Ang Hebreohanong ekspresyon nga mil·leʼʹ yadh, nga gihubad nga “magkonsagrar” sa daghang bersiyon, sa literal nagkahulogang “pun-on ang kamot” ug gigamit labot sa pagbutang ug bug-os nga gahom sa mga kamot niadtong kinsa mag-alagad sa katungdanan sa pagkasaserdote. Sa dihang sila gipahiluna sa katungdanan ingong mga saserdote ni Jehova, ang mga kamot ni Aaron ug sa iyang mga anak nga lalaki gipuno sa gahom aron makaalagad niana nga katungdanan. (Ex 28:41; 29:​9, 29, 33, 35; Lev 8:33; 16:32; 21:10; Num 3:3) Ingong simbolo niini, ang laking karnero alang sa pagpahiluna-sa-katungdanan ihawon ug hiwaon, ug ang mga  bahin niini uban sa pipila ka tinapay gikan sa bukag sa mga tinapay nga walay igpapatubo ibutang ni Moises ibabaw sa mga palad ni Aaron ug sa iyang mga anak nga lalaki, ug dayon magtabyog sa halad atubangan kang Jehova. Sa kataposan ang mga butang nga gitabyog paasohon diha sa halaran ibabaw sa halad-nga-sinunog.​—Ex 29:19-25; Lev 8:22-28; tan-awa ang DINIHOGAN, PAGDIHOG; PAGPAHILUNA-SA-KATUNGDANAN; SASERDOTE.

Ang uban usab nagpuno ug gahom sa mga kamot sa ilang mga saserdote. Ang idolatrosong si Miqueas naghatag ug kagahom una sa usa ka anak nga lalaki dayon sa usa ka dili-matinumanong Levihanon aron mahimong mga saserdote alang sa iyang “balay sa mga diyos.” (Huk 17:​5, 12) Sa ulahi, si Haring Jeroboam, sa pagsugod sa pagsimba sa nating baka didto sa Israel, nagpahiluna sa katungdanan sa iyang kaugalingong mga saserdote gikan sa katawhan sa katibuk-an; ang Aaronikong mga saserdote ug ang mga Levihanon nagpabiling maunongon sa pagsimba kang Jehova nga nasentro didto sa Jerusalem ug, dayag nga tungod niini, giabog sila gikan sa napulo-ka-tribo nga gingharian.​—1Ha 12:31; 13:33; 2Cr 13:9.