ТӘСӘВВҮР ЕДИН КИ, пәрәстишкары олдуғунуз мәшһур мусигичи һаггында филмә бахырсыныз. Филмин әввәлиндә онун ушаглығындан олан сәһнәләр, мусиги дәрсләринә ҝетмәси, ҝеҹә-ҝүндүз мәшгләр етмәси ҹанландырылыр. Сонра о, консертләрдә ифа етмәјә башлајыр. Јахын-узаг јерләрә сәфәр едир. Беләҹә, бүтүн дүнјада танынан улдуза чеврилир. Чох кечмәмиш, сәнәткарын өмрүнүн пајыз чағы тәсвир олунур, филмин сонунда исә о, һәјата ҝөзләрини јумур.

Бу сүжет ујдурма дејил. Артыг һәјатда олмајан инсанын ҝерчәк һекајәсидир. Филмин гәһрәманы истәр мусигичи, алим, идманчы, истәрсә дә башга мәшһур бир инсан олсун, сүжет хәтти, демәк олар ки, ејнидир. Ола биләр, инсан јашадығы мүддәт әрзиндә чохлу уғурлар газаныб. Бәс һеч дүшүнмүсүнүз ки, гоҹалыг, өлүм ону амансызҹасына һагламасајды, о даһа һансы наилијјәтләрә имза атарды?

Кәдәрли дә олса, һамымызы ејни агибәт ҝөзләјир (Ваиз 9:5). Нә гәдәр әлләшиб-вурушсаг да, гоҹалығын, өлүмүн пәнҹәсиндән јаха гуртара билмирик. Һәлә бу азмыш кими, бәзән бәдбәхт һадисә вә ја амансыз хәстәлик уҹбатындан өмүр јарыда кәсилир. Доғрудан да, Мүгәддәс Китабда әбәс јерә дејилмир ки, инсан сәһәр «пејда олуб тезликлә јох олан» думан кимидир (Јагуб 4:14).

Бәзи инсанлара һәјат о гәдәр етибарсыз вә мәнасыз ҝәлир ки, онлар «ҝәлин јејиб-ичәк, онсуз да сабаһ өләҹәјик» дүшүнҹәси илә јашајырлар (1 Коринфлиләрә 15:32). Амма бу, өлүмүн гаршысында аҹиз шәкилдә бојун әјмәк дејилсә, бәс нәдир? Һәр кәсдә ҝеҹ-тез, хүсусилә дә һәјатынын тәлатүмлү дөврүндә белә суал јараныр: «Һәјат елә будур?» Бу суала ҹавабы һарадан тапмаг олар?

Инсанларын чоху елмә үз тутур. Елм вә тиббин инкишафы сајәсиндә инсан өмрү бир гәдәр узаныб. Бәзи алимләр инсан өмрүнү бир аз да узатмаг үчүн арашдырмалар апарырлар. Онлар нә гәдәр наилијјәтләр әлдә етсәләр дә, бәзи суаллар ҹавабсыз галыр: Инсан нәјә ҝөрә гоҹалыб өлүр? «Өлүм» адлы дүшмән нә вахтса мәһв едиләҹәк? Нөвбәти мәгаләләрдә бу мөвзулар арашдырылаҹаг вә «Һәјат елә будур?» суалына ҹаваб вериләҹәк.