«Ər... arvadını öz bədənini sevdiyi kimi sevməlidir. Arvadını sevən özünü sevir, axı elə bir adam yoxdur ki, öz bədəninə nifrət etsin, əksinə, insan öz bədəninin qeydinə qalır, onu əzizləyir» (EFESLİLƏRƏ 5:28, 29).

Ər ailənin başçısıdır (Efeslilərə 5:23). Yaxşı ər kobud, tələbkar olmur. O, arvadının qədrini bilir, onun maddi, emosional tələbatlarını ödəyir. Həmçinin onun xoşbəxtliyi üçün çalışır, öz dediyini yeritmir (Filippililərə 2:4). O, arvadı ilə açıq ünsiyyət edir və onu həmişə dinləyir. Onunla sərt davranmır, ona əl qaldırmır, kobud danışmır (Koloslulara 3:19).

«Arvad... ərinə dərin hörmət bəsləsin» (EFESLİLƏRƏ 5:33).

Qadın ərinə hörmət edəndə, onun qərarlarını dəstəkləyəndə ailədə xoş ab-hava yaradır. Yaxşı qadın əri səhv edəndə onu alçaltmır, əksinə, həlim və hörmətcil davranır (1 Butrus 3:4). Əri ilə hansısa problem barədə danışmaq lazım gələndə bunun üçün düzgün vaxt seçir və onunla hörmətlə danışır (Vaiz 3:7).

«Kişi... arvadına bağlanacaq və onlar bir bədən olacaq» (YARADILIŞ 2:24).

Kişi ilə qadın ailə quranda onlar arasında çox məhrəm münasibət yaranır. Onlar əllərindən gələni etməlidirlər ki, bu münasibəti qorusunlar. Məsələn, bir-birinə ürəklərini açıb danışmalı, hətta kiçik şeylərlə də olsa, bir-birini sevindirməyə çalışmalıdırlar. Ərlə arvad bir-birinə sadiq qalmalı, yoldaşından başqa heç kəslə cinsi münasibətdə olmamalıdır. Çünki xəyanət insana dərin yara vurur, etibarı sarsıdır və ailəni dağıdır (İbranilərə 13:4).

«Uşağa düzgün yolu öyrət, qocalanda da o yoldan çıxmaz» (MƏSƏLLƏR 22:6).

Allah valideynlərə övladlarını tərbiyə etməyi həvalə edib. Bu o deməkdir ki, onlar övladlarına ədəb-ərkan qaydalarını öyrətməli və onlar üçün yaxşı nümunə olmalıdırlar (Qanunun təkrarı 6:6, 7). Uşaq özünü pis aparanda valideyn özündən çıxmamalıdır. O, «eşitməyə hazır olmalı, danışmağa və hirslənməyə tələsməməlidir» (Yaqub 1:19). Əgər valideyn uşağı cəzalandırmaq qərarına gəlsə, bunu qəzəblə yox, məhəbbətlə etməlidir.

«Uşaqlar,.. valideynlərinizin sözünə qulaq asın... “Atana və anana hörmət et”» (EFESLİLƏRƏ 6:1, 2).

Övladlar valideynlərinə qulaq asmalı və onların hörmətini saxlamalıdırlar. Onlar valideynləri ilə bu cür rəftar edəndə ailədə sevincin, dincliyin hökm sürməsinə töhfə verirlər. Boya-başa çatmış övladlar valideynlərinin qayğısına qalmalıdırlar. Lazım gəldikdə ev-eşiklərini təmir etməli, onlara əl tutmalıdırlar (1 Timutiyə 5:3, 4).