Nakakamundo ta kan magtin-edyer na ako, naglipot an pagkamuot ko ki Jehova. Garo kaya buwelong nagigibo kan mga kaklase ko an haros gabos na gusto ninda; pagmati ko lugod dai na ako nakakasabay. Inisip kong mahigpiton an mga magurang ko saka an Kristiyanong mga pamantayan, saka garo baga mapagalon an espirituwal na mga aktibidad. Dai man ako nagdududa na yaon si Jehova, kaya lang nawawaran na ako nin gana sa espirituwal.

Pero dai man ako nagin inaktibo ta naglilingkod man ako ki Jehova maski paano. Pag ma-service, dai lamang ako naghahanda, kaya nasasakitan akong makapuon nin pag-uulay o maipadagos iyan. Kaya bakong mabunga saka bakong maugma an ministeryo ko, na lalo pang nakadagdag sa pagigin negatibo ko. Naisip ko, ‘Si’say man an makakatagal sa paggibo kaini surusemana?’

Kan mag-17 anyos na ako, gustong-gusto ko na talagang magsadiring buhay. Kaya naghali ako sa harong asin naglipat sa Australia. Munduon an mga magurang ko sa paghali ko. Hadit sinda, pero tiwala man sinda na dai ko papabayaan an espirituwalidad ko.

 Lalo pang nagluya an espirituwalidad ko sa Australia. Nagpapalta na ako sa mga pagtiripon. Tapos an mga purupirmi kong kairiba mga hoben na nag-aatender man sa mga pagtiripon, pero sa ibang aldaw nag-iinom saka nagbabayle sa mga nightclub. Pag iniisip-isip ko an panahon na iyan sa buhay ko, garo palan an saro kong bitis nasa katotoohan tapos an saro nasa kinaban, pero dai ko talaga namatian na parte ako kan arin man diyan.

Pakalihis nin mga duwang taon, may nabisto akong sister na dahil saiya nagpuon akong mag-isip-isip manungod sa buhay ko. Lima kaming daragang sister na nakaistar sa harong, tapos inimbitaran mi an paraataman nin sirkito saka an agom niyang si Ate Tamara na magdagos sa harong mi sa laog nin sarong semana. Pag may inaasikaso sa kongregasyon an agom niya, kaiba-iba mi si Ate Tamara sa iristoryahan saka sa ngiriritan. Gustong-gusto ko idto. Mapakumbaba talaga siya saka magian kaulay. Dai ko inaasahan na maugmahon palan kaiba-iba an arog niyang makusog sa espirituwal.

Maugmahon na tawo si Ate Tamara. Nakakaulakit an pagkamuot niya sa katotoohan saka sa ministeryo. Maugma siyang itao ki Jehova an pinakamakakaya niya, mantang ako mamundo dahil sa paramas na paglilingkod ko Saiya. Dakulaon an nagin epekto sa buhay ko kan pagigin positibo saka tunay na kaugmahan niya. Dahil saiya, naisip ko an sarong mahalagang katotoohan sa Kasuratan: Gusto ni Jehova na gabos kita maglingkod sa saiya “nin may kagaya-gayahan . . . mantang maugmang nagkukurahaw.”—Sal. 100:2, NWT.

Gusto kong magkaigwa kan kaugmahan na igwa si Ate Tamara, pero para magibo iyan, kaipuhan kong gumibo nin dakulang mga pagbabago. Panahon man an kinaipuhan; padikit-dikit kong ginibo iyan. Naghahanda na ako para sa ministeryo saka nag-o-auxiliary payunir sa pana-panahon. Nakatabang iyan sako na mabawasan an nerbiyos saka mas magkaigwa nin kumpiyansa. Mantang mas parati kong ginagamit an Bibliya  sa ministeryo, mas nakakamati man ako nin tunay na kaugmahan. Kaya dai nahaloy bulan-bulan na akong nag-auxiliary payunir.

Nakikipag-amigo na ako sa gabos—ano man an edad ninda—na mahigos sa katotoohan saka maugma sa paglilingkod ki Jehova. Nakatabang sako an marahay na halimbawa ninda na pag-isipan an mga priyoridad ko asin magkaigwa nin marahay na espirituwal na rutina. Lalo akong nag-enjoy sa ministeryo, asin nagin regular payunir ako pag-abot nin panahon. Namatian ko giraray an haloy ko nang dai namamatian—maugma na ako, may direksiyon an buhay, saka pamugtak sa kongregasyon.

Pakalihis nin sarong taon, nabisto ko si Alex na sarong mabuot asin sinserong tawo na namumutan si Jehova asin an ministeryo. Ministeryal na lingkod siya kaidto asin anom na taon nang payunir. May panahon man na nagin need-greater siya sa Malawi. Nakaiba-iba niya diyan an nagkapirang misyonero na nagkaigwa nin dakulang impluwensiya saiya saka dinagka siya na padagos na inuton an intereses kan Kahadian.

