Һакимләр 9:1—57
9 Јәруббаалын оғлу Әбумәлик+ Сиһама, дајыларынын јанына ҝетди. Онлара вә ана бабасынын гоһум-әгрәбасына деди:
2 «Сиһамын бөјүкләринә* белә дејин: “Сизин үчүн һансы јахшыдыр? Јәруббаалын јетмиш оғлу+ сизә рәһбәрлик етсин, јохса бир нәфәр? Һәм дә унутмајын ки, әтим, ганым сизләрдәндир”».
3 Дајылары онун бу сөзләрини Сиһамын бөјүкләринә чатдырдылар. Онлар да: «О, өзүмүзүнкүдүр», — дејиб Әбумәликә мејил салдылар.
4 Баал-Бәритин+ евиндән она јетмиш ҝүмүш вердиләр. Әбумәлик о пула авара, дәләдуз адамлары тутуб ардынҹа апарды.
5 Сонра Әбумәлик Өфраја+, атасы Јәруббаалын евинә ҝедиб онун оғулларыны, јетмиш гардашыны бир дашын үстүндә гәтлә јетирди.+ Тәкҹә Јәруббаалын кичик оғлу Јутәм сағ галды, чүнки о гачыб ҝизләнмишди.
6 Сонра бүтүн Сиһам бөјүкләри вә бүтүн Бејт-Милоһ Сиһамда бөјүк ағаҹын јахынлығындакы сүтунун јанында топлашыб Әбумәлики падшаһ етдиләр.+
7 Бу хәбәр ҝедиб Јутәмә чатды. О, Гәризим дағынын+ башына чыхыб уҹадан онлара деди: «Еј Сиһам бөјүкләри, мәни динләјин, Аллаһ да сизи динләјәр.
8 Ҝүнләрин бир ҝүнү ағаҹлар топлашыб өзләринә падшаһ сечмәк истәдиләр. Онлар ҝедиб зејтун ағаҹына дедиләр: “Падшаһымыз ол”.+
9 Зејтун ағаҹы исә онлара ҹаваб верди: “Һеч рәвадырмы ки, Аллаһы вә инсаны шәрәфләндирән јағымы гојум, ҝедим башга ағаҹларын үстүндә јелләним?”
10 Онда ағаҹлар әнҹир ағаҹына дедиләр: “Ҝәл падшаһымыз ол”.
11 Лакин әнҹир ағаҹы онлара деди: «Һеч мән шипширин, дадлы мејвәләрими гојуб башга ағаҹларын үстүндә јелләнәрәм?”
12 Сонра ағаҹлар үзүм мејнәсинә дедиләр: “Ҝәл падшаһымыз ол”.
13 Мејнә онлара деди: «Аллаһын, инсанларын үрәјини шад едән тәзә шәрабымы гојуб, ағаҹларын үстүндә јелләнәҹәјәм?”
14 Ахырда ағаҹлар тикан колуна дедиләр: “Ҝәл падшаһымыз ол”.+
15 Тикан колу онлара деди: “Әҝәр сиз, доғрудан да, мәни падшаһлыға мәсһ еләмәк истәјирсинизсә, онда ҝәлин көлҝәмә сығынын. Әкс һалда, гој мәндән алов чыхыб Ливанын сидр ағаҹларыны јандырыб күл етсин”.
16 Инди дејин, Әбумәлики падшаһ етмәклә сиз доғру, шәрәфли иш ҝөрмүсүнүз?+ Јәруббаала, онун күлфәтинә јахшылыг етмисиниз? Онунла әдаләтлә давранмысыныз?
17 Атам сиздән өтрү вурушду,+ сизи мәдјәниләрин әлиндән гуртармаг үчүн өлүмлә үз-үзә дурду.+
18 Амма сиз атамын күлфәтинә гаршы чыхдыныз, онун јетмиш оғлуну бир дашын үстүндә гәтлә јетирдиниз.+ Гарабашынын оғлу Әбумәлики,+ өзүнүзүнкүдүр дејә, Сиһамын бөјүкләри үзәриндә падшаһ еләдиниз.
