Ang lisod nga mga kahimtang mahimong makaapektar pag-ayo kanato—dinhi mapokus ang atong hunahuna, maluya kita, ug maapektahan ang atong panglantaw sa kinabuhi. Si Haring David sa karaang Israel naapektohan pag-ayo sa daghang kalisdanan. Giunsa niya kana pagsagubang? Sa usa ka makapatandog nga salmo, si David miingon: “Pinaagi sa akong tingog, ako mituaw kang Jehova alang sa tabang; pinaagi sa akong tingog, ako mituaw kang Jehova alang sa kaluoy. Sa iyang atubangan gibubo ko ang akong kabalaka; sa iyang atubangan gisugid ko ang akong kasakitan, sa diha nga ang akong espiritu naluya sa sulod nako. Niana ikaw nahibalo sa akong dalan.” Oo, si David mapainubsanong nag-ampo sa Diyos alang sa tabang.—Sal. 142:1-3.

Sa laing salmo, si David miawit: “Usa ka butang ang gipangayo ko kang Jehova—kini ang akong pagapangitaon, nga makapuyo ako sa balay ni Jehova sa tanang adlaw sa akong kinabuhi, aron sa pagtan-aw sa pagkakahimut-anan ni Jehova ug sa pagtan-aw nga mapabilhon sa iyang templo.” (Sal. 27:4) Si David dili Levihanon, apan handurawa siya nga nagtindog sa gawas sa balaang sawang duol sa mismong sentro sa matuod nga pagsimba. Natugob sa pasalamat ang kasingkasing ni David maong buot niyang magpabilin didto sa tibuok niyang kinabuhi aron sa “pagtan-aw sa pagkakahimut-anan ni Jehova.”

Ang pulong “pagkakahimut-anan” nalangkit sa kahimtang o hiyas nga “makapalipay o makapahimuot sa hunahuna, pagbati, o galamhan.” Si David kanunayng nag-apresyar sa kahikayan sa Diyos alang sa pagsimba. Tingali maayong pangutan-on ang kaugalingon, ‘Kana ba usab ang akong gibati?’

Sa atong adlaw, ang kahikayan ni Jehova sa pagduol kaniya wala na magdepende sa usa ka tinukod. Hinunoa, nalangkit niini ang dakong espirituwal nga templo sa Diyos—ang sagradong kahikayan sa matuod nga pagsimba. * Kon atong ‘tan-awon nga mapabilhon’ kini nga kahikayan, kita usab ‘makatan-aw sa pagkakahimut-anan ni Jehova.’

Tagda ang tumbagang halaran sa halad nga sinunog nga anaa atubangan sa ganghaan sa tabernakulo. (Ex. 38:1, 2; 40:6) Ang maong halaran nagsimbolo sa pagkaandam sa Diyos nga modawat sa tawhanong kinabuhi ni Jesus ingong halad. (Heb. 10:5-10) Hunahunaa ang kahulogan niana alang kanato! Si apostol Pablo misulat: “Dihang kita mga kaaway pa, kita gipasig-uli ngadto sa Diyos pinaagi sa kamatayon sa iyang Anak.” (Roma 5:10) Pinaagi sa pagpakitag pagtuo sa dugo nga giula ni Jesus, atong mabatonan ang pabor ug pagsalig sa Diyos ingong iyang mga higala. Ingong resulta, kita ‘masuod kang Jehova.’—Sal. 25:14.

Kay ‘mapapas ang atong mga sala,’ masinati nato ‘ang mga panahon sa kahayahay gikan ni Jehova.’ (Buh. 3:19) Ang atong kahimtang susama sa usa ka binilanggo nga nagbasol sa iyang mga sala ug nagbag-o samtang naghulat sa silot nga kamatayon. Kay nakita kini sa usa ka makataronganong huwes, giabsuwelto niya ang tawo gikan sa silot. Nahupayan ug nalipay gayod ang maong binilanggo! Sama sa maong huwes, pakitaan ni Jehova ug pabor ang mga mahinulsolon ug dili na sila hukman ug kamatayon.

Ang pipila ka bahin sa matuod nga pagsimba nga  naobserbahan ni David mao ang panagkatigom sa iyang mga isigka-Israelinhon, publikong pagbasa ug pagpatin-aw sa Balaod, pagsunog sa insenso, ug ang sagradong pag-alagad sa mga saserdote ug Levihanon. (Ex. 30:34-38; Num. 3:5-8; Deut. 31:9-12) Kining mga bahina sa matuod nga pagsimba sa karaang Israel dunay katumbas sa atong modernong panahon.

Karon sama kaniadto, “pagkamaayo ug pagkamakalilipay nga ang mga igsoon mag-uban pagpuyo diha sa panaghiusa!” (Sal. 133:1) Sa tibuok kalibotan, midaghan na ang “kapunongan sa mga igsoon.” (1 Ped. 2:17) Ang Pulong sa Diyos gibasa ug gipatin-aw diha sa atong mga tigom. Pinaagi sa iyang organisasyon, si Jehova nagtaganag daghang edukasyonal nga programa. Dagaya usab ang espirituwal nga pagkaon pinaagi sa mga publikasyon nga magamit sa personal ug pamilyahanong pagtuon. Kini ang naobserbahan sa usa ka membro sa Nagamandong Lawas: “Pinaagi sa pagpamalandong sa Pulong ni Jehova, sa kahulogan niana, ug sa pagpangita sa kaalam ug pagsabot, ang akong kinabuhi natugob sa espirituwal nga bahandi ug katagbawan.” Oo, ‘ang kahibalo mahimong kahimut-anan sa atong kalag.’—Prov. 2:10.

Ang mga alagad sa Diyos karon nagtanyag kang Jehova ug dalawatong mga pag-ampo matag adlaw. Para kang Jehova, ang maong mga pag-ampo nahisamag humot nga insenso. (Sal. 141:2) Makapalipay gayod ang pagkahibalo nga si Jehova mahimuot dihang kita mapainubsanong moduol kaniya sa pag-ampo!

Si Moises miampo: “Ang kahimuot ni Jehova nga among Diyos magpaibabaw unta kanamo, ug ang buhat sa among mga kamot lig-onon mo diha kanamo.” (Sal. 90:17) Kon magmasiboton kita sa atong ministeryo, kana panalanginan ni Jehova. (Prov. 10:22) Tingali may pipila na kitang natabangan nga makakat-on sa kamatuoran. Lagmit daghang tuig na kitang milahutay sa pagsangyaw bisan sa kawalay interes sa mga tawo, dili maayong panglawas, emosyonal nga kasakit, o paglutos. (1 Tes. 2:2) Apan, dili ba nakita nato ang “pagkakahimut-anan ni Jehova” ug nakaamgo nga ang atong langitnong Amahan nalipay gayod sa atong mga paningkamot?

“Si Jehova mao ang bahin sa akong kabilin ug sa akong kopa,” miawit si David. “Gikuptan mo pag-ayo ang akong kabahinan. Alang kanako ang mga pising igsusukod nabutang sa mga dapit nga maanindot.” (Sal. 16:5, 6) Mapasalamaton si David sa iyang “bahin”—iyang maayong relasyon kang Jehova ug pribilehiyo sa pag-alagad kaniya. Sama kang David, basin nag-atubang kitag mga kalisdanan, apan daghan kaayo kitag espirituwal nga panalangin! Busa hinaot padayon kitang malipay sa matuod nga pagsimba ug kanunayng ‘magtan-aw nga mapabilhon’ sa espirituwal nga templo ni Jehova.