Ikaw ba ‘Nakagamot ug Natukod Ibabaw sa Patukoranan’?

NAKAKITA ka na ba sukad ug usa ka dakong kahoy nga gikusokuso sa makusog nga hangin? Bisan pa sa kapintas sa hangin, ang kahoy wala matumba. Ngano? Tungod kay lig-on kining nakagamot sa yuta. Mahimo kitang mahisama sa maong kahoy. Sa dihang magsagubang ug grabeng kalisdanan, kita usab makalahutay kon kita ‘nakagamot ug natukod ibabaw sa patukoranan.’ (Efe. 3:14-17) Unsa man kana nga patukoranan?

Ang Pulong sa Diyos nag-ingon nga “si Kristo Jesus mao ang patukoranang bato nga pamag-ang,” sa Kristohanong kongregasyon. (Efe. 2:20; 1 Cor. 3:11) Ingong mga Kristohanon kita giawhag nga “magpadayon sa paglakaw nga nahiusa kaniya, nga gipagamot ug ginatukod diha kaniya ug ginapalig-on diha sa pagtuo.” Kon ato kanang buhaton, kita makalahutay sa tanang pag-atake nga himoon diha sa atong pagtuo—lakip na sa “makapaagning mga argumento” nga gipasukad sa “walay-pulos nga panglimbong” sa mga tawo.—Col. 2:4-8.

“Ang Gilapdon ug Gitas-on ug Gihabogon ug Giladmon”

Apan, sa unsang paagi kita mahimong ‘makagamot’ ug ‘mapalig-on diha sa pagtuo’? Ang makugihong pagtuon sa inspiradong Pulong sa Diyos maoy usa ka hinungdanong paagi nga kita makagamot diha sa pagtuo. Buot ni Jehova nga kita ‘makasabot uban sa tanang balaan kon unsa ang gilapdon ug gitas-on ug gihabogon ug giladmon’ sa kamatuoran. (Efe. 3:18) Busa, ang mga Kristohanon dili angayng makontento na lang sa mabaw nga pagsabot sa kamatuoran, nga matagbaw na lang sa pagkahibalo sa “paninugdang mga butang” nga makaplagan diha sa Pulong sa Diyos. (Heb. 5:12; 6:1) Sa kasukwahi, ang matag usa kanato angayng maningkamot sa pagpalalom sa atong pagsabot sa kamatuoran sa Bibliya.—Prov. 2:1-5.

Siyempre, wala kana magpasabot nga ang pagbaton ug daghang kahibalo mao lamay atong gikinahanglan aron “makagamot ug matukod” diha sa kamatuoran. Kay kon buot hunahunaon, si Satanas nahibalo usab kon unsay unod sa Bibliya. Labaw pa niana ang gikinahanglan. Kinahanglan nga atong “mahibaloan ang gugma ni Kristo nga nagalabaw sa kahibalo.” (Efe. 3:19) Bisan pa niana, kon kita magtuon tungod kay kita nahigugma kang Jehova ug sa kamatuoran, ang pagpauswag sa atong tukmang  kahibalo sa Pulong sa Diyos maglig-on sa atong pagtuo.—Col. 2:2.

Sulayi ang Imong Pagsabot

Nganong dili nimo sulayan karon ang imong pagsabot sa pipila ka hinungdanong kamatuoran sa Bibliya? Ang pagbuhat niana mahimong magdasig kanimo nga magkugi pa sa pagtuon sa Bibliya. Ingong pananglitan, basaha ang unang mga bersikulo sa sulat ni apostol Pablo sa mga taga-Efeso. (Tan-awa ang kahon nga  “Ang Sulat Ngadto sa mga Taga-Efeso.”) Human mabasa kining mga bersikuloha, pangutan-a ang imong kaugalingon, ‘Ako bang nasabtan ang kahulogan sa mga pulong nga pinahandag ang pagkasulat?’ Atong tagsatagsaon kini paghisgot.