19 Әҝәр Јәруббаала вә онун күлфәтинә гаршы доғру, шәрәфли иш ҝөрмүсүнүзсә, онда гој Әбумәлик сизи шад етсин, сиз дә ону.
20 Јох әҝәр белә дејилсә, гој Әбумәликдән алов чыхыб Сиһам вә Бејт-Милоһ бөјүкләрини јандырыб күл етсин,+ Сиһам вә Бејт-Милоһ бөјүкләриндән дә алов чыхыб Әбумәлики јандырыб күл етсин”».+
21 Сонра Јутәм+ гачыб арадан чыхды вә Биирә ҝәлди. Гардашы Әбумәликин горхусундан орада јашады.
22 Әбумәлик үч ил Исраил үзәриндә һөкмранлыг етди.
23 Сонра Аллаһ Әбумәликлә Сиһамын бөјүкләри арасында нифаг салды вә онлар Әбумәликә хәјанәт етдиләр.
24 Бу она ҝөрә иди ки, Јәруббаалын јетмиш оғлуна едилән зүлм јердә галмасын вә онларын ганынын гисасы гардаш гатили Әбумәликдән вә гардаш ганы ахытмагда она көмәк едән Сиһамын бөјүкләриндән алынсын.+
25 Сиһамын бөјүкләри дағларын башында адамлар гојуб она пусгу гурдулар. Бу адамлар јолдан ҝәлиб кечәнләри гарәт едирдиләр. Әһвалат Әбумәликин гулағына чатды.
26 Сонра Әбәдин оғлу Ҹәил гардашлары илә бирҝә Сиһама ҝәлди,+ Сиһамын бөјүкләри үмидләрини она бағладылар.
27 Онлар бағлара ҝетдиләр, үзүм јығыб тапдаладылар. Сонра шәнлик гурдулар, аллаһларынын евинә ҝедиб+ јејиб-ичдиләр вә Әбумәликә ләнәт охудулар.
28 Әбәдин оғлу Ҹәил деди: «Јәруббаалын+ оғлу Әбумәлик кимдир, Сиһамын дарғасы Зәбул кимдир ки, биз онлара гуллуг едәк? Онларданса, Сиһамын атасы Һамурун өвладларына гуллуг едәк. Нә үчүн Әбумәликә гуллуг еләмәлијик?
29 Каш бу халг мәним итаәтимдә олајды, онда Әбумәлики нә говардым!» Сонра о, Әбумәликә мејдан охуду: «Ордуну топла, дөјүшә чых».
30 Шәһәрин дарғасы Зәбул Әбәд оғлу Ҹәилин сөзләрини ешитди вә бәрк гәзәбләнди.
31 О, хәлвәтдән Әбумәликә гасидләр ҝөндәриб деди: «Әбәд оғлу Ҹәил гардашлары илә бирҝә Сиһамдадыр. Онлар шәһәри сәнә гаршы галдырырлар.
32 Адамларыны ҝөтүр ҝеҹәјлә ҝәл, чөлдә пусгу гур.
33 Сүбһ тездән, ҝүнәш доғар-доғмаз галхыб шәһәрә һүҹум елә. Ҹәил адамлары илә сәнин гаршына чыханда ону мәғлуб етмәјинҹә әл чәкмә».
34 Әбумәлик өз адамлары илә ҝеҹә икән галхды вә дөрд дәстәјә бөлүнүб Сиһамын әтрафында пусгу гурду.
35 Әбәд оғлу Ҹәил чыхыб шәһәр дарвазасынын ағзына ҝәләндә Әбумәлик өз адамлары илә пусгудан чыхды.
36 Ҹәил онлары ҝөрүб Зәбула деди: «Дағларын тәпәсиндән адамлар енир». Зәбул ҹаваб верди: «Јох, дағларын көлҝәсидир, сәнә елә ҝәлир».
37 Бир гәдәр сонра Ҹәил деди: «Бах, мәркәз тәрәфдән адамлар енир. Бир дәстә дә Меннимдәки бөјүк ағаҹ тәрәфдән ҝәлир».
