Мәктәбдән зәһләм ҝедирсә, нә едим?
Ән азындан ашағыдакылары едә биләрсән:
Дәрсләрә дүзҝүн мүнасибәт. Вәзијјәти һәртәрәфли ҝөрмәјә чалыш. Һәр һалда инди сәнә елә ҝөрүнә биләр ки, һеч дә бүтүн фәнләрин сәнә хејри олан дејил. Лакин бүтүн фәнләр үзрә үмуми билик алмагла дүнја ҝөрүшүнү артыра вә бунун сајәсиндә дә «һәр ҹүр адам
»ла мараглы сөһбәтләр апара биләрсән (Инҹил, 1 Коринфлиләрә 9:22). Нә билирсән, бәлкә нә вахтса онларын сәнә ҝәрәји олду.
Мүәллимә дүзҝүн мүнасибәт. Мүәллимин дәрсләри марагсыз изаһ едир? Онда чалыш диггәти онун мәнфи ҹәһәтләринә јох, изаһ едилән дәрсә јөнәлдәсән. Јадда сахла, ола билсин, о, бу дәрси башга синифләрдә артыг јүз дәфә изаһ едиб. Бәлкә елә буна ҝөрә илләр өтдүкҹә дәрсә марағы әввәлки сәвијјәдә сахламаға она чәтин олур.
Мәсләһәт. Гејдләр апар. Баша дүшмәдијини изаһ етмәјә һөрмәтҹил тәрздә хаһиш ет. Дәрсә һәвәс ҝөстәр. Башгалары да сәнә бахыб һәвәсә ҝәлә биләр.
Ҝүҹүнә инам. Мәктәб сәнин һансыса ҝизли габилијјәтини үзә чыхара биләр. Гәдимдә Аллаһын салеһ бәндәси һәвари Павел Тимотеј адлы бир ҝәнҹә мәсләһәт едирди: «Әлләрими сәнин үзәринә гојдуғум заман Аллаһдан алдығын әнамы аловландырмағы унутма
» (Инҹил, 2 Тимотејә 1:6). Ҝөрүнүр, ҝәнҹ Тимотејә Аллаһдан һансыса әнам вә ја габилијјәт бәхш едилмишди. Лакин алдығы «әнамы» итирмәмәк үчүн ону инкишаф етдирмәли иди. Әлбәттә, охумаг габилијјәтин сәнә гејри-ади тәрздә Аллаһдан верилән әнам дејил. Амма сәнин өз габилијјәтләрин вар. Мәктәбдә сән онлары пүхтәләшдирә вә һәтта хәбәрин дә олмадығын баҹарыгларыны үзә чыхара биләрсән.