1, 2. Павел нә үчүн зәифин дәрдинә шәрик ола билирди?

ЕЛӘ инсан јохдур ки, һәрдән өзүнү зәиф һисс етмәсин. Грип вә ја аллерҝија бизи елә әлдән сала биләр ки, ҝүндәлик ишләримизи ҝөрмәјә белә тагәтимиз галмаз. Инди тәсәввүр ет ки, сәнин һалсызлығын бир-ики һәфтә јох, ајларла давам едир. Јәгин, белә вәзијјәтдә башгаларынын сәнә шәфгәтлә јанашмасы ҹанына мәлһәм оларды.

² Һәвари Павел кәнардан вә јығынҹаг дахилиндән тәзјигләрә мәруз галмағын инсаны неҹә мәјус етдијини, һәтта зәифләтдијини јахшы билирди. Дәфәләрлә о, өзүнү зәиф һесаб едиб (2 Кор. 1:8; 7:5). Һәјатыны вә үзләшдији әзијјәтләри ҝөзүнүн габағына ҝәтирәрәк бу садиг мәсиһчи демишди: «Ким зәифдирсә, мән дә онунла бирликдә зәифәм» (2 Кор. 11:29). О, мәсиһчи јығынҹағынын үзвләрини бәдәнин мүхтәлиф органларына бәнзәдәрәк гејд етмишди ки, «зәиф һесаб [едиләнләр]... зәруридирләр» (1 Кор. 12:22). О, бунунла нәји нәзәрдә тутурду? Зәифләрә нә үчүн Јеһованын ҝөзү илә бахмалыјыг? Белә мүнасибәтин өзүмүзә һансы фајдасы олаҹаг?

3. Јығынҹагдакы зәифләрә бахышымыза нә тәсир едә биләр?

³ Биз ҝүҹлүләрин вә ҝәнҹләрин ирәли ҝетдији, рәгабәтчилик руһунун һөкм сүрдүјү бир дүнјада јашајырыг. Кор тутдуғуну бурахмадығы кими, чохлары өз мәгсәдләринә чатмаг үчүн һәр шејә әл атыр, һәтта зәифләри белә әзиб кечирләр. Биз белә давраныша бәраәт газандырмырыг. Бунунла белә, јығынҹаг үзвләриндән киминсә һәмишә зәифлик ҝөстәрмәсинә гејри-иради олараг чәп-чәп баха биләрик. Лакин бу јанлыш бахышымызы Аллаһын бахышы үстүндә көкләјә биләрик.

4, 5. а) 1 Коринфлиләрә 12:21—23 ајәләриндәки нүмунә Јеһованын инсан зәифлијинә мүнасибәтини гаврамаға неҹә көмәк едир? б) Зәифләрә көмәк етмәјин өзүмүзә һансы фајдасы вар?

⁴ Биз Павелин коринфлиләрә јаздығы биринҹи мәктубунда чәкдији нүмунәдән Јеһованын инсан зәифлијинә неҹә јанашдығыны дәрк едә биләрик. 12-ҹи фәсилдә Павел хәбәрдар едир ки, бәдәнин һәтта аз әһәмијјәтли вә ја зәиф үзвүнүн белә өз функсијасы вар. (1 Коринфлиләрә 12:12, 18, 21—23 ајәләрини оху.) Инсан бәдәнинә даир дејилән бу фикирләри бәзи тәкамүлчүләр тәкзиб едиб. Анҹаг анатомија үзрә арашдырмалар нәтиҹәсиндә ашкар олуб ки, вахтилә бәдәнин лазымсыз һесаб едилән үзвләри әслиндә олдугҹа ваҹиб функсијалары һәјата кечирир *. Мәсәлән, бәзиләри һесаб едирди ки, ајагдакы балаҹа бармағын һеч бир хејри јохдур. Лакин инди мәлумдур ки, о, бүтүн бәдәнин мүвазинәтини горумаға хидмәт едир.

