Мүгәддәс Китабын мәсләһәти: «Һәјатынызда пулпәрәстлијә јер вермәјин, нәјиниз варса, она гане олун» (Ибраниләрә 13:5).

Бу ҝүн дүнјада сонсуз сајда мәһсул вә хидмәт нөвләри реклам олунур вә инсанлара ашыланыр ки, бунларсыз кечинмәк мүмкүн дејил. Анҹаг Мүгәддәс Китабда дејилир ки, биз нәјимиз варса, она гане ола биләрик. Неҹә?

Пулпәрәстликдән узаг олун. Инсанлар пулдан өтрү сағламлыгларындан, аиләдән, достлугдан, әхлаг дәјәрләриндән, һәтта өз мәнликләриндән кечмәјә һазырдылар (1 Тимутијә 6:10). Һалбуки пул белә гурбанлара дәјмәз! Ахы вар-дөвләт севән адамын ҝөзү һеч вахт дојмур (Ваиз 5:10).

Инсанлара дәјәр верин, әшјалара јох. Дүздүр, мадди шејләр әлимиздән тутур. Лакин әшјалар бизи севә, бизим гәдримизи билә билмәз. Буну јалныз инсан едә биләр. Әсл достумуз оларса, һәјатдан мәмнунлуг дуја биләрик (Мәсәлләр 17:17).

Мүгәддәс Китабын мәсләһәти: «Шад үрәк ҹана мәлһәмдир» (Мәсәлләр 17:22).

Севинҹ «мәлһәм» кими бизә хәстәлијә дөзмәјә көмәк едә биләр. Бәс хәстәләнән заман адам неҹә севинә биләр?

Шүкүр един. Инсан јалныз проблемләри барәдә дүшүнсә, һәр ҝүнү гара олаҹаг (Мәсәлләр 15:15). Мүгәддәс Китабда исә дејилир ки, «шүкүр едәнләрдән олун» (Колослулара 3:15). Нә гәдәр кичик дә олса, һәјатыныздакы јахшы шејләри гијмәтләндирмәји өјрәнин. Ҝүнәшин гүрубу, сәрин меһ, севдијиниз инсанын тәбәссүмү. Бүтүн бунлар һәјатыныза мәна гата биләр.

Башгаларына көмәк един. Сәһһәтимизлә бағлы проблем јашасаг да, јаддан чыхармамалыјыг ки, «вермәк алмагдан даһа чох хошбәхтлик ҝәтирир» (Һәвариләрин ишләри 20:35). Етдијимиз көмәјә ҝөрә инсанларын миннәтдарлығыны ешидәндә севинәҹәјик вә фикримиз өз проблемләримиздән јајынаҹаг. Биз инсанлара јахшылыг едәндә өз һәјатымыз јахшылашаҹаг.

Мүгәддәс Китабын мәсләһәти: «Даһа ваҹиб шејләри ајырд етмәји [баҹарын]» (Филиппилиләрә 1:10).

Бир јердә аз вахт кечирән ҹүтлүкләр мүнасибәтләринә зәрәр вура биләрләр. Одур ки, әрлә арвад никаһларына ҹидди јанашмалыдырлар. Бу, һәјатда ән ваҹиб шејләрдән биридир.

Бирликдә нәсә един. Сизә мараглы олан мәшғулијјәтләрлә тәк мәшғул олмагданса, бирликдә нәсә етмәји планлашдырын. Мүгәддәс Китабда дејилир: «Ики нәфәр бир нәфәрдән јахшыдыр» (Ваиз 4:9). Бирликдә јемәк биширмәк, идман етмәк, чај ичмәк, һансыса һобби илә мәшғул олмаг олар.

Севҝинизи ҝөстәрин. Мүгәддәс Китаб әрлә арвада бир-бирини севмәји вә һөрмәт етмәји бујурур (Ефеслиләрә 5:28, 33). Хош тәбәссүм, нәвазишлә гуҹагламаг, јахуд кичик һәдијјә вермәк никаһы мөһкәмләндирә биләр. Сөзсүз ки, әрлә арвад јалныз бир-бирилә интим мүнасибәтдә олмалыдырлар (Ибраниләрә 13:4).