Иса Мәсиһ өјрәдирди: «Тәмәннасыз алмысыныз, тәмәннасыз да верин» (Мт 10:8). Биз Мүгәддәс Китаб вә она әсасланан әдәбијјатларын гаршылығында инсанлардан пул јығмамагла бу ҝөстәришә әмәл едирик (2Кр 2:17). Бунунла белә, унутмамалыјыг ки, бу нәшрләримиздә Аллаһын Кәламындан олан дәјәрли кәлмәләр вар. Онларын чап олунмасына вә бүтүн јығынҹаглара чатдырылмасына чохлу зәһмәт вә хәрҹ чәкилир. Буна ҝөрә дә јалныз лазым олан гәдәр нәшр ҝөтүрмәлијик.

Инсанлара әдәбијјат верәркән мүдрик давранын. Бу, иҹтимаи шаһидлик ишинә дә аиддир (Мт 7:6). Садәҹә нәшр вермәкдәнсә, әввәлҹә инсанын марағынын олуб-олмадығыны мүәјјән етмәјә чалышын. Бу сәһифәдә јерләшән чәрчивәдәки суалларын ән азы биринә «һә» ҹавабыны верә билирсиниз? Әҝәр инсанын марағынын олуб-олмадығыны ајырд етмәк чәтиндирсә, јахшысы будур она буклет верәсиниз. Анҹаг инсан өзү журнал вә ја һансыса башга нәшри истәјирсә, сөзсүз ки, она бир нүсхә верәҹәјик (Мс 3:27, 28).