38 Зәбул она деди: «“Әбумәлик кимдир ки, биз она гуллуг едәк?” — дејиб јекә-јекә данышан сән дејилдин?+ Бунлар гарасынҹа данышдығын һәмин адамлардыр. Инди чых мејдана, дөјүш онларла».
39 Ҹәил Сиһамын бөјүкләринин габағында ҝедиб Әбумәликлә дөјүшдү.
40 Ҹәил Әбумәликин габағындан гачды, Әбумәлик ону говду. Јер та шәһәр дарвазасынын ағзына гәдәр мејитләрлә долду.
41 Әбумәлик Арумаһда галды. Зәбул+ Ҹәиллә гардашларыны Сиһамдан говду.
42 Ертәси ҝүн халг шәһәрдән чыхыб саһәләрә ҝетди. Буну Әбумәликә хәбәр вердиләр.
43 О, адамларыны үч дәстәјә бөлүб чөлдә пусгу гурду. Ҹамаат шәһәрдән чыханда һүҹум едиб онлары гырды.
44 Әбумәлик дәстәләри илә ирәли ҝедәрәк шәһәр дарвазасынын ағзында мөвге тутду. Бу арада, ики дәстә һүҹум едиб чөлдәки ҹамааты гырды.
45 Әбумәлик бүтүн ҝүнү вурушуб шәһәри тутду. Әһалини гырды, шәһәри јерлә јексан едиб+ јеринә дуз сәпди.
46 Сиһам галасынын бөјүкләри буну ешидәндә дәрһал Ил-Бәрит+ евинин зирзәмисинә ҝирдиләр.
47 Әбумәликә хәбәр вердиләр ки, Сиһам галасынын бүтүн бөјүкләри бир јерә топлашыб.
48 О, дәрһал бүтүн адамлары илә бирҝә Сәлмун дағына галхды. Балтаны әлинә алыб ағаҹдан бир будаг кәсди вә чијнинә гојду. Әбумәлик јанындакылара деди: «Мән нә едирәмсә, сиз дә ону един. Ҹәлд олун!»
49 Һамысы будаг кәсиб Әбумәликин ардынҹа ҝетди. Будаглары зирзәминин әтрафына дүзүб, зирзәмини одладылар. Беләликлә, Сиһам галасынын да бүтүн адамлары өлдү, өләнләрин сајы кишили-гадынлы мин нәфәрә гәдәр иди.
50 Әбумәлик Тәбәзә ҝетди, шәһәрә гаршы ордуҝаһ гуруб ораны алды.
51 Шәһәрин ортасында мөһкәм гүллә вар иди. Бүтүн шәһәр ҹамааты, гадынлар, кишиләр вә шәһәрин бөјүкләри ораја гачды. Онлар гапыны бағлајыб гүлләнин башына чыхдылар.
52 Әбумәлик ҝәлиб гүлләјә һүҹум етди. О, гүлләјә од вурмаг үчүн гапыја јахынлашды.
53 Бу вахт бир гадын Әбумәликин үстүнә дәјирман дашы туллајыб онун кәлләсини сындырды.+
54 Әбумәлик тез силаһдарыны чағырыб деди: «Гылынҹыны чәк, мәни өлдүр. Гој демәсинләр “ону арвад өлдүрдү”». Силаһдар гылынҹы она саплады вә Әбумәлик өлдү.
55 Исраиллиләр Әбумәликин өлдүјүнү ҝөрәндә дағылышыб евләринә ҝетдиләр.
56 Беләҹә, Аллаһ Әбумәликә јетмиш гардашыны гәтлә јетирәрәк атасына етдији пислијин әвәзини верди.+
57 Аллаһ һәмчинин сиһамлыларын да пислијини өз башларына ҝәтирди. Беләликлә, Јәруббаал+ оғлу Јутәмин гарғышы+ онлары тутду.
Һашијәләр
^ Диҝәр вариант: торпаг саһибләринә.
