Kapitulo 68

Dugang Pagpanudlo sa Ikapitong Adlaw

ANG kataposang adlaw sa Piyesta sa mga Payag, ang ikapitong adlaw, nagpadayon pa. Si Jesus nanudlo sa dapit sa templo nga gitawag “ang panudlanan.” Lagmit kini ang dapit nga gitawag Sawang sa Kababayen-an diin adunay mga kahon nga hulogan sa mga tawo sa ilang mga amot.

Sa kada gabii panahon sa piyesta, dunay espesyal nga pasundayag sa kahayag niining dapita sa templo. Upat ka higanteng tangkawan ang gipahimutang dinhi, nga ang matag usa may upat ka dagkong dulang nga punog lana. Ang kahayag gikan niining mga lampara, sa nagsigang lana gikan sa 16 ka dulang, kusog nga igo sa pagdan-ag sa palibot abot sa layo sa magabii. Ang gipamulong ni Jesus niadto tingali nagpahinumdom sa iyang mga mamiminaw sa maong pasundayag. “Ako ang kahayag sa kalibotan,” mipahayag si Jesus. “Siya nga mosunod kanako dili magalakaw sa kangitngit, kondili makabaton sa kahayag sa kinabuhi.”

Misupak ang mga Pariseo: “Ikaw nagapamatuod bahin sa imong kaugalingon; ang imong pamatuod dili tinuod.”

Si Jesus mitubag: “Bisan pag ako nagapamatuod bahin sa akong kaugalingon, ang akong pamatuod maoy tinuod, tungod kay ako nahibalo kon diin ako gikan ug asa ako padulong. Apan kamo wala mahibalo kon diin ako gikan ug kon asa ako padulong.” Siya midugang: “Ako mao ang nagapamatuod bahin sa akong kaugalingon, ug ang Amahan nga nagpadala kanako nagapamatuod bahin kanako.”

“Hain man ang imong Amahan?” buot masayod ang mga Pariseo.

“Kamo wala makaila kanako ni sa akong Amahan,” mitubag si Jesus. “Kon kamo nakaila pa kanako, kamo makaila usab unta sa akong Amahan.” Bisan pag buot gihapon sa mga Pariseo nga dakpon si Jesus, walay mausang nagtandog kaniya.

“Ako molakaw,” si Jesus miingon na usab. “Kon asa ako padulong kamo dili makaadto.”

Niadto ang mga Hudiyo nahibulong: “Dili kaha niya patyon ang iyang kaugalingon? Tungod kay siya nagaingon, ‘Kon asa ako padulong kamo dili makaadto.’”

“Kamo tagaubos,” misaysay si Jesus. “Ako taga-itaas. Kamo nagagikan niining kalibotana; ako dili gikan niining kalibotana.” Dayon siya midugang: “Kon kamo dili motuo nga ako mao siya, kamo mamatay diha sa inyong mga sala.”

Siyempre, si Jesus nagtumong sa iyang una-tawhanong paglungtad ug sa iyang pagkahimong sinaad nga Mesiyas, o Kristo. Bisan pa niana, sila nangutana, pihong uban ang dakong kayugot: “Kinsa ka ba diay?”

Atubangan sa ilang pagsalikway, si Jesus mitubag: “Ngano bang nakigsulti pa ako kaninyo?” Bisan pa niana siya nagpadayon sa pag-ingon: “Ang nagpadala kanako tinuod, ug ang mga butang mismo nga akong nadungog gikan kaniya akong ginapamulong diha sa kalibotan.” Si Jesus nagpadayon: “Sa dihang maisa na ninyo ang Anak sa tawo, nan kamo mahibalo nga ako mao siya, ug ako wala magabuhat sa akong kaugalingong pagbuot; apan sumala sa gitudlo kanako sa Amahan gipamulong ko kining mga butanga. Ug siya nga nagpadala kanako nagauban kanako; ako wala niya pasagdi, tungod kay ako nagabuhat kanunay sa mga butang makapahimuot kaniya.”

Sa gipamulong ni Jesus kining mga butanga, daghan ang nagtuo kaniya. Siya miingon kanila: “Kon kamo magapabilin sa akong pulong, kamo maoy tinuod kong mga tinun-an, ug kamo mahibalo sa kamatuoran, ug ang kamatuoran magapahigawas kaninyo.”

“Kami mga anak ni Abraham,” miangkon ang mga nagsupak kaniya, “ug kami wala sukad maulipon kang bisan kinsa. Naunsa man nga ikaw nagaingon, ‘Kamo mahigawas’?”

Bisan pag ang mga Hudiyo kadaghan nailalom sa langyawng pagmando, sila wala mag-ila ni bisan kinsang manlulupig ingong agalon. Dili nila buot tawgong mga ulipon. Apan gipunting ni Jesus nga sila tinuod nga mga ulipon. Sa unsang paagi? “Sa pagkamatuod ako magaingon kaninyo,” matud ni Jesus, “ang matag mamumuhat sa sala maoy ulipon sa sala.”

Ang dili pag-angkon sa ilang pagkaulipon sa sala nagpameligro sa mga Hudiyo. “Ang ulipon dili magpabilin sa panimalay sa walay kataposan,” misaysay si Jesus. “Ang anak nagapabilin sa walay kataposan.” Sanglit ang usa ka ulipon walay mga katungod sa panulondon, siya mameligrong papahawaon sa bisan unsang panahon. Ang anak lamang nga aktuwal natawo o gisagop nga nabahin sa panimalay ang nagapabilin “sa walay kataposan,” nga mao, samtang siya buhi.

“Busa kon ang Anak magapahigawas kaninyo,” nagpadayon si Jesus, “kamo sa pagkamatuod mahigawas.” Busa, ang kamatuoran nga magapahigawas sa mga tawo mao ang kamatuoran mahitungod sa Anak, si Jesu-Kristo. Maoy pinaagi lamang sa halad sa iyang hingpit tawhanong kinabuhi nga may si bisan kinsa nga mahigawas sa makapatay nga sala. Juan 8:12-36.

▪ Diin nagtudlo si Jesus sa ikapitong adlaw? Unsay mahitabo sa magabii didto, ug sa unsang paagi kini nalangkit sa pagpanudlo ni Jesus?

▪ Unsay giingon ni Jesus bahin sa iyang gigikanan, ug unsay ipadayag niini bahin sa iyang ilhanan?

▪ Sa unsang paagi ang mga Hudiyo mga ulipon, apan unsang kamatuoran ang magapahigawas kanila?