⁵ Павелин нүмунәси парлаг шәкилдә ҝөстәрир ки, мәсиһчи јығынҹағынын һәр бир үзвү лазымлыдыр. Инсанларын ләјагәтини алчалдан Шејтандан фәргли олараг, Јеһова бүтүн хидмәтчиләрини, о ҹүмләдән зәиф һесаб едиләнләри зәрури сајыр (Әјј. 4:18, 19). Бу фикир көмәк едир ки, биз һәм өз јығынҹағымызда, һәм дә Аллаһын халгынын үмумдүнја јығынҹағында иҹра етдијимиз ролу зәрури һесаб едәк. Јәгин ки, бу вахта кими бош-бошуна отурмамысан, мәсәлән, јашлы бир инсанын көмәјинә чатмысан, она ујғунлашмаға чалышмысан. Мәҝәр буна ҝөрә өзүнү хошбәхт һисс етмәмисән? Әлбәттә, башгаларына көмәк әли узатмаг бизә севинҹ ҝәтирир, һабелә мәһәббәтимиз вә сәбримиз артыр, ҝүнү-ҝүндән јеткинләширик (Ефес. 4:15, 16). Севән Атамыз билир ки, зәиф олуб-олмамасындан асылы олмајараг, јығынҹағын бүтүн үзвләринә дәјәр вериләндә һәмин јығынҹагда сағлам мүнасибәт вә мәһәббәт шөлә сачыр.

6. Павел «зәиф» вә «ҝүҹлү» сөзләрини бәзән һансы контекстдә истифадә едирди?

⁶ Мараглыдыр ки, коринфлиләрә мәктубунда Павел имансызларын биринҹи әсрдәки мәсиһчиләрә мүнасибәтинә вә өзүнүн кечирдији һиссләрә истинад едәрәк «зәиф» вә «ҝүҹсүз» сөзләрини ишләдир (1 Кор. 1:26, 27; 2:3). Һәмчинин Павел «ҝүҹлүләр» һагда данышса да, буну бәзи мәсиһчиләрин голунун алтына гарпыз јығмаг үчүн демирди (Ром. 15:1). Әксинә, буну она ҝөрә дејирди ки, тәҹрүбәли мәсиһчиләр һәгигәтдә һәлә мөһкәм олмајанлара сәбирлә јанашмалыдыр.

7. Зәифләри көмәксиз гојмаға бизи нә вадар едә биләр?

⁷ «Јохсулларын», јәни фағырларын көмәјинә чатанда тәкҹә Јеһованы тәглид етмир, һәм дә Онун рәғбәтини газанырыг (Мәз. 41:1; Ефес. 5:1). Анҹаг етираф етмәлијик ки, зәифләрә гаршы бәсләдијимиз јанлыш мүнасибәт һәрдән бизи онлары көмәксиз гојмаға вадар едә биләр. Јахуд нә  дејәҹәјимизи дәгиг билмәдијимиз үчүн ағыр ҝүнләр јашајан инсанын гаршысында өзүмүзү хәҹаләтли һисс едиб ондан јан ҝәзә биләрик. Әри ону атыб ҝетмиш Синтија * адлы бир баҹы бөлүшүр: «Баҹы-гардашлар әсил дост кими һәрәкәт етмәјәндә вә ја сәндән гачанда бу, адамын үрәјинә дағ чәкир. Инсан әзаб-әзијјәтин алтында галанда истәјир ки, јанында кимсә олсун». Гәдимдә јашамыш Давуд падшаһ тәрк едилмәјин нә демәк олдуғуну јахшы билирди (Мәз. 31:12).

8. Башгаларынын дәрдинә шәрик олмаға бизә нә көмәк едә биләр?

⁸ Баҹы-гардашларымызын хәстәлик, һәјат јолдашындан ајры галмаг вә ја депрессија кими вәзијјәтләр уҹбатындан зәифләдикләрини анламаға чалышсаг, онда онларын дәрдинә шәрик ола биләҹәјик. Ким билир, бәлкә, биз дә нә вахтса белә бир вәзијјәтә дүшдүк. Мисирдә јохсуллашмыш вә әлдән дүшмүш исраиллиләрә Вәд едилмиш дијара ҝирмәздән өнҹә хәбәрдарлыг едилмишди ки, еһтијаҹ ичиндә олан сојдашларына гаршы «дашүрәкли» олмасынлар. Јеһова онлардан касыблара әл тутмағы ҝөзләјирди (Ганун. т. 15:7, 11; Лев. 25:35—38).

