Охуҹуларын суаллары
Һизгијалын вәһјдә ҝөрдүјү белиндә гәләм-дават олан адам вә әли топпузлу алты нәфәр кими тәмсил едир?
Онлар Јерусәлимин мәһвиндә иштирак етмиш вә Армаҝеддонда Шејтан дүнјасынын мәһвиндә иштирак едәҹәк сәмави ордуну тәмсил едир. Нәјә әсасән демәк олар ки, бу јени изаһат мәнтиглидир?
Јерусәлим б. е. ә. 607-ҹи илдә мәһв олмаздан габаг Јеһова Аллаһ Һизгијал пејғәмбәрә вәһј верир. Аллаһ она әввәлҹә Јерусәлимдә баш верән мурдар ишләри ҝөстәрир. Сонра пејғәмбәр әли топпузлу алты нәфәр ҝөрүр. Онларын јанында кәтан палтарлы, белиндә гәләм-дават олан бир нәфәр дә вар иди (Һизг. 8:6—12; 9:2, 3). Бу адама шәһәри долашыб «шәһәрдә төрәдилән бүтүн ијрәнҹ әмәлләрә ҝөрә аһ-налә едәнләрин алнына ишарә гој»маг бујрулур. Сонра әли топпузлу адамлара алнында ишарә олмајан инсанлары гырмаг әмри верилир (Һизг. 9:4—7). Бу вәһјдән нә өјрәнирик вә белиндә гәләм-дават олан адам кимдир?
Бу вәһј бир пејғәмбәрлик иди. О, Һизгијала ерамыздан әввәл 612-ҹи илдә верилмишди. Бу пејғәмбәрлик биринҹи дәфә назил оландан беш ил сонра, јәни е. ә. 607-ҹи илдә, Бабил гошуну Јерусәлими мәһв едәндә јеринә јетди. Бабиллиләр бүтпәрәст олсалар да, Јеһова онларын әли илә дөнүк халгыны ҹәзаландырды (Әрм. 25:9, 15—18). Анҹаг Јеһова бүтүн халгы уҹдантутма гырмады. Шәр инсанларын одуна салеһләр дә мәһв олмады, шәһәрдә төрәдилән мурдар әмәлләри ҝөтүрә билмәјән јәһудиләри Аллаһ сағ сахлады.
Һизгијал пејғәмбәр инсанларын алнына ишарә гојмагда вә мәһвдә иштирак етмирди. Һөкмү иҹра етмәк мәләкләрин үзәринә дүшүрдү. Бу пејғәмбәрлијин сајәсиндә биз сәмави аләмдә баш верәнләри ҝөрә биләрик. Јеһова Аллаһ мәләкләрә јалныз шәр инсанлары мәһв етмәји бујурмамышды, онлара һәмчинин салеһ инсанлары хилас етмәји дә тапшырмышды *.
Әввәлләр бу пејғәмбәрлији бизим дөврлә бағлы бу ҹүр изаһ едирдик: белиндә гәләм-дават олан адам јер үзүндә јашајан мәсһ олунмушлары тәмсил едир. Инсанлар хош хәбәрә һај верәндә исә хилас әламәти олараг ишарәләнирләр. Лакин сон илләр белә гәнаәтә ҝәлдик ки, бу изаһата дәјишиклик етмәк лазымдыр. Мәтта 25:31—33 ајәләринә әсасән, инсанлар арасында сечим етмәк вә һөкм чыхармаг мәсулијјәти Иса Мәсиһин үзәринә дүшүр. О, сон һөкмү бөјүк мүсибәтдә верәҹәк, «гојунлары», јәни хилас олаҹаг инсанлары, «кечиләрдән», өлүм һөкмү кәсилән инсанлардан ајыраҹаг.
Бу вәһјин јени изаһатындан ән азы беш шеј өјрәнирик:
-
Јерусәлимин мәһвинә јахын дөврдә Һизгијал Әшија пејғәмбәр вә мүасири Әрәмја пејғәмбәр кими «ҝөзәтчи» вәзифәсини иҹра едирди. Бу ҝүн исә Јеһова Аллаһ «ҝөзәтчи» вәзифәсини аз сајда мәсһ олунмушдан ибарәт бир груп инсана тапшырыб. Онлар Аллаһын халгыны руһани гида илә тәмин едир вә инсанлары бөјүк мүсибәт барәдә хәбәрдар едирләр. Мәсиһин евиндәки гуллугчулар исә онларла бирҝә хәбәрдарлыг ишиндә иштирак едирләр (Мәт. 24:45—47).
-
Һизгијал кими Аллаһын мүасир халгы да инсанларын ишарәләнмәсиндә иштирак етмир. Онлар, садәҹә олараг, мәләкләрин рәһбәрлији алтында Вәһј 14:6).
Јеһованын хәбәрини инсанлара чатдырырлар ( -
Һизгијалын дөврүндә олдуғу кими, бу ҝүн дә һеч кәсин алнына һәрфи мәнада ишарә гојулмур. Артыг дејилдији кими, бу, мәҹази мәна дашыјыр. Бәс ишарәләнмәк үчүн инсан нә етмәлидир? О, хош хәбәрә һај вермәли, өзүндә мәсиһи хүсусијјәтләри јетишдирмәли, һәјатыны Јеһоваја һәср етмәли вә Мәсиһин гардашларыны дәстәкләмәлидир (Мәт. 25:35—40). Бу аддымлары атан инсанын алнына бөјүк мүсибәтдә хилас әламәти олараг ишарә гојулаҹаг.
-
Белиндә гәләм-дават олан адам Иса Мәсиһи тәмсил едир. О, бөјүк мүсибәтдә хилас һөкмү чыхардығы инсанларын, јәни бөјүк издиһамын үзвләринин алнына мәҹази мәнада ишарә гојаҹаг. Һәмин кәсләр јер үзүндә әбәди јашајаҹаглар (Мәт. 25:34, 46) *.
-
Әли топпузлу алты нәфәр Мәсиһин өз башчылығы алтында олан сәмави ордусуну тәмсил едир. Тезликлә онлар бүтүн халглары, јәни Аллаһа итаәт етмәјән инсанлары вә пислији јох едәҹәкләр (Һизг. 9:2, 6, 7; Вәһј 19:11—21).
Бунлары баша дүшмәјимиз бизи даһа да әмин едир ки, Јеһова Аллаһ һеч вахт писләрлә јанашы салеһ инсанлары да мәһв етмир (2 Бут. 2:9, 10; 3:9). Биз һәмчинин мүждәни тәблиғ етмәјимизин ваҹиблијини анлајырыг. Сон ҝәлмәздән өнҹә һәр кәс хош хәбәри ешитмәлидир (Мәт. 24:14).
^ абз. 6 Бәрух (Әрәмјанын катиби), һәбәш Әбәдмәлик вә рәһаблылар хилас оланлардан идиләр (Әрм. 35:1—19; 39:15—18; 45:1—5). Онларын алынларына һәрфи мәнада јох, мәҹази мәнада ишарә гојулмушду.