“Nganong Ania Kita Dinhi?”

ANG mananaog sa Nobel Prize ug naluwas sa Holocaust sa Nazi nga si Elie Wiesel kas-a nagtawag niini ingong “ang labing importanteng pangutana nga atubangon sa tawo.” Unsa kini? Ang pangutana mao, “Nganong ania kita dinhi?”

Napamalandong mo na ba kanang pangutanaha? Daghan ang mibuhat niana, apan ang kadaghanan kanila wala makakaplag ug tubag. Sa iyang paningkamot sa pag-ila sa kahulogan sa kinabuhi, ang Britanikong historyano nga si Arnold Toynbee misulat: ‘Ang matuod nga katuyoan sa tawo mao ang paghimaya sa Diyos ug pagbaton ug kalipay gikan Kaniya sa walay kataposan.’

Makaiikag, kapig tulo ka milenyo kanhi, ang laing tawo nga nailhan ingong idlot nga tigpaniid sa kinabuhi, nakakaplag na sa pangunang tubag niining pangutanaha. Ang maalamong Haring Solomon miingon: “Kini ang kataposan sa butang, ang tanan nadungog na: Kahadloki ang matuod nga Diyos ug tumana ang iyang mga sugo. Kay kini mao ang tibuok nga obligasyon sa tawo.”—Ecclesiastes 12:13.

Kining pangunang prinsipyo gisuportahan sa Anak sa Diyos, si Jesu-Kristo. Samtang dinhi pa sa yuta, si Jesus naghatag sa iyang bug-os nga kusog aron himayaon ang iyang langitnong Amahan. Ang pag-alagad sa iyang Maglalalang nakapalambo sa kinabuhi ni Jesus. Kini nakapahimsog ug nakapalahutay kaniya, nga tungod niana siya miingon: “Ang akong pagkaon mao ang pagbuhat sa kabubut-on niya nga nagpadala kanako.”—Juan 4:34.

Busa nganong ania kita dinhi? Sama kang Jesus, Solomon, ug sa uban pang mga alagad sa Diyos, atong makaplagan ang tinuod nga kahulogan ug ang dumalayong kalipay sa kinabuhi pinaagi sa pagbuhat sa kabubut-on sa Diyos. Gusto ka bang mahibalo ug dugang kon sa unsang paagi simbahon ang Diyos “uban sa espiritu ug kamatuoran”? (Juan 4:24) Ang mga Saksi ni Jehova sa imong lugar malipay sa pagtabang kanimo sa pagtubag sa pangutanang “Nganong Ania Kita Dinhi?”.