9. Чәтинликлә үзләшән инсана илк нөвбәдә нә етмәлијик? Нүмунә чәк.

⁹ Чәтин вәзијјәтә дүшән һәмиманлымызы гынамаг вә ја етибарсыз јанашмаг әвәзинә, јахшы олар ки, она руһани ҹәһәтдән дәстәк олаг (Әјј. 33:6, 7; Мат. 7:1). Туталым, бир мотосиклетчи гәзаја уғрајыр вә хәстәханаја апарылыр. Сәнҹә, белә вәзијјәтдә тибб ишчиләри гәзанын сәбәбини өјрәнмәјә чалышаҹаглар, јохса вахт итирмәдән она тибби јардым ҝөстәрәҹәкләр? Ејнилә, һәмиманлымыз шәхси проблемләри уҹбатындан зәифләјибсә, илк ҝөрәҹәјимиз иш она руһани көмәклик ҝөстәрмәк олмалыдыр. (1 Салоникилиләрә 5:14 ајәсини оху.)

10. Зәиф кими ҝөрүнәнләрин «иманда зәнҝин» олдугларыны нә сүбут едир?

¹⁰ Һәмиманлымызын дүшдүјү вәзијјәтә јанлыш гијмәт версәк, онун зәифлијинә дә башга ҝөзлә бахаҹағыг. Мәсәлән, ҝөтүрәк илләр әрзиндә аилә үзвләри тәрәфиндән тәгиб олунан баҹылары. Онлардан бәзиләри зәиф вә горхаг ҝөрүнсәләр дә, мәҝәр һәр заман мөһкәм иман вә полад ирадә ҝөстәрән онлар дејилләр? Ушаглары илә мүнтәзәм јығынҹаглара ҝәлән баҹынын иманы вә гәтијјәти сәни риггәтә ҝәтирмир? Бәс мәктәбдә пис тәсирләрә мәруз галмасына бахмајараг, һәгигәтдән мөһкәм јапышан јенијетмәләр һагда нә дејә биләрсән? Етираф едәк ки, зәиф кими ҝөрүнәнләр јахшы вәзијјәтдә олан бизләр гәдәр «иманда зәнҝин»дирләр (Јаг. 2:5).

11, 12. а) Инсан зәифлијинә мүнасибәтимизи дүзәлтмәјә нә көмәк едәр? б) Јеһованын Һаруна мүнасибәтиндән нә нәтиҹә чыхара биләрик?

¹¹ Јеһованын бәзи хидмәтчиләри илә мүнасибәтини нәзәрдән кечирмәк бизә инсан зәифлијинә бахышымызы дүзәлтмәјә көмәк едәҹәк. (Мәзмур 130:3 ајәсини оху.) Тәсәввүр ет, Муса илә бирликдә ҝәлиб ҝөрүрсән ки, Һарун гызыл дана дүзәлдиб. Бу ҹүр зәифлик ҝөстәрдијинә ҝөрә Һарун барәдә нә дүшүнәрдин? (Чых. 32:21—24). Јахуд баҹысы Мәрјәмин тәсири алтына дүшүб Мусаны јаделли гадынла евләндијинә ҝөрә тәнгид етмәсинә нә ад верәрдин? (Сај. 12:1, 2). Бәс Һарунла Мусанын мөҹүзәви шәкилдә Мерива суларыны чыхаран Јеһованы иззәтләндирмәмәсинә нә гијмәт верәрдин? (Сај. 20:10—13).