Gimbut-an Daan “sa Wala pa ang Pagkatukod sa Kalibotan”

Si Pablo misulat sa mga isigkamagtutuo: “Gimbut-an daan [sa Diyos] nga sagopon [kita] ingon nga iyang kaugalingong mga anak pinaagi ni Jesu-Kristo.” Sa pagkatinuod, katuyoan ni Jehova nga iyang sagopon ang pipila ka tawo aron mahimong bahin sa iyang hingpit nga langitnong pamilya. Kining sinagop nga mga anak sa Diyos magamando ingong mga hari ug saserdote kauban ni Kristo. (Roma 8:19-23; Pin. 5:9, 10) Sa iyang unang hagit batok sa pagkasoberano ni Jehova, gipasumbingay ni Satanas nga adunay depekto ang tawo nga gilalang sa Diyos. Nan, haom kaayo nga si Jehova nagpili ug mga membro sa tawhanong pamilya nga makigbahin sa pagwagtang unya sa tanang pagkadaotan sa uniberso, lakip na sa tinubdan niana, si Satanas nga Yawa! Apan, wala gimbut-ing daan ni Jehova kon kinsa sa mga tawo ang iyang sagopon ingong iyang mga anak. Hinunoa, gitino sa Diyos nga dunay usa ka grupo, o matang, sa mga tawo nga magmando uban ni Kristo sa langit.—Pin. 14:3, 4.

Unsa nga “kalibotan” ang gipasabot ni Pablo  sa dihang siya misulat sa iyang mga isigka-Kristohanon nga sila, ingong usa ka grupo, gipili “sa wala pa ang pagkatukod sa kalibotan”? Wala siya magtumong sa panahon nga wala pa lalanga sa Diyos ang yuta o ang tawo kay kana maoy supak sa prinsipyo sa hustisya. Nganong papanubagon man si Adan ug Eva sa ilang gibuhat kon gimbut-an na sa Diyos nga sila mapakyas? Nan, kanus-a man diay gitino sa Diyos kon unsaon niya pagtul-id ang situwasyon nga mitungha sa dihang si Adan ug Eva miduyog kang Satanas sa iyang pagrebelde batok sa pagkasoberano sa Diyos? Gihimo lamang kana ni Jehova human morebelde ang atong unang ginikanan apan sa wala pa maglungtad ang kalibotan sa dili-hingpit apan matubos nga katawhan.

“Sumala sa Bahandi sa Iyang Dili-Takos nga Kalulot”

Nganong miingon man si Pablo nga ang mga kahikayan nga gihisgotan sa unang mga bersikulo sa Efeso mitungha ‘sumala sa bahandi sa dili-takos nga kalulot [sa Diyos]’? Gibuhat niya kana aron ipasiugda nga dili obligado si Jehova nga tubson ang nakasala nga katawhan.

Kon sa atong kaugalingon, walay usa kanato ang takos sa pagtubos. Apan, tungod sa iyang dakong gugma sa katawhan, si Jehova mihimog linaing mga kahikayan sa pagluwas kanato. Kay kita dili-hingpit ug makasasala, ang pagtubos kanato maoy dili-takos nga kalulot, matod pa ni Pablo.

Ang Sagradong Tinago sa Katuyoan sa Diyos

Sa sinugdan, wala ipadayag sa Diyos kon sa unsang paagi niya tul-iron ang kadaot nga gihimo ni Satanas. Kadto maoy “sagradong tinago.” (Efe. 3:4, 5) Sa ulahi, sa pagkatukod sa Kristohanong kongregasyon, gipadayag ni Jehova ang mga detalye kon unsaon niya pagtuman ang iyang orihinal nga katuyoan alang sa katawhan ug sa yuta. Gipatin-aw ni Pablo nga “inig-abot sa kinutoban sa tinudlong kapanahonan,” ipahiluna sa Diyos ang “usa ka pagdumala,” usa ka sistema sa pagdumala sa mga butang nga moresulta sa panaghiusa sa tanan niyang intelihenteng mga linalang.

