1 Ишмуил 23:1—29

  • Давуд Гәјла әһлини филиштлиләрин әлиндән алыр (1—12)

  • Талут Давуду тәгиб едир (13—15)

  • Јонатан Давуду үрәкләндирир (16—18)

  • Талут аз гала Давуду јахалајыр; Давуд гачыр (19—29)

23  Бир мүддәт сонра Давуда хәбәр вердиләр: «Филиштлиләр Гәјлаја+ сохулуб хырманлары талан едибләр».  Онда Давуд Јеһовадан сорушду:+ «Ҝедиб филиштлиләрлә вурушум?» Јеһова ҹаваб верди: «Ҝет филиштлиләри гыр, Гәјланы гуртар».  Лакин Давудун адамлары дедиләр: «Биз һәлә бурада, Јәһудада+ икән горху ичиндәјик, ҝөр Гәјлаја, Филишт ордусу илә мүһарибәјә ҝетсәк, һалымыз неҹә олар?!»+  Онда Давуд јенә Јеһовадан сорушду.+ Јеһова да она ҹаваб верди: «Галх, Гәјлаја ҝет. Филиштлиләри сәнә тәслим едәҹәјәм».+  Давуд өз адамлары илә Гәјлаја ҝедиб филиштлиләрлә дөјүшдү. Онлары дармадағын едиб мал-гарасыны талан етди вә Гәјла әһлини гуртарды.+  Әхимәликин оғлу Әбјатар+ Гәјлаја Давудун јанына гачыб ҝәләндә дөшлүјү өзү илә ҝәтирмишди.  Талута хәбәр вердиләр: «Давуд Гәјлаја ҝәлиб». Талут деди: «Аллаһ ону ҝәтириб лап овҹумун ичинә гојуб,+ чүнки о, дарвазалы, ҹәфтәли шәһәрә ҝирмәклә өзү-өзүнү тәләјә салыб».  Талут Гәјлаја ҝедиб Давуду адамлары илә бирҝә мүһасирәјә алмаг үчүн халгы сәфәрбәр етди.  Давуд Талутун она гәсд һазырладығыны биләндә каһин Әбјатара: «Дөшлүјү бура ҝәтир», — деди.+ 10  Давуд Аллаһа мүраҹиәт етди: «Еј Исраилин Аллаһы Јеһова! Бу гулун ешидиб ки, Талут Гәјлаја ҝәлиб мәнә ҝөрә шәһәри дағытмаг истәјир.+ 11  Гәјланын бөјүкләри* мәни она верәҹәк? Гулун дүз ешидиб, Талут, доғрудан, ҝәләҹәк? Еј Исраилин Аллаһы Јеһова, гулуна әјан елә». Онда Јеһова деди: «О ҝәләҹәк». 12  Давуд сорушду: «Гәјла бөјүкләри мәни вә адамларымы Талута верәҹәк?» Јеһова: «Верәҹәк», — деди. 13  Онда Давуд дәрһал дуруб тәхминән алты јүз нәфәр адамы илә+ Гәјладан чыхды. Онлар бир јердән о бири јерә ҝедирдиләр. Талута чатдырдылар ки, Давуд Гәјладан чыхыб. Онда Талут онун далынҹа ҝетмәди. 14  Давуд чөллүкдә — Зиф чөллүјүнүн дағларында, әлчатмаз јерләрдә галырды.+ Талут дурмадан ону ахтарырды,+ амма Јеһова Давуду онун әлинә салмырды. 15  Давуд билирди ки*, Хорешдә, Зиф чөллүјүндә олдуғу вахт Талут онун ҹаныны алмаг үчүн јола чыхыб. 16  Талутун оғлу Јонатан Хорешә Давудун јанына ҝәлди вә онун Јеһоваја инамыны мөһкәмләндирди.+ 17  О, Давуда деди: «Горхма. Атам Талут сәни тапа билмәјәҹәк. Исраилин падшаһы сән олаҹагсан,+ мән дә сәндән сонра икинҹи адам олаҹағам. Буну атам Талут да билир».+ 18  Сонра онлар Јеһованын өнүндә әһд бағладылар.+ Јонатан евинә гајытды, Давуд исә Хорешдә галды. 19  Зифләр Ҝибаһа+, Талутун јанына ҝәлиб дедиләр: «Давуд бизим јахынлығымыздадыр,+ о, Хорешин+ әлчатмаз јерләриндә, Јешимондан*+ ҹәнубдакы Һәгилә тәпәсиндә+ ҝизләниб. 20  Еј падшаһ, нә вахт үрәјин истәсә, ҝәл. Ону сәнә верәҹәјик».+ 21  Талут деди: «Јеһова сиздән разы олсун. Сиз һалыма аҹыдыныз. 22  Ҝедин ахтарын, онун дәгиг јерини, кимләрин ону ҝөрдүјүнү өјрәнин. Мәнә дејибләр ки, о, јаман һијләҝәрдир. 23  Ҝизләндији јерләрин һамысыны јахшы-јахшы өјрәнин, гајыдыб мәнә дәлил-сүбут ҝәтирин. Онда мән сизинлә ҝедәҹәјәм вә әҝәр о, мәмләкәтдәдирсә, ону бүтүн Јәһуда нәсилләри арасында ахтарыб тапаҹағам». 24  Онлар Талутдан габаг Зифә+ ҝетдиләр. Давуд адамлары илә Јешимондан ҹәнубдакы Әрәбәдә+, Мәун+ чөллүјүндә иди. 25  Талут адамларыны ҝөтүрүб ону ахтармаға ҝәлди.+ Буну Давуда хәбәр верәндә о, гајалыға енди+ вә Мәун чөллүјүндә галды. Талут буну ешидәндә Давуду тутмаг үчүн Мәун чөллүјүнә ҝетди. 26  Талут дағын бу бири тәрәфинә ҝәлди, бу заман Давудла адамлары дағын о бири тәрәфиндә идиләр. Давуд Талутдан гачырды.+ Талут исә өз адамлары илә Давудла дәстәсинә јахынлашырды, ону јахаламаг истәјирди.+ 27  Бу вахт гасид ҝәлиб Талута деди: «Тез ҝәл, филиштлиләр өлкәјә басгын едибләр!» 28  Талут Давуду тәгиб етмәји дајандырыб филиштлиләрлә дөјүшмәјә ҝетди.+ Буна ҝөрә дә һәмин јер Села-Һаммаһлегот* адланыр. 29  Давуд орадан галхыб Ејн-Ҝединин+ әлчатмаз јерләриндә мәскән салды.

Һашијәләр

Диҝәр вариант: торпаг саһибләри.
 Диҝәр вариант: горхурду ки.
Диҝәр вариант: сәһрадан, чөл-бијабандан.
Мәнасы: һачаланма гајасы.