‘Pangitaa Kon Kinsa ang Takos’

ANG Damasco maoy usa ka malamboong siyudad sa unang siglo sa atong Komon nga Panahon. Kay gilibotan man kini sa mga prutasan, kini nahimong dalangpanan sa panon sa mga magpapanaw nga mangabot gikan sa mga nasod sa sidlakan. Wala madugay human mamatay si Jesu-Kristo, natukod ang usa ka Kristohanong kongregasyon sa Damasco. Lakip sa mga membro niini mao ang mga Hudiyo nga lagmit nahimong nga sumusunod ni Jesus panahon sa Pista sa Pentekostes sa Jerusalem sa 33 K.P. (Buhat 2:5, 41) Ang ubang mga tinun-an nga taga-Judea namalhin tingali sa Damasco sa dihang mitungha ang paglutos human sa pagbato kang Esteban.—Buhat 8:1.

Tingali sa 34 K.P., nakadawat ug talagsaong buluhaton ang usa ka Kristohanon nga taga-Damasco nga ginganlag Ananias. Ang Ginoo miingon kaniya: “Tindog, umadto ka sa dalan nga gitawag ug Tul-id, ug sa balay ni Judas pangitaa ang usa ka tawo nga ginganlag Saulo, nga taga-Tarso. Kay, tan-awa! siya nag-ampo.”—Buhat 9:11.

Ang dalan nga gitawag ug Tul-id maoy duolag usa ka kilometro ug tunga ang gitas-on ug mitadlas sa kinapusoran sa Damasco. Pinasukad sa ika-19ng siglo nga kinulit nga makita niini nga panid, makakuha kitag ideya kon unsay dagway sa dalan sa karaang mga panahon. Tungod sa pagkahimo sa maong dalan, tingali dugaydugayng nakit-an ni Ananias ang balay ni Judas. Apan, nakaplagan ra kini ni Ananias ug ang iyang pagbisita misangpot sa pagkahimo ni Saulo nga apostol Pablo, usa ka masibotong magmamantala sa maayong balita.—Buhat 9:12-19.

Gipalakaw ni Jesus ang iyang mga tinun-an ug giingnan sila sa ‘pagpangita kon kinsa ang takos’ sa maayong balita. (Mateo 10:11) Dayag nga si Ananias literal nga nangita kang Saulo. Sama kang Ananias, ang mga Saksi ni Jehova malipayong nangita sa mga takos ug malipay sa dihang ang mga tawo modawat sa maayong balita sa Gingharian. Ang pagkakaplag kanila maghimo sa tanang paningkamot nga mapuslanon kaayo.—1 Corinto 15:58.

[Hulagway sa panid 32]

Ang presenteng-adlaw nga “dalan nga gitawag ug Tul-id”

[Picture Credit Line sa panid 32]

From the book La Tierra Santa, Volume II, 1830