¹² Бу вәзијјәтләрин һәр бириндә Јеһова Һаруну јериндәҹә ҹәзаландыра биләрди. Лакин О, Һарунун һеч дә пис адам олмадығы вә ја дәһшәтли дәрәҹәдә ҹидди ҝүнаһа јол вермәдији гәнаәтинә ҝәлди. Ҝөрүнүр, Һарун мөвҹуд вәзијјәтин вә ја јанлыш фикирли инсанларын она  тәсир етмәсинә јол вермишди. Анҹаг етдији сәһвләр онун үзүнә дејиләндә о, дәрһал өз ҝүнаһларыны бојнуна алды вә Јеһованын һөкмүнү гәбул етди (Чых. 32:26; Сај. 12:11; 20:23—27). Јеһова диггәтини Һарунун иманына вә кечирдији пешманчылыға јөнәлтмишди. Әсрләр сонра да Һарун вә нәсли Јеһованын мөмин бәндәләри кими јад едилирди (Мәз. 115:10—12; 135:19, 20).

13. Инсан зәифлијинә мүнасибәтимизи неҹә јохлаја биләрик?

¹³ Инсан зәифлијинә Јеһованын ҝөзү илә баха биләк дејә биз бу ҹүр инсанлара мүнасибәтимизи јохламалыјыг (1 Шам. 16:7). Мәсәлән, јенијетмә әјләнҹә сечиминдә еһтијатсыз вә ја мәсулијјәтсиз давранырса, буна неҹә јанашаҹағыг? Асыб-кәсмәк әвәзинә, јахшы олар ки, она јеткинләшмәси үчүн неҹә көмәк едә биләҹәјимизи дүшүнәк. Биз ҝүнү-ҝүнә сатмамалы, зәифләрин имдадына чатмалыјыг. Белә етмәклә онлара гаршы даһа анлајышлы олаҹаг, мәһәббәтимиз исә бирә-беш артаҹаг.

¹⁴ Үстәлик, башгаларына дүзҝүн јанашмаг үчүн Јеһованын руһдан дүшмүш бәзи хидмәтчиләринә мүнасибәтини өзүмүзүнкү илә тутушдурмалыјыг. Мәсәлән, ҝөтүрәк Илјас пејғәмбәри. О, ҹәсарәтлә Баала ибадәт едән 450 пејғәмбәрә мејдан охуса да, мәликә Изевелин онун ҹаныны алмаг истәдијини биләндә горхуб гачды. Тәхминән 150 километр ҝетдикдән сонра Беер-Шеваја, сәһранын дүз ортасына ҝәлиб чыхды. Гызмар ҝүнәш алтында бу гәдәр јол гәт етдикдән сонра әлдән дүшән пејғәмбәр бир ағаҹын алтында отуруб «ҹанына өлүм [диләди]» (1 Пад. 18:19; 19:1—4).

14, 15. а) Јеһова Илјасын горхаглыг ҝөстәрмәсинә неҹә јанашды? б) Илјасын һадисәсиндән нә өјрәнирик?

 ¹⁵ Бәс Јеһова ҝөјдән садиг пејғәмбәринә нәзәр салыб онун пәришан олдуғуну ҝөрәндә нә дүшүндү? О, депрессијаја дүшдүјү вә горхаглыг ҝөстәрдији үчүн садиг хидмәтчисинин үстүндән хәтт чәкди? Гәтијјән! Јеһова Илјас пејғәмбәрин ҝүҹүнүн түкәндијини ҝөрүб мәләјини онун јанына ҝөндәрди. Мәләк дүз ики дәфә ону јемәк јемәјә сәсләди. Бунун сајәсиндә, ҝедәҹәји јол Илјаса «чох узун» ҝәлмәди. (1 Падшаһлар 19:5—8 ајәләрини оху.) Бәли, Јеһова пејғәмбәринә һансыса тапшырыг вермәздән өнҹә, ону динләди вә дирчәлтди.

