1 Ишмуил 19:1—24
19 Талут оғлу Јонатана вә әјанларына деди ки, Давуду арадан ҝөтүрмәк лазымдыр.+
2 Талутун оғлу Јонатан Давудун хәтрини чох истәдији үчүн+ ону хәбәрдар етди: «Атам Талут сәни өлдүрмәк истәјир. Сабаһ сәһәр ҝөздә-гулагда ол, бир јер тапыб ҝизлән.
3 Мән ҝедиб чөлдә, сәнин олдуғун јердә атамла сәнин барәндә сөһбәт едәҹәјәм. Нә өјрәнсәм, ҝәлиб сәнә данышаҹағам».+
4 Јонатан Давуду атасы Талута тәрифләјиб+ деди: «Гој падшаһ гулу Давуда гаршы ҝүнаһ етмәсин. Онун сәнин гаршында тәгсири јохдур, сәнә анҹаг јахшылығы кечиб.
5 О, өзүнү ода атыб филиштлини ҝәбәртди.+ Јеһова да бүтүн Исраилә бөјүк гәләбә верди. Сән өзүн дә буну ҝөрмүшдүн вә чох севинмишдин. Бәс инди нә үчүн сәбәбсиз јерә Давуду өлдүрүб ҝүнаһсыз ган төкмәк истәјирсән?»+
6 Талут Јонатаны динләди вә анд ичиб деди: «Јеһоваја анд олсун, ону өлдүрмәјәҹәјәм».
7 Сонра Јонатан Давуду чағырыб һәр шеји она данышды. Јонатан Давуду Талутун һүзуруна ҝәтирди вә о, әввәлки кими, падшаһын гуллуғунда дурду.+
8 Јенә мүһарибә башлады. Давуд гошун чәкиб филиштлиләрлә вурушду вә онлары дармадағын етди. Филиштлиләр онун өнүндән гачдылар.
9 Јеһованын изни илә шәр руһ Талутун үзәринә енди.+ О, евиндә отурмушду, әлиндә низә вар иди. Давуд исә чәнҝ чалырды.+
10 Талут Давуду низә илә дивара пәрчимләмәк истәди, амма Давуд Талутун низәсиндән јајынды, низә дивара санҹылды. Давуд һәмин ҝеҹә гачыб ҹаныны гуртарды.
11 Талут Давудун евини ҝүдмәјә адамлар ҝөндәрди. Онлар сәһәр ачыланда Давуду өлдүрмәли идиләр.+ Амма Давудун арвады Мәкјал она деди: «Бу ҝеҹә гачыб ҹаныны гуртармасан, сәһәр бурадан мејитин чыхаҹаг».
12 Мәкјал ҹәлд Давуду пәнҹәрәдән дүшүрдү. О гачыб ҹаныны гуртарды.
13 Мәкјал ев бүтүнү* чарпајыја узатды, баш тәрәфинә исә кечи гылындан һөрүлмүш шал гојуб үстүнү палтарла өртдү.
14 Талут Давуду ҝәтиртмәк үчүн адамлар ҝөндәрди, Мәкјал исә онун хәстә олдуғуну деди.
15 Талут адамларыны ҝөндәрди ки, ҝедиб өз ҝөзләри илә Давуду ҝөрсүнләр вә онлара деди: «Ону јатағындаҹа бураја ҝәтирин, ҹаныны алым».+
16 Адамлар ҝәләндә ҝөрдүләр ки, чарпајыја ев бүтү узадылыб, баш јеринә дә кечи гылындан шал гојулуб.
17 Талут Мәкјала деди: «Нә үчүн мәнә кәләк ҝәлдин? Дүшмәними+ бурахдын, о да гачыб гуртулду». Мәкјал ҹаваб верди: «О деди ки, “мәни бурах, јохса сәни өлдүрәҹәјәм”».
18 Давуд гачыб Рамаја Ишмуилин јанына ҝәлди.+ Талутун онун башына ҝәтирдикләрини бир-бир Ишмуилә данышды. Сонра онлар Најата ҝедиб орада галдылар.+
19 Бир гәдәр сонра Талута хәбәр ҝәтирдиләр: «Давуд Рамада, Најатдадыр».
20 Талут Давуду тутмаг үчүн дәрһал адамлар ҝөндәрди. Талутун адамлары пејғәмбәрлик едән јашлы пејғәмбәрләри вә онларын үстүндә дуран Ишмуили ҝөрәндә Аллаһын руһу онларын үзәринә енди вә онлар да пејғәмбәр кими һәрәкәт етмәјә башладылар.
21 Буну Талута хәбәр вердиләр. О, дәрһал башга адамлары ора ҝөндәрди, амма онлар да пејғәмбәр кими һәрәкәт етмәјә башладылар. Талут јенә адамлар ҝөндәрди. Үчүнҹү дәстә дә пејғәмбәр кими һәрәкәт етмәјә башлады.
22 Сонда Талут өзү Рамаја ҝетди. Сәкидәки бөјүк һовузун јанына чатанда сорушду: «Ишмуиллә Давуд һарададыр?» Ҹамаат деди: «Рамада, Најатдадырлар+».
23 Рамадакы Најата ҝедәндә Аллаһын руһу Талутун үзәринә енди вә о, Рамадакы Најата ҝәлиб чыхана гәдәр бүтүн јол боју пејғәмбәр кими һәрәкәт етди.
24 Талут палтарларыны сојунду. О да Ишмуилин габағында пејғәмбәр кими һәрәкәт етди, бүтүн о ҝүнү вә ҝеҹәни чылпаг һалда* јерә сәрилиб галды. Буна ҝөрә дә дејирләр: «Талут да пејғәмбәр олуб?»+
