”, — дејәҹәксиниз, о да чәкиләҹәк. Сизин үчүн гејри-мүмкүн шеј олмајаҹаг».+ 21  *⁠—— 22  Онлар Ҹәлиләдә бир јердә оланда Иса шаҝирдләрә деди: «Инсан Оғлу әлә вериләҹәк,+ 23  ону өлдүрәҹәкләр вә Аллаһ ону үчүнҹү ҝүндә дирилдәҹәк».+ Буну ешидән шаҝирдләр чох кәдәрләндиләр. 24  Онлар Кәфәрнаһума ҝәләндә ики дирһәм* верҝисини јыған адам Бутруса јахынлашыб деди: «Устадыныз верҝини өдәмир?»+ 25  Бутрус ҹаваб верди: «Өдәјир». Бутрус евә ҝирәндә Иса ону габаглајыб сорушду: «Шимон, неҹә дүшүнүрсән, падшаһлар рүсуму вә ҹан верҝисини кимдән јығырлар: өз оғулларындан, јохса башгаларындан?» 26  Бутрус ҹаваб верди: «Башгаларындан». Онда Иса деди: «Демәли, оғуллар верҝидән азаддыр. 27  Амма сөз-сөһбәт олмасын дејә,+ дәнизә ҝет, тилову суја ат вә тилова дүшән биринҹи балығы тут, онун ағзыны ач, орада бир ҝүмүш пул* тапаҹагсан. Пулу ҝөтүр, һәм мәним, һәм дә өз әвәзинә онлара вер».

Һашијәләр

Һәрфән: гоша дирһәм. Б14 әлавәсинә бах.
Һәрфән: статир. 1 статир 4 дирһәмә бәрабәр иди. Б14 әлавәсинә бах.