“Si Jehova Mao ang Akong Magbalantay”
Pakigsuod sa Diyos
“Si Jehova Mao ang Akong Magbalantay”
TAN-AWA ang larawan niini nga panid. Mahanduraw ba nimo ang gibating kasegurohan sa nating karnero nga gikugos sa magbalantay? Sa Salmo 23, gipakasama sa Bibliya ang malumong pagmahal ni Jehova sa iyang mga magsisimba ngadto sa usa ka magbalantay nga nag-atiman sa iyang karnero. Buot niyang mapahimuslan nato ang kasegurohan nga gibati niadtong kinsa, sama sa salmistang si David, nakaingon: “Si Jehova mao ang akong Magbalantay.” *—Bersikulo 1.
Ang magsusulat niini nga salmo, si David, maoy magbalantay niadtong batan-on pa. Siya nasayod sa panginahanglan sa karnero ug sa responsibilidad sa magbalantay. Si David, nga nakasinati sa pag-atiman sa Diyos kaniya, misulat sa gitawag nga “usa ka salmo sa pasalig.” Ang ngalan sa Diyos nga Jehova makita sa sinugdanan ug sa kataposan niini nga salmo. (Bersikulo 1, 6) Ang mga pulong tali niini nga mga bersikulo naghubit sa tulo ka paagi diin si Jehova nag-atiman sa iyang katawhan sama sa pag-atiman sa usa ka magbalantay sa iyang karnero.—Salmo 100:3.
Si Jehova nagaagak sa iyang karnero. Ang mga karnero nga walay magbalantay posibleng mawala. Sa susama, kinahanglan nato ang tabang aron makaplagan ang hustong dalan sa kinabuhi. (Jeremias 10:23) Matod ni David, si Jehova nagaagak sa iyang katawhan sa “mga sibsibanan nga malunhaw” ug sa “mga dapit-pahulayan nga maayong pagkatubig.” Siya nagaagak kanila “sa mga alagianan sa pagkamatarong.” (Bersikulo 2, 3) Kini nga mga kahubitan nagpakitang kita makasalig sa Diyos. Pinaagi sa pagsunod sa giya sa iyang espiritu sumala sa Bibliya, kita makasubay sa dalan sa kinabuhi nga makahatag kanatog katagbawan, kalipay, ug kasegurohan.
Si Jehova nanalipod sa iyang karnero. Kon walay magbalantay, ang mga karnero mameligro ug makaluluoy. Giingnan ni Jehova ang iyang katawhan nga dili sila angayng mahadlok, bisan pag sila ‘magalakaw sa walog sa mabagang kangiob’—panahon sa daw labing mangiob nga yugto sa ilang kinabuhi. (Bersikulo 4) Si Jehova magabantay kanila ug andam sa pagtabang kanila. Siya makahatag sa iyang mga magsisimba sa kaalam ug kusog nga ilang gikinahanglan aron magmalamposon sa mga pagsulay.—Filipos 4:13; Santiago 1:2-5.
Si Jehova nagpakaon sa iyang karnero. Ang mga karnero nag-agad sa ilang magbalantay sa pagpangitag makaon. Ang atong espirituwal nga panginahanglan matagbaw pinaagi lamang sa tabang sa Diyos. (Mateo 5:3) Kita mapasalamaton nga mahinatagong Magtatagana si Jehova, nga nag-andam ug dagayang pagkaon sa iyang mga alagad. (Bersikulo 5) Ang Bibliya ug ang mga tabang sa pagtuon sa Bibliya, sama niining magasina, maoy tinubdan sa espirituwal nga pagkaon nga makatagbaw sa atong panginahanglan aron masayod ta sa kahulogan sa kinabuhi ug sa katuyoan sa Diyos kanato.
Gibati ni David ang kasegurohan kay siya nasayod nga kon siya magpabiling suod sa iyang langitnong Magbalantay nga si Jehova, iyang masinatian ang Iyang mahigugmaong pag-atiman sa “tanang adlaw sa [iyang] kinabuhi.” (Bersikulo 6) Gipangandoy mo ba kana nga kasegurohan? Nan, tun-i kon unsaon nga mahimong suod kang Jehova. Sa ingon, imong bation ang kasegurohan diha sa mga bukton sa Dakong Magbalantay, nga mag-agak, manalipod, ug magpakaon niadtong magpabiling maunongon kaniya.—Isaias 40:11.
Sugyot nga Pagbasa sa Bibliya sa Mayo:
[Footnote]
^ par. 1 Daghang magbabasa ang pamilyar sa hubad nga “Ang GINOO mao ang akong Magbalantay.” Kon nganong ang ubang hubad wala mogamit sa ngalan sa Diyos nga Jehova, tan-awa ang panid 195-197 sa librong Unsay Tinuod nga Gitudlo sa Bibliya? nga gipatik sa mga Saksi ni Jehova.