Әшија 14:1—32

  • Исраил өз јурдунда јашајаҹаг (1, 2)

  • Бабил падшаһына мәсхәрә (3—23)

    • Улдузтәк парлајан ҝөјдән дүшәҹәк (12)

  • Јеһованын әли ашшурлуну вураҹаг (24—27)

  • Филиштлиләрә гаршы һөкм (28—32)

14  Јеһова Јагуба мәрһәмәт едәҹәк,+ О, Исраили јенидән сечәҹәк,+ онлары өз јурдларында мәскун едәҹәк.+ Јаделлиләр онлара гошулаҹаг, Јагуб евинә бирләшәҹәк.+  Халглар онлары торпагларына гајтараҹаг. Исраил еви онлары Јеһованын торпағында өзүнә гул-гарабаш едәҹәк.+ Ону әсир едәнләри әсир едәҹәк, ону гул кими ишләдәнләрә ағалыг едәҹәк.  Јеһова сәни ағры-аҹыдан, көләлик бојундуруғундан азад едәҹәји+ ҝүн  сән Бабил падшаһы барәдә бу мәсәли дејәҹәксән: «Ҝөр залымын сону неҹә јетишди, Ҝөр зүлмү неҹә битди!+   Јеһова писләрин дәјәнәјини,Һөкмдарларын әсасыны гырды.+   О, һеј гәзәблә халглары вурурду,+Халглары амансыз тәгиб едирди, онлары һиддәтлә рам едирди.+   Инди исә бүтүн дүнја раһатдыр, динҹәлир, Инсанларын севинҹи јерә-ҝөјә сығмыр.+   Ардыҹ ағаҹлары да,Ливанын сидрләри дә сәнин агибәтинә севиниб дејир: “Сән јыхыландан бәриОдунчу бизи кәсмәјә ҝәлмир”.   Ашағыда Мәзар* даСәни гаршыламаг үчүн әл-ајаға дүшүб. О, өлүмүн дустагларыны,Дүнјанын залым башчыларыны* сәнә ҝөрә ојадыб. Халгларын бүтүн падшаһларыны тахтларындан галдырыб. 10  Һамысы бир ағыздан сәнә дејир:“Һә... сән дә бизә тај олдун?! Сән дә бизим кими бичарә галдын?! 11  Сәнин гүрурун да,Телли аләтләринин авазы да Мәзара* енди.+ Јорғанын гурд,Дөшәјин сохулҹан олаҹаг”. 12  Еј парлаг улдуз, еј дан оғлу,Ҝөр неҹә ҝөјдән дүшдүн! Сән, еј халглары рам едән,Ҝөр неҹә кәсилиб јерә дәјдин!+ 13  Үрәјиндә дејирдин: “Ҝөјләрә чыхаҹағам,+ Тахтымы Аллаһын улдузларындан јухарыда гојаҹағам.+Топланты дағында,Шималын уҹгарларында отураҹағам.+ 14  Булудлардан јухары галхаҹағам.Өзүмү Һагг-Таалаја бәнзәдәҹәјәм”. 15  Хејр! Мәзара* енәҹәксән,Дүз гәбрин дибинә дүшәҹәксән. 16  Ҝөрәнләр ҝөзүнү сәнә зилләјәҹәк,Сәни диггәтлә сүзүб дејәҹәк:“Дүнјаны силкәләјән,Сәлтәнәтләри ләрзәјә салан,+ 17  Дүнјаны сәһралыға дөндәрән,Шәһәрләрини јерлә јексан едән,+Әсирләри јурдларына бурахмајан бу дејилди?”+ 18  Бүтүн халгларын падшаһлары,Һәр бири өз сәрдабәсиндәШәрәфлә дәфн олунуб. 19  Сән исә дәфн едилмәдин,Атылдын јарарсыз бир ҹүҹәрти кими.Гылынҹла өлдүрүлүбДашлы чалаја дүшән мејитләрин алтында галмысан.Тапдаг алтда галмыш ҹәсәдсән. 20  О падшаһлар кими гәбрә дүшмәјәҹәксән,Чүнки өз өлкәни виран гојдун,Өз халгыны гырдын. Залымларын нәсли даһа јад едилмәјәҹәк. 21  Аталарынын тәгсиринә ҝөрәӨвладлар үчүн едам көтүјү һазырлајын ки,Галхыб дүнјаны зәбт етмәсинләр,Јер үзүнү шәһәрләрлә долдурмасынлар». 22  Ордулар Аллаһы Јеһова дејир: «Мән онлара гаршы галхаҹағам».+ Јеһова дејир: «Мән Бабилин адыны, ондан галанлары, нәслини, сојуну јер үзүндән силәҹәјәм».+ 23  Ордулар Аллаһы Јеһова бәјан едир: «Ону охлу кирпиләрин јувасына, батаглыға чевирәҹәјәм. Ону гырғын сүпүрҝәсијлә сүпүрәҹәјәм».+ 24  Ордулар Аллаһы Јеһова анд ичир: «Нә нијјәт етмишәм, о да ҝерчәкләшәҹәк,Неҹә гәрар вермишәм, елә дә олаҹаг. 25  Ашшурлуну торпағымда мәһв едәҹәјәм,Дағларымда тапдалајаҹағам.+ Халгымын чијниндән онун јүкүнү,Бојнундан бојундуруғуну ҝөтүрәҹәјәм».+ 26  Будур бүтүн дүнјаја кәсилән һөкм.Будур бүтүн халглара гаршы галхан әл. 27  Ордулар Аллаһы Јеһова һөкм верди,Ким ону ләғв едә биләр?+ Онун әли галхыб,Ким ендирә биләр?+ 28  Падшаһ Әһәз өлән+ ил бу хәбәр назил олду: 29  «Еј филиштлиләр, севинмәјин ки,Сизи дөјән дәјәнәк гырылды. Чүнки иланын+ көкүндән зәһәрли илан+ чыхаҹаг.Онун төрәмәси учан аловлу илан олаҹаг. 30  Јохсулларын илкинләри дојунҹа јејәҹәк,Касыблар динҹ јатаҹаг.Сәнинсә көкүнү гытлыгла кәсәҹәјәм,Сағ галанларыны мәһв едәҹәјәм.+ 31  Еј дарваза, налә чәк! Еј шәһәр, фәрјад ет! Еј филиштлиләр, әлиниз бошалаҹаг! Чүнки шималдан түстү ҝәлир,Дүшмән әсҝәрләри низамы позмадан ҝәлир». 32  О халгын елчиләринә ҹаваб нә олаҹаг? Јеһова Сионун тәмәлини гојуб дејәҹәкләр,+Халгынын фағырлары ора пәнаһ апараҹаг.

Һашијәләр

Ибр. шеол. Лүғәтә бах.
Һәрфән: тәкәләрини.
Ибр. шеол. Лүғәтә бах.
Ибр. шеол. Лүғәтә бах.