Mga Pangutana Gikan sa mga Magbabasa

Nganong ang Israelinhong mga lalaki gitugotan man sa pagpakigminyo sa langyaw nga mga babaye nga ilang nabihag bisan pag ang Moisesnong Balaod nagsugo nga dili makigminyo sa pipila ka mga langyaw?—Deuteronomio 7:1-3; 21:10, 11.

Ang rason nga kadto gitugot maoy tungod sa linaing mga kahimtang. Si Jehova nagsugo sa mga Israelinhon sa paggun-ob sa mga siyudad sa pito ka nasod sa yuta sa Canaan, ug sa pagpatay sa tanang molupyo niini. (Deuteronomio 20:15-18) Sa kahimtang sa ubang mga nasod, ang lagmit naluwas nga mga hamtong mao lamang ang binihag nga mga ulay. (Numeros 31:17, 18; Deuteronomio 20:14) Ang usa ka Israelinhon makaminyo sa maong babaye kon makahimo ang maong babaye sa pipila ka tulumanon.

Maylabot sa mga tikang nga himoon sa maong babaye, ang Bibliya nag-ingon: “Siya karon kinahanglang magkiskis sa iyang ulo ug magputol sa iyang mga kuko, ug siya maghukas sa kupo sa iyang pagkabinihag ug mopuyo sa imong balay ug hilakan ang iyang amahan ug ang iyang inahan sa tibuok lunar nga bulan; ug human niana makigdulog ka kaniya, ug manag-iya ka kaniya ingon nga imong pinakasalan, ug siya mahimong imong asawa.”—Deuteronomio 21:12, 13.

Ang binihag nga ulay nga buot minyoan sa usa ka Israelinhon kinahanglang magkiskis sa iyang ulo. Ang pagputol sa buhok maoy pagpakita sa pagbangotan o kagul-anan. (Isaias 3:24) Pananglitan, sa dihang ang patriarka nga si Job nawad-an sa tanan niyang mga anak ug kabtangan, siya nagputol sa iyang buhok ingong timaan sa pagbangotan. (Job 1:20) Ang langyaw nga babaye manghinguko usab, tingali ‘magpuok niini’ aron nga bisan pag kini nakyutikan, ang iyang mga kamot dili nindot tan-awon. (Deuteronomio 21:12, Knox) Unsa man ang “kupo sa iyang pagkabinihag” nga hukason sa babaye? Naandan kaniadto sa mga babaye sa Canaanhong mga siyudad nga hapit nang mapukan nga isul-ob ang ilang kinanindotang sinina. Gihimo nila kadto sa paglaom nga sila makapadani sa ilang mga magbibihag. Ang maong sapot kinahanglang hukason sa nabihag nga babaye nga magbangotan.

Ang nabihag nga babaye nga mahimong asawa sa usa ka Israelinhon magbangotan alang sa iyang namatay nga mga minahal sulod sa usa ka lunar nga bulan. Ang kalaglagan sa mga siyudad sa Canaan kinahanglang tibawas gayod mao nga ang tanan niyang pamilya ug mga koneksiyon sa katilingban sa nangagi wala na maglungtad. Sanglit ang Israelinhong mga sundalo naglaglag man sa mga imahen sa iyang mga diyos, ang iyang mga gamit sa pagsimba nawagtang na usab. Ang bulan sa pagbangotan nagsilbi usab nga usa ka yugto sa pagputli nga nianang panahona ang binihag nga babaye nagpahigawas mismo sa tanang bahin sa iyang pagsimba kaniadto.

Apan, lahi ang kahimtang bahin sa langyaw nga mga babaye sa kinatibuk-an. Niining bahina, si Jehova nagsugo: “Dili ka makig-alyansa sa kaminyoon uban kanila. Ang imong anak nga babaye dili mo ihatag ngadto sa iyang anak nga lalaki, ug ang iyang anak nga babaye dili mo kuhaon alang sa imong anak nga lalaki.” (Deuteronomio 7:3) Nganong kadto gidili man? Ang Deuteronomio 7:4 nag-ingon: “Kay iyang italikod ang imong anak sa pagsunod kanako, ug sila tinong moalagad ug laing mga diyos.” Busa, kadto gidili aron mapanalipdan ang mga Israelinhon gikan sa relihiyosong kahugawan. Apan, ang usa ka langyaw nga babaye sumala sa mga kahimtang nga gihisgotan sa Deuteronomio 21:10-13 dili man makahatag ug kapeligrohan nga sama niana. Patay na ang tanan niyang paryente, ug ang mga imahen nga naghawas sa iyang mga diyos nangapulpog na usab. Wala na siyay kontak sa mga tawo nga naghimog bakak nga pagsimba. Ang usa ka Israelinhon gitugotan sa pagminyo sa usa ka langyaw ilalom sa maong mga kahimtang.