Хејр, мәҹбур етмирик. Әсас журналларымыздан олан «Ҝөзәтчи гүлләсиндә» гејд олунур: «Инсанлара динләрини дәјишмәк мәгсәдилә тәзјиг ҝөстәрмәк олмаз *». Ашағыдакы сәбәбләрә ҝөрә биз инсанлары буна мәҹбур етмирик.

• Иса пејғәмбәр онун тәлимләрини гәбул етсинләр дејә, инсанлара тәзјиг ҝөстәрмирди. О билирди ки, бу хәбәрә аз сајда инсан һај верәҹәк (Мәтта 7:13, 14). Шаҝирдләри онун дедикләрини сәһв баша дүшүб, ону тәрк едәндә Иса онлары галмаға мәҹбур етмәди (Јәһја 6:60—62, 66—68).

• Иса пејғәмбәр давамчыларына өјрәдирди ки, инсанлара етигадларыны дәјишмәк үчүн тәзјиг ҝөстәрмәсинләр. Инсанлара өз әгидәләринә зидд ҝедәрәк Падшаһлыг һаггында хош хәбәри мәҹбури гәбул етдирмәк әвәзинә, бу хәбәрә һај верән инсанлары ахтармалы идиләр (Мәтта 10:7, 11—14).

• Тәзјиг алтында етигады дәјишмәјин хејри јохдур, чүнки Аллаһ көнүллү ибадәти гәбул едир (Ганунун тәкрары 6:4, 5; Мәтта 22:37, 38).

Дүздүр, Мүгәддәс Китаб јазылдығы кими биз хош хәбәри «дүнјанын уҹгарларына», «һәр јердә, ев-ев» тәблиғ едирик (Һәвариләрин ишләри 1:8; 10:42; 20:20). I әсрдәки мәсиһиләри ҝүнаһландырдыглары кими, бизи дә прозелитизмлә (өз дининә дөндәрмәк) мәшғул олмагда ҝүнаһландырырлар (Һәвариләрин ишләри 18:12, 13). Анҹаг бу иттиһамлар әсассыздыр. Биз етигадымызы мәҹбури олараг һеч кәсә тәлгин етмирик. Фикирләширик ки, инсан дәгиг билик әлдә етдикдән сонра өз сечимини етмәлидир.

Биз нә дин пәрдәси алтында сијаси фәалијјәтлә мәшғул олуруг, нә дә инсанлары динләрини дәјишмәјә мәҹбур едирик. Јахуд сајымызы артырмаг үчүн инсанлара пул, сосиал јардым тәклиф етмирик. Биз белә етмәклә өзүнү мәсиһи адландырыб, әслиндә исә белә һәрәкәтләри илә Мәсиһин адына ләкә ҝәтирәнләрдән фәргләнирик *.

Бәли. Мүгәддәс Китаб ҝөстәрир ки, инсан өз етигадыны дәјишә биләр. Орада ата-аналарынын, гоһумларынын динләринә риајәт етмәјән, азад шәкилдә һәгиги Аллаһа ибадәт етмәји сечән чохлу инсанлардан бәһс олунур. Ибраһим, Рут, һәвари Булус, Афинадакы бәзи инсанлары буна нүмунә ҝәтирмәк олар (Јушә 24:2; Рут 1:14—16; Һәвариләрин ишләри 17:22, 30—34; Галатијалылара 1:14, 23). Үстәлик, Мүгәддәс Китаб инсанын сәһв сечим едиб һәгиги ибадәти тәрк етмәк һүгугунун олдуғуну тәсдиг едир (1 Јәһја 2:19).

БМТ-нин Инсан Һүгуглары һаггында Үмуми Бәјаннамәси тәрәфиндән дәстәкләнән етигадыны дәјишмәк һүгугу «бејнәлхалг инсан һүгуглары һаггында ганунун әсасы» адланыр. Сәнәддә гејд олунур ки, һәр кәс «динини вә әгидәсини дәјишмәкдә» вә дини идејалар дахил олмагла, «һансыса мәлумат вә идејалары мәнимсәмәк вә јајмагда» азаддыр *. Бу һүгуглар иманларыны горумаг вә разылашмадығы идејалары гәбул етмәмәк ихтијары олан инсанларын һүгугларына һөрмәт етмәк өһдәчилији дә дашыјыр.

Һеч дә белә дејил. Мүгәддәс Китаб тәшвиг едир ки, дининдән асылы олмајараг, бүтүн инсанлара һөрмәт едәк (1 Бутрус 2:17). Јеһованын Шаһидләри, һәтта валидејнләринин етигадлары фәргли олса да, Мүгәддәс Китабын валидејнләринизә һөрмәт един әмринә риајәт едирләр (Ефеслиләрә 6:2, 3).

Анҹаг һәр кәс Мүгәддәс Китабын нөгтеји-нәзәри илә разылашмыр. Замбијада бөјүмүш бир гадын дејир: «Мәним јашадығым ҹәмијјәтдә динини дәјишмәк аиләјә вә һәмин ҹәмијјәтә хәјанәт етмәк демәкдир». Бу гадын јенијетмә чағларында Мүгәддәс Китабы Јеһованын Шаһидләри илә өјрәнмәјә башламыш вә бир гәдәр сонра динини дәјишмәк гәрарына ҝәлир. О үзләшдији вәзијјәтлә бағлы бөлүшүр: «Валидејнләрим мәндән тез-тез наразы олдугларыны вә онларын үмидләрини пуч етдијими дејирләр. Мәнә чох чәтин иди, чүнки валидејнләримин разылығы мәним үчүн чох шеј ифадә едир... Јеһоваја садиг галмағы сечмәк аиләмә садиг олмадығымы ҝөстәрмир *».