Ang unang hugna sa maong paghiusa nagsugod sa Pentekostes 33 K.P. sa dihang gisugdan ni Jehova pagtigom kadtong magamando uban ni Kristo sa langit. (Buh. 1:13-15; 2:1-4) Ang ikaduhang hugna mao ang pagtigom pag-usab niadtong mopuyo sa paraisong yuta ilalom sa Mesiyanikong Gingharian ni Kristo. (Pin. 7:14-17; 21:1-5) Ang pulong “administrasyon” wala magtumong sa Mesiyanikong Gingharian, sanglit pagka 1914 pa natukod ang maong Gingharian. Hinunoa, nagtumong kana sa pagdumala sa Diyos sa mga kahikayan aron matuman ang iyang katuyoan nga magkahiusa pag-usab ang tanan niyang mga linalang.

“Magpakahingkod sa mga Gahom sa Pagsabot”

Sa walay duhaduha, ang maayong batasan sa personal nga pagtuon motabang kanimo sa pagsabot sa bug-os sa “gilapdon ug gitas-on ug gihabogon ug giladmon” sa kamatuoran. Apan, tinuod usab nga tungod sa atong pagkapuliki dali rang pahuyangon—kon dili man daoton—ni Satanas ang maong batasan. Ayaw tugoti nga iya kanang buhaton kanimo. Gamita ang “katakos sa pagsabot” nga gihatag sa Diyos kanimo aron mahimong ‘hingkod sa mga gahom sa pagsabot.’ (1 Juan 5:20; 1 Cor. 14:20) Seguroa nga imong nasabtan kon nganong mao kanay imong pagtuo ug makahatag ka kanunay ug ‘katarongan sa paglaom nga anaa kanimo.’—1 Ped. 3:15.

Handurawa nga didto ka sa Efeso sa dihang unang gibasa ang sulat ni Pablo. Dili ka kaha mapalihok sa mga pulong ni Pablo nga mouswag sa “tukmang kahibalo sa Anak sa Diyos”? (Efe. 4:13, 14) Segurado gayod! Busa, tugoti nga mapalihok ka usab karon sa inspiradong mga pulong ni Pablo. Ang pagbaton ug halalom nga gugma kang Jehova ug tukmang kahibalo sa iyang Pulong motabang kanimo sa pagpabiling lig-on nga ‘nakagamot ug natukod ibabaw sa patukoranan,’ si Kristo. Nianang paagiha, makalahutay ka sa bisan unsang pagsulay nga mahimong ipadangat pa ni Satanas kanimo sa dili pa bug-os nga matapos kining daotang kalibotan.—Sal. 1:1-3; Jer. 17:7, 8.

[Kahon/Hulagway sa panid 27]

 “Ang Sulat Ngadto sa mga Taga-Efeso”

“Bulahan ang Diyos ug Amahan sa atong Ginoong Jesu-Kristo, kay kita iyang gipanalanginan sa tanang espirituwal nga panalangin diha sa langitnong mga dapit nga nahiusa kang Kristo, ingon sa iyang pagpili kanato nga nahiusa kaniya sa wala pa ang pagkatukod sa kalibotan, aron kita mabalaan ug walay lama sa iyang atubangan diha sa gugma. Kay kita iyang gimbut-an daan nga sagopon ingon nga iyang kaugalingong mga anak pinaagi ni Jesu-Kristo, sumala sa gikahimut-an sa iyang kabubut-on, sa kadayeganan sa iyang mahimayaong dili-takos nga kalulot nga iyang malulotong gihatag kanato pinaagi sa usa nga iyang hinigugma. Pinaagi kaniya atong nabatonan ang kagawasan pinaagi sa lukat pinaagi sa iyang dugo, oo, ang kapasayloan sa atong kalapasan, sumala sa bahandi sa iyang dili-takos nga kalulot. Kini iyang gipadagaya kanato diha sa tanang kaalam ug maayong panabot, sa pagkaagi nga gipahibalo niya kanato ang sagradong tinago sa iyang kabubut-on. Sumala sa iyang gikahimut-an nga gilaraw niya sa iyang kaugalingon ang usa ka pagdumala inig-abot sa kinutoban sa tinudlong kapanahonan, nga mao, aron tigomon pag-usab ang tanang butang diha kang Kristo, ang mga butang sa mga langit ug ang mga butang sa yuta.”—Efe. 1:3-10.