Həvva ilana qulaq asdı və ağacın meyvəsindən dərib yedi. Sonra həmin meyvədən Adəmə də verdi, o da yedi.

Onların etdiyi hərəkət düzgün deyildi — bu, günah idi. Allah onları cənnətdən qovdu.

Bundan sonra həyat Adəmlə Həvva və uşaqları üçün çətin oldu. Onlar qocalıb öldülər. Onlar hər hansı ruhani aləmdə yaşamağa davam etmədilər, sadəcə olaraq mövcudluqlarına son qoydular.

Biz hamımız Adəmlə Həvvanın nəslindən olduğumuz üçün ölürük. Ölülər nə görə, nə eşidə, nə də ki bir iş görə bilirlər (Vaiz 9:5, 10).

Yehova insanları ölmək üçün yaratmamışdı. Tezliklə O, ölüm yuxusuna gedən insanları dirildəcək. Əgər onlar Yehovanın sözünə qulaq assalar, əbədi yaşayacaqlar.