“Si Daniel [nga manalagna sa Diyos] nakakita ug usa ka damgo . . . diha sa iyang higdaanan. Niadtong higayona iyang gisulat ang damgo. Ang kompletong asoy sa maong mga butang iyang gisaysay.”—Daniel 7:1.

ANG GIINGON SA BIBLIYA

Ang Diyos naghatag ug hinungdanong mga mensahe ngadto sa mga tawo sa lainlaing paagi. Sa panahon sa Bibliya, siya mogamit usahay ug mga damgo. Pero dili kini ordinaryong mga damgo nga hanap ug dili masabtan. Ang mga damgo nga gikan sa Diyos tin-aw ug masabtan, ug kini dunay espesipikong mensahe. Pananglitan, sa usa ka damgo, si manalagnang Daniel nakakitag mga mananap nga nagsimbolo sa mga imperyo nga naggahom sa kalibotan sugod sa Babilonya hangtod sa atong panahon. (Daniel 7:1-3, 17) Pinaagig damgo, gisultihan sa Diyos si Jose nga taga-Nasaret, nga amaama ni Jesus, sa pagkalagiw ngadto sa Ehipto uban sa iyang asawa ug anak. Tungod niini, si Jesus wala mamatay sa kamot sa mabangis nga si Haring Herodes. Pagkamatay ni Herodes, gipahibalo sa Diyos si Jose pinaagig damgo nga si Herodes namatay na, ug gisugo sa pagpauli uban sa iyang pamilya ngadto sa ilang nasod.—Mateo 2:13-15, 19-23.

“Ayaw pagsaylo sa mga butang nga nahisulat.”—1 Corinto 4:6.

ANG GIINGON SA BIBLIYA

Ang mga damgo nga narekord sa Bibliya nahimong bahin sa sinulat nga mensahe sa Diyos ngadto sa mga tawo. Bahin niana nga mensahe, ang 2 Timoteo 3:16, 17 nag-ingon: “Ang tibuok Kasulatan inspirado sa Diyos ug mapuslanon sa pagpanudlo, sa pagpamadlong, sa pagpanul-id sa mga butang, sa pagdisiplina diha sa pagkamatarong, aron ang tawo sa Diyos mahimong takos gayod, bug-os nga masinangkapan alang sa tanang maayong buhat.”

Ang Bibliya ‘bug-os nga magsangkap’ kanato sa pagkaagi nga gipadayag niini ang tanan nga kinahanglan natong mahibaloan bahin sa Diyos, ang iyang mga hiyas, iyang mga sukdanan sa moral, ug ang atong dapit diha sa iyang katuyoan alang sa yuta. Busa, ang Diyos wala na mogamit ug mga damgo sa paghatag ug mga mensahe ngadto sa mga tawo. Kon kita gustong mahibalo bahin sa umaabot ug sa kabubut-on sa Diyos kanato, kita kinahanglang ‘dili mosaylo sa mga butang nga nahisulat’ diha sa Bibliya. Dugang pa, halos tanang tawo makahimo sa pagbasa niini nga libro ug makatuon sa daghang mensahe niini gikan sa Diyos, lakip sa mga damgo.

“Ang mga tawo nagsulti gikan sa Diyos samtang sila giagak sa balaang espiritu.”—2 Pedro 1:21.

ANG GIINGON SA BIBLIYA

Daghang damgo ug panan-awon nga narekord sa Bibliya matagnaon nga nagtagna sa umaabot nga mga hitabo. Pinaagi sa pagsulat niini nga mga tagna, masulayan ang pagkakasaligan sa mga magsusulat sa Bibliya ug sa Kasulatan usab. Ang ila bang mga sinulat napamatud-ang tukma? Tagda ang usa ka pananglitan—ang panan-awon nga mabasa diha sa Daniel 8:1-7, nga gisulat sa talitapos na ang Imperyo sa Babilonya.

Pinaagig mga simbolo, ang tagna naghisgot ug usa ka laki nga kanding nga nagtumba ug nagyatakyatak sa laki nga karnero. Si Daniel dili na kinahanglang managhap sa kahulogan sa panan-awon. Usa ka manulonda nga mensahero sa Diyos miingon: “Ang laking karnero . . . nga may duha ka sungay naglarawan sa mga hari sa Media ug sa Persia. Ug ang balhiboong laking kanding naglarawan sa hari sa Gresya.” (Daniel 8:20, 21) Napamatud-an sa kasaysayan nga ang Medo-Persia maoy mipuli sa Babilonya ingong gahom sa kalibotan. Dayon, paglabay ug mga 200 ka tuig, ang Medo-Persia gipukan ni Alejandrong Bantogan sa Gresya. Ang maong katingalahang pagkatukma maoy kinaiyahan sa tagna sa Bibliya, lakip ang matagnaong mga damgo. Kini nga kamatuoran nagpalahi sa Bibliya gikan sa tanang giisip nga balaang mga basahon, busa kita makasalig gayod niini.