¹⁶ Бәс биз гајғыкеш Аллаһымызы неҹә тәглид едә биләрик? Мәсләһәт вермәјә тәләсмәмәклә (Сүл. мәс. 18:13). Јахшы олар ки, дүшдүјү вәзијјәтә ҝөрә өзүнү «нисбәтән шәрәфсиз» санан адамын әввәлҹә дәрдинә шәрик олмаға чалышаг (1 Кор. 12:23). Јалныз бундан сонра биз онун әслиндә нәјә еһтијаҹ дујдуғуну анлајыб буна ујғун даврана биләҹәјик.

¹⁷ Мәсәлән, јухарыда һаггында бәһс олунан Синтијанын әри ону вә ики гызыны атыб ҝетмишди. Онлар өзләрини тәнһа һисс едирдиләр. Бәс бәзи һәмиманлылары онларын көмәјинә неҹә чатмышды? Баҹы дејир: «Биз зәнҝ едиб башымыза ҝәләни дејәндә, онлар ҹәми 45 дәгигәјә өзләрини бизә чатдырдылар. Онлар дәһшәтә ҝәлмишдиләр. Ики-үч ҝүн јанымыздан ајрылмадылар. Дүз-әмәлли јемәк јемәдијимиздән вә емосионал ҹәһәтдән чох ҝәрҝин олдуғумуздан онлар бир мүддәт бизи, санки, өз овуҹларында сахладылар». Јәгин ки, бу һадисә Јагубун дедикләрини јадына салыр: «Әҝәр бир гардашын, јахуд баҹынын ҝејмәјә палтары вә ҝүндәлик јемәји јохдурса вә сизләрдән бири онлара: “Сағ-саламат ҝедин, исинин вә гарнынызы дојдурун”, — дејир, амма мөһтаҹ олдуглары зәрури шејләри вермирсә, бунун нә фајдасы? Ејнилә, иман да әмәлсиз өлүдүр» (Јаг. 2:15—17). Бу баҹы-гардашларынын вахтында ҝөстәрдикләри көмәк өз бәһрәсини верди. Синтија вә гызлары алдыглары бу зәрбәдән дүз алты ај сонра көмәкчи пионер кими хидмәт етмәк үчүн өзләриндә ҝүҹ тапдылар (2 Кор. 12:10).

18, 19. а) Зәифләрә неҹә көмәк едә биләрик? б) Зәифләмиш инсана көмәк етмәјин кимләрә фајдасы вар?

¹⁸ Билдијимиз кими, ағыр, үзүҹү хәстәликдән сағалмаг узунсүрән просесдир. Ејнилә, шәхси чәтинликләри вә ја үзләшдији вәзијјәт уҹбатындан зәифләјән инсанын руһани ҝүҹүнү бәрпа етмәси дә чох вахт апара биләр. Белә вәзијјәтдә олан инсан өз иманыны дуа вә мүталиә етмәклә, еләҹә дә, диҝәр руһани ишләрлә мәшғул олмагла мөһкәмләндирә биләр. Бәс биз һәмин адама өз руһани таразлығыны бәрпа едәнә кими сәбир едәҹәјик? Өзүнә ҝәлмәјә чалышдығы бир дөврдә онун јанында олаҹағыг? Зәифләмиш һәмиманлымыза өзүнү дәјәрли һисс етмәси вә әсил мәсиһчи мәһәббәтини ҝөрмәси үчүн әлимиздән ҝәләни едәҹәјик? (2 Кор. 8:8).

¹⁹ Унутма, баҹы-гардашлара дәстәк олмагла, «[вермәјин]... даһа чох хошбәхтлик» ҝәтирдијини дадаҹагсан. Һәмчинин шәфгәт вә сәбир кими ҝөзәл кејфијјәтләри өзүндә даһа да јетишдирәҹәксән. Бундан әлавә, бүтүн јығынҹаг доғмалашыб, мәһәббәтә бүрүнәҹәк. Һәр шејдән әлавә, бу мәсләһәтләрә риајәт етмәклә һәр бир инсана дәјәр верән Јеһованы тәглид етмиш олаҹағыг. Бәли, «зәифләрә көмәк [етмәк]» чағырышына һај вермәк үчүн һәр биримизин әсаслы сәбәбләри вар (Һәв. иш. 20:35).