ANG mga klero nga nag-angkong nahibalo sa tubag nianang pangutanaha sagad nagtudlo nga ang pag-antos maoy silot sa Diyos. Pananglitan, pipila ka adlaw human sa linog sa Haiti, usa ka pari sa kaulohan niini ang miingon sa iyang mga membro nga ang maong linog maoy mensahe sa Diyos. Hinuon, ang uban dili kaayo dogmatiko. Usa ka Amerikana nga luyoluyong propesora sa relihiyon miingon nga daghang tawo ang daw nagtuo niini: “Ang pagpahinabo sa Diyos ug mga katalagman nga sama niana maoy usa ka misteryo nga dili nato angayng kuwestiyonon. Ang ato lang mahimo mao ang pagbatog pagtuo.”

“Gipahinabo” ba gayod sa Diyos ang pag-antos? Ang Bibliya tin-awng nagtubag ug wala! Ang pag-antos dili bahin sa katuyoan ni Jehova nga Diyos alang sa katawhan. Apan, ang unang magtiayon mirebelde sa pagmando sa Diyos, nga mipili sa paghimo ug kaugalingong sukdanan sa maayo ug daotan. Sila mitalikod sa Diyos ug nag-antos sa mga sangpotanan niana. Karon atong nasinati ang epekto sa ilang sayop nga desisyon. Busa, dili ang Diyos ang nagpahinabo sa pag-antos sa tawo. Ang Bibliya nag-ingon: “Sa dihang pagasulayon, dili siya angay moingon: ‘Ako gisulayan sa Diyos.’ Kay ang Diyos dili masulayan sa daotang mga butang ni siya mosulay kang bisan kinsa.” (Santiago 1:13) Si bisan kinsa mahimong mag-antos—bisan kadtong giuyonan sa Diyos. Tagda ang mosunod nga mga pananglitan:

• Ang manalagnang si Eliseo dihay sakit nga ikamatay.—2 Hari 13:14.
• Si apostol Pablo misulat nga siya padayong “gigutom ug giuhaw usab ug kulang sa besti ug gidagmalan ug walay puloy-anan.”—1 Corinto 4:11.
• Ang Kristohanong si Epafrodito nasakit ug “nagmagul-anon.”—Filipos 2:25, 26.

Wala kitay mabasa nga silang tulo gisilotan sa Diyos tungod sa ilang mga sala. Apan, ang Bibliya wala lamang magsulti nga ang Diyos dili maoy hinungdan sa pag-antos. Kini nagpaila usab sa tulo ka pangunang rason kon nganong ang tawo nag-antos.

“Bisan unsay ginapugas sa usa ka tawo, kini usab iyang anihon.” (Galacia 6:7) Siyempre, ang usa ka tawo nga tinuyong nanigarilyo, wala mag-amping sa pagdrayb, o nag-usik-usik sa kinitaan maoy mabasol sa pag-antos nga ipahinabo niana.

Kita mahimong mag-antos usab tungod sa hakog nga desisyon sa uban. Sa pagkatinuod, ang mga tawo nakahimo sa ngilngig nga mga krimen, nga naglakip sa kabangisan sa mga Nazi ug sa pag-abuso sa mga bata. Tungod sa sayop nga paggamit sa kagawasan sa pagpili, ang pipila nakahimog desisyon nga nagpahinabog pag-antos sa uban.

Sa unang siglo C.E., usa ka dakong torre sa Jerusalem ang nahugno, nga nakapatayg 18 ka tawo. Maylabot sa mga biktima sa maong hitabo, si Jesus miingon: “Naghunahuna ba kamo nga sila labaw pang sad-an kay sa uban nga buhi nga nagpuyo sa Jerusalem? Dili!” (Lucas 13:4, 5, Ang Biblia—Bag-ong Hubad nga Binisaya) Si Jesus nahibalo nga ang maong mga biktima wala siloti sa Diyos. Siya nasayod nga ang Pulong sa Diyos miingon: “Ang panahon ug ang wala damhang panghitabo modangat kanilang tanan.” (Ecclesiastes 9:11) Daghan ang nabiktima sa trahedya kay naatlan lang o tungod sa sayop sa tawo. Pananglitan, gipakita sa mga taho nga mas daghan ang mag-antos kon ang mga tawo dili magpakabana sa pasidaan ug sa dihang ang mga bilding wala tukora nga makasugakod sa grabeng pagdaot sa panahon o sa mga linog. Sa maong mga kahimtang, ang wala-damhang panghitabo nakaapektar sa mas daghang tawo, busa mas daghan ang nag-antos.

Ang Bibliya nag-ingon: “Ang tibuok kalibotan nailalom sa gahom sa usa nga daotan.” (Juan 12:31; 1 Juan 5:19) Kanang “usa nga daotan” mao si Satanas nga Yawa, usa ka gamhanang espiritung linalang nga gihubit ingong “magmamando sa awtoridad sa hangin.” Si Satanas nagpalambo sa “espiritu nga nagalihok karon diha sa mga anak sa pagkadili-masinugtanon.” (Efeso 2:2) Ang pipila ka krimen, sama sa pagpuo sa rasa ug pag-abuso sa mga bata, makalilisang kaayo nga daghan ang naghunahuna nga dunay nagpaluyo niana nga labaw sa tawo.

Apan nagpasabot ba kana nga ang Diyos wala magpakabana sa atong pag-antos? Makahimo ba siya sa pagtapos niana? Taposon ba niya kana?