Duha ka matang sa iwa ang gigamit sa karaang kapanahonan. Ang “iwa” (Heb., meh·neʹqeth; Gen 24:59; 35:8; Ex 2:7; 2Ha 11:2; 2Cr 22:11; Isa 49:23) nag-alagad nga kahulip sa inahan sa pagpasuso sa masuso. Si Debora nahimong ingon niini nga iwa ngadto kang Rebeca apan sa ulahi nahimong binatonan o tig-atiman, nga nagpadayon ingong usa ka alagad sa banay bisan pag namatay na ang iyang agalong babaye. (Gen 24:​59, 67; 35:8) Ang laing matang sa iwa mahimo nga usa ka lalaki (Heb., ʼo·menʹ; Num 11:12; Isa 49:23 [“tig-atiman”]) o usa ka babaye (Heb., ʼo·meʹneth; 2Sa 4:4). Ang usa ka lalaki o babaye mahimong moatiman sa mga anak, mga masakiton, o mga tigulang. Ang katungdanan sa usa ka iwa o tig-atiman gibuhat sa tigulang nga si Noemi ngadto sa iyang apong lalaki nga si Obed ug gibuhat usab sa maanyag nga ulay nga si Abisag ngadto kang Haring David.​—Ru 4:​13, 16, 17; 1Ha 1:1-4.

Sa 1 Tesalonica 2:​7, gitandi ni Pablo ang iyang kaugalingon ug ang iyang mga kauban ngadto sa “usa ka nagpasusong inahan” (Gr., tro·phosʹ), sa ingon nagpasiugda nga sila malumo ngadto sa Macedonianhon nga mga magtutuo.