Gihusay ang Isyu Bahin sa Pagkabanhaw ni Jesus

“Sa pagkatinuod makaingon ko nga bisan tuod segurado gayod kita nga nabuhi si Jesus kanhi . . . , dili kita makaseguro nga Siya gibanhaw sa Diyos gikan sa mga patay.” Mao kiniy giingon sa usa ka taas-ug-ranggong prelado sa Iglesya sa Inglaterra, ang Arsobispo sa Canterbury.

ANG Kristohanong apostol Pablo wala magduhaduha bahin sa pagkabanhaw. Sa kapitulo 15 sa iyang unang dinasig nga sulat ngadto sa mga isigka-Kristohanon sa karaang Corinto, si Pablo misulat: “Akong gipasa kaninyo, apil sa unang mga butang, kanang akong nadawat usab, nga si Kristo namatay alang sa atong mga sala sumala sa Kasulatan; ug nga siya gilubong, oo, nga siya gibangon sa ikatulo ka adlaw sumala sa Kasulatan.”—1 Corinto 15:3, 4.

Ang pagtuo sa pagkabanhaw ni Jesu-Kristo maoy nagtukmod sa iyang mga tinun-an sa pagsangyaw sa ebanghelyo sa tibuok Grego-Romanhong kalibotan—“sa tibuok kalalangan ilalom sa langit.” (Colosas 1:23) Sa pagkatinuod, ang pagkabanhaw ni Jesus mao gayod ang patukoranan sa Kristohanong pagtuo.

Apan, sukad pa sa sinugdanan, ang pagkabanhaw ni Jesus giduhaduhaan ug giisip nga dili katuohan. Alang sa kadaghanang Hudiyo, usa ka pagpasipala nga mangangkon ang mga sumusunod ni Jesus nga kining gilansang nga tawo mao ang Mesiyas. Ug alang sa kadaghanang edukado nga mga Grego, kinsa nagtuo nga ang kalag dili mamatay, ang ideya bahin sa pagkabanhaw kontra gayod sa ilang buut.—Buhat 17:32-34.

Modernong mga Tigduhaduha

Sa di pa dugayng katuigan, ang pipila ka eskolar nga nag-angkong mga Kristohanon nagpatik ug mga libro ug mga artikulo nga nag-isip sa pagkabanhaw ni Jesus ingong tumotumo ug nakapukaw ug mainit nga lantugi bahin niining ulohana. Sa ilang pagpangita sa “makasaysayanhong Jesus,” ang lainlaing mga eskolar nangatarongan nga ang mga asoy sa Ebanghelyo bahin sa walay-sulod nga lubnganan ug ang pagpakita ni Jesus human sa pagkabanhaw maoy lunlon tumotumo, nga gimugna dugay na kaayo human sa iyang kamatayon aron paluyohan ang mga pangangkon bahin sa iyang langitnong gahom.

Pananglitan, palandonga ang mga panglantaw sa Alemang eskolar nga si Gerd Lüdemann, propesor sa Bag-ong Tugon ug awtor sa librong What Really Happened to Jesus—A Historical Approach to the Resurrection. Siya nangatarongan nga ang pagkabanhaw ni Jesus maoy “walay pasikaranan nga pahayag” nga kinahanglang isalikway ni bisan kinsa nga naghupot ug “siyentipikanhong panglantaw sa kalibotan.”

Si Propesor Lüdemann nangangkon nga ang  nabanhawng Kristo nga nagpakita kang apostol Pedro sa pagkatinuod maoy usa ka panan-awon kono nga miresulta gumikan sa tumang kaguol ug pagkasad-an ni Pedro tungod sa iyang paglimod kang Jesus. Ug sumala kang Lüdemann, ang pagpakita ni Jesus ngadto sa kapin sa 500 ka magtutuo sa usa ka higayon maoy pananglitan sa “panan-awon nga nakita sa daghan.” (1 Corinto 15:5, 6) Sa laktod nga pagkasulti, gipakamenos sa daghang eskolar ang mga asoy sa Bibliya bahin sa nabanhawng Jesus ingong sunodsunod nga gihunahunang mga kasinatian nga nagpatungha diha sa mga tinun-an ug nabag-ong pagbati sa espirituwal nga pagsalig-sa-kaugalingon ug misyonaryong kasibot.

Siyempre, daghan ang wala kaayoy interes sa intelektuwal nga mga kontrobersiya. Apan, kitang tanan angayng maikag sa paghisgot bahin sa pagkabanhaw ni Jesus. Ngano? Tungod kay, kon wala siya banhawa, ang Kristiyanidad gipasukad diay sa usa ka bakak nga patukoranan. Sa laing bahin, kon ang pagkabanhaw ni Jesus maoy tinuod nga kasaysayan, ang Kristiyanidad gipasukad sa kamatuoran. Ubos niana nga mga sirkumstansiya, dili lang kay mapamatud-an ang mga pangangkon ni Kristo kondili mapamatud-an usab ang iyang mga saad. Dugang pa, kon dunay pagkabanhaw, ang kamatayon dili mao ang gamhanang mananaog kondili usa ka kaaway nga mahimong buntogon.—1 Corinto 15:55.

[Picture Credit Line sa panid 3]

Gikan sa Self-Pronouncing Edition of the Holy Bible, nga naundan sa King James ug sa Rebisadong mga bersiyon