Мәтта 22:1—46
22 Иса сөзүнә мәсәлләрлә давам етди:
2 «Сәмави Падшаһлыг оғлу үчүн тој едән+ бир падшаһа бәнзәјир.
3 Падшаһ дәвәт етдији гонаглары тој зијафәтинә чағырмаг үчүн нөкәрләрини ҝөндәрди. Лакин гонаглар ҝәлмәк истәмәдиләр.+
4 Падшаһ бу дәфә башга нөкәрләри ҝөндәрди вә онлара деди: “Ҝедин гонаглара белә дејин: “Наһары һазырламышам, ҹөнҝәләр, бәсләнмиш һејванлар артыг кәсилиб, һәр шеј һазырдыр. Бујурун зијафәтә ҝәлин”.
5 Лакин онлар дәвәти веҹләринә алмадылар. Кимиси тарласында ишләмәјә ҝетди, кимиси дә башга ишинин далынҹа ҝетди.+
6 Галанлары исә нөкәрләри тутуб дөјдүләр вә өлдүрдүләр.
7 Падшаһ бәрк гәзәбләнди. Ордусуну ҝөндәриб гатилләри мәһв етди, шәһәрләрини дә јандырды.+
8 Сонра нөкәрләринә деди: “Тој зијафәти һазырдыр, лакин гонаглар мәҹлисдә иштирак етмәјә лајиг олмадылар.+
9 Буна ҝөрә дә шәһәрдән чыхан јоллара ҝедин, кими тапсаныз һамыны зијафәтә чағырын”.+
10 Нөкәрләр јоллара чыхдылар вә тапдыглары адамларын һамысыны: писләри дә, јахшылары да јығыб мәҹлисә ҝәтирдиләр. Тојхана гонагларла долду.
11 Падшаһ гонаглара бахмаг үчүн ичәри ҝирди. Бирдән онун ҝөзүнә тој либасы ҝејмәмиш бир адам саташды.
12 Падшаһ она деди: “Гардаш, әјниндә тој либасы олмаја-олмаја ичәри неҹә ҝирмисән?” О динмәди.
13 Онда падшаһ нөкәрләринә әмр етди: “Бунун әл-ајағыны бағлајыб чөлә, зүлмәтә атын. О, орада һөнкүр-һөнкүр ағлајыб дишләрини гыҹајаҹаг”.
14 Чүнки дәвәт едиләнләр чох, сечиләнләр исә аздыр».
15 Фәрисиләр орадан чыхыб ону сөздә тутмаг үчүн араларында мәшвәрәт етдиләр.+
16 Онлар өз шаҝирдләрини вә Һиродун ардыҹылларыны+ бу сөзләрлә Исанын јанына ҝөндәрдиләр: «Устад, биз билирик ки, сән дүз адамсан, Аллаһын јолуну һәгигәтә мүвафиг өјрәдирсән, киминсә рәғбәтини газанмаға чалышмырсан, чүнки инсанын һансы тәбәгәдән олмасы сәни марагландырмыр.
17 Неҹә билирсән, падшаһа* ҹан верҝиси өдәмәк дүзҝүндүр, ја јох?»
18 Онларын пис нијјәтләриндән аҝаһ олан Иса деди: «Еј икиүзлүләр, мәни нијә сынајырсыныз?
19 Верҝини өдәдијиниз сиккәни мәнә ҝөстәрин». Она бир динар* вердиләр.
20 Иса онлара деди: «Бурада кимин сурәти вә титулу һәкк олунуб?»
21 Онлар ҹаваб вердиләр: «Падшаһын». Онда Иса деди: «Елә исә, падшаһа мәхсус шејләри падшаһа, Аллаһа мәхсус шејләри Аллаһа верин».+
22 Онлар бу сөзләрә мәәттәл галдылар вә чыхыб ҝетдиләр.
23 Һәмин ҝүн дирилмәјә инанмајан саддукиләр+ Исанын јанына ҝәлиб сорушдулар:+
24 «Устад, Муса белә бујуруб: “Бир киши өвладсыз өләрсә, гардашы онун дул галмыш арвадыны алмалыдыр ки, гардашынын нәсли кәсилмәсин”.+
25 Арамызда једди гардаш вар иди. Бөјүк гардаш евләнди, амма өвладсыз өлдү. Арвадыны икинҹи гардашы алды.
26 О да, үчүнҹүсү дә — једдинҹи гардаша гәдәр һамысы о гадынла евләнди вә өлдү.
27 Һамысындан ахырда гадын да өлдү.
28 Инди ҝөрәсән, дириләндән сонра һәмин гадын бу једди гардашдан һансынын арвады олаҹаг? Ахы онларын һамысы бу гадынла евләнмишди».
29 Иса онлара ҹаваб верди: «Сиз јанылырсыныз, чүнки нә Мүгәддәс Јазылардан, нә дә Аллаһын гүдрәтиндән хәбәриниз јохдур.+
30 Дириләндән сонра кишиләр евләнмәјәҹәк, гадынлар да әрә ҝетмәјәҹәкләр. Онлар ҝөјдәки мәләкләр кими олаҹаглар.+
31 О ки галды өлүләрин дирилмәјинә, мәҝәр Аллаһын сизә:
32 “Мән Ибраһимин Аллаһы, Исһагын Аллаһы вә Јагубун Аллаһыјам”,+ — дедијини охумамысыныз? Бәли, О, өлүләрин јох, дириләрин Аллаһыдыр».+
33 Буну ешидән ҹамаат онун сөзләринә һејран галды.+
34 Фәрисиләр Исанын саддукиләри сусдурдуғуну ешидәндә јығышыб онун јанына ҝәлдиләр.
35 Онларын арасындан бир гануншүнас галхыб Исаны сынамаг мәгсәдилә сорушду:
36 «Устад, Төвратда* ән бөјүк әмр һансыдыр?»+
37 Иса ҹаваб верди: «“Аллаһын Јеһованы бүтүн гәлбинлә, бүтүн варлығынла вә бүтүн ағлынла сев”.+
38 Бу, биринҹи вә ән бөјүк әмрдир.
39 Икинҹиси дә буна бәнзәјир: “Башгасыны өзүнү севдијин кими сев”.+
40 Бүтүн Төврат вә Пејғәмбәрләрин китабы бу ики әмрин үзәриндә дурур».+
41 Бир дәфә фәрисиләр бир јерә топлашмышдылар. Иса онлардан сорушду:+
42 «Мәсиһ һаггында нә дүшүнүрсүнүз? О, кимин оғлудур?» Онлар ҹаваб вердиләр: «Давудун».+
43 Иса онлара деди: «Неҹә олур ки, Давуд илһам алараг+ ону “Аға” адландырыб дејир:
44 “Јеһова Ағама деди: “Дүшмәнләрини ајағынын алтына гојанадәк сағымда отур”?+
45 Әҝәр Давуд ону “Аға” адландырырса, о, Давудун оғлу неҹә ола биләр?»+
46 Һеч кәс бунун гаршысында Исаја бир кәлмә сөз дејә билмәди вә о ҝүндән етибарән, һеч ким ҹүрәт едиб ону сорғу-суала тутмады.
