Dihang hapit na ang Paskuwa sa tuig 32 C.E, namauli ang mga apostoles gikan sa pagsangyaw. Kay gipangkapoy, gipasakay sila ni Jesus sa sakayan ug gidala sa Betsaida aron makapahulay didto. Dihang hapit na silang makaabot sa baybay, nakita ni Jesus ang libolibo ka tawo nga naghulat nila didto. Bisag gusto ni Jesus nga magpahulay uban sa iyang mga apostoles, iya gihapong giatiman ang mga tawo. Iyang giayo ang mga masakiton ug gitudloan silang tanan. Tibuok adlaw silang gitudloan ni Jesus bahin sa Gingharian sa Diyos. Dihang hapit nang mogabii, miduol niya ang mga apostoles ug miingon: ‘Seguradong gigutom na ang mga tawo. Palakwa na sila aron makapangita silag pagkaon.’

Si Jesus miingon: ‘Ayaw silag palakwa. Hatagi silag makaon.’ Nangutana ang mga apostoles: ‘Palitan namo silag pagkaon?’ Ang usa sa iyang mga apostoles nga si Felipe miingon: ‘Bisag daghan tag kuwarta, kulang pa na para mapakaon silang tanan.’

Nangutana si Jesus: ‘Unsa man ka daghan ang atong pagkaon?’ Si Andres mitubag: ‘Naay lima ka tinapay ug duha ka gagmayng isda. Kulang kaayo ni.’ Si Jesus miingon: ‘Ambi nang tinapay ug isda.’ Iyang gigrupo ang mga tawo, dunay 50 ug duna poy 100, ug gipalingkod sila sa kasagbotan. Gikuha ni Jesus ang mga tinapay ug isda, unya mihangad siya ug miampo. Dayon iyang gihatag sa mga apostoles ang pagkaon ug ilang gipanghatag kini sa mga tawo.  Nabusog ang 5,000 ka lalaki, ug ang tanang babaye ug bata. Human niadto, gihipos sa mga apostoles ang sobra nga miabot ug 12 ka basket! Talagsaon gyod to nga milagro!

Bilib kaayo ang mga tawo sa gihimo ni Jesus maong gusto nilang himoon siyang hari. Pero nahibalo si Jesus nga dili to ang panahon nga gusto ni Jehova nga mahimo siyang hari. Busa iyang gipalakaw ang mga tawo ug gipatabok ang mga apostoles sa Dagat sa Galilea. Misakay sila sa sakayan ug si Jesus misaka sa bukid nga siya ra. Ngano man? Kay gusto niyang mag-ampo sa iyang Amahan. Bisag daghag buluhaton si Jesus, naa gyod siyay panahon para sa pag-ampo.