Kan 2003, nagpakasal kami ni Alex, asin puon kaidto, nagpadagos kami sa bilog na panahon na ministeryo. Dakul kaming nanudan na marahayon na leksiyon, asin binendisyunan kami ni Jehova sa dakulon na paagi.

Kan 2009, inimbitaran kaming magmisyonero sa Timor-Leste, sarong sadit na nasyon sa Indonesia. Nasurpresa talaga kami saka excited, pero nahadit man. Pakalihis nin limang bulan, nakaabot kami sa Dili, an kabisera kaiyan.

Ibang-iba an buhay mi digdi. Kinaipuhan ming mag-adjust sa bagong kultura, lengguwahe, kakanon, saka pamumuhay. Sa ministeryo, parati ming nahihiling an epekto nin pagtios, kakulangan nin edukasyon, saka pang-aapi. Asin dakul an may pisikal  saka emosyonal na problema dahil sa giyera asin kadahasan. *

Nakakaugma talagang marhay an ministeryo duman! Halimbawa, may nanumpungan ako kaidtong 13 anyos na aking babayi na an pangaran Maria. * Mga pirang taon pa sanang gadan kaidto an saiyang ina, saka bihira niyang mahiling an saiyang ama. Arog kan ibang mga kaedad niya duman, mayong direksiyon an buhay ni Maria. Tanda ko kaidto, grabe an hibi niya mantang sinasabi an namamatian niya. Pero dai ko maintindihan an sinasabi niya ta dai pa man ako gayong tatao kan lengguwahe niya. Namibi ako ki Jehova na tabangan akong mapakusog si Maria, dangan binasahan ko siya nin nakakapakusog na mga teksto. Sa suminunod na pirang taon, nahiling ko kun paano binago kan katotoohan an gawi-gawi, itsura, saka an buhay ni Maria. Nabawtismuhan siya, tapos may mga Bible study na man siya ngunyan. Parte na ngunyan si Maria nin dakulang espirituwal na pamilya na diyan namamatian niyang namumutan siya.

Binendisyunan ni Jehova an gibuhon sa Timor-Leste. Dawa an kadaklan na parahayag nabawtismuhan kaidto lang na nag-aging sampulong taon, dakul an naglilingkod bilang payunir, ministeryal na lingkod, o elder. An iba naglilingkod sa remote translation office asin nagtatabang sa pagprodusir nin espirituwal na kakanon sa lokal na mga lengguwahe. Nauugma talaga ako na madangog sindang nagkakanta sa mga pagtiripon, na mahiling an kaugmahan sa lalawgon ninda, asin maobserbaran an pagtalubo ninda sa espirituwal.

Ibang-iba talaga an buhay mi sa Timor-Leste kisa sa Australia, pero para sako, iyan an pinakanakakaugmang buhay. Kun minsan nakikipagsusuan kami sa sarong sadit na bus na pano nin pasahero asin may mga pangargang pinaalang na sira saka mga gulay hali sa saod. May mga aldaw man na nagba-Bible study kami sa maharasahas saka sadit na harong na daga an salog tapos may nagdudurudalagan na mga manok. Pero dawa arog kaiyan, parati kong naiisip, ‘Exciting talaga!’

Pag iniisip-isip ko an mga nagin eksperyensiya ko, nagpapasalamat talaga ako na ginibo kan mga magurang ko an pinakamakakaya ninda para itukdo sako an dalan ni Jehova asin na sinuportaran ninda ako dawa kaidtong maluya an espirituwalidad ko kan tin-edyer ako. Nagin totoo sako an Talinhaga 22:6. Proud samo ni Alex si Mama saka si Papa. Maugma sinda na ginagamit kami ni Jehova. Puon kan 2016, nasa pansirkitong gibuhon kami sa teritoryo kan sangay nin Australasia.

Garo dai ako makatubod na ibinilang ko kaidto na rutina lang an gibuhon na paghuhulit. Ngunyan, gustong-gusto ko na iyan! Nahiling ko na ano man an mangyari sa buhay, makakamtan ta sana an tunay na kaugmahan kun maglilingkod kita sa Diyos nin bilog na puso. Iyo, an huring 18 taon ko sa paglilingkod ki Jehova kaiba ni Alex an pinakanakakaugmang mga taon sa buhay ko. Nasasabutan ko na ngunyan na totoo talaga an sinabi ni salmista David ki Jehova: “An gabos na nagpapaili sa saimo mag-uurugma; pirmi sindang makurahaw na may kaugmahan. . . . Asin an mga namumuot sa saimong pangaran maggagaya-gaya.”—Sal. 5:11, NWT.