BATA pa si Roman sa dihang ang usa ka suod niyang higala namatay sa aksidente sa sakyanan. “Naapektohan kaayo ko sa pagkamatay sa akong higala,” siya miingon. “Sulod sa daghang katuigan human sa aksidente, naghunahuna ko kon unsay mahitabo nato inigkamatay.”

Ang kamatayon sa tawo daw dili normal. Bisag unsay atong panuigon, sagad dili ta gustong mamatay. Daghan ang nahadlok kon unsay mahitabo human sa kamatayon.

Daghan ang nagtuo nga inigkamatay may usa ka bahin sa tawo nga magpabiling buhi. Sila nagtuo nga ang mga maayo gantihan didto sa langit, samtang ang mga daotan silotan sa walay kataposan tungod sa ilang kasal-anan. Ang uban naghunahuna nga inigkamatay ang tawo dili na maglungtad ug sa ngadtongadto makalimtan na.

Ang unang tubag nagpakita nga sa kamatayon ang tawo dili gyod tinuod nga mamatay. Ang ikaduha nagpasabot nga walay katuyoan ang kinabuhi. Kadtong nagtuo nga walay katuyoan ang kinabuhi mosagop niining walay-paglaom nga tinamdan: “Mangaon kita ug manginom, kay ugma kita mangamatay.”—1 Corinto 15:32.

Ang Bibliya wala magtudlo nga inigkamatay dunay bahin sa tawo nga magpabiling buhi. Ang Diyos nag-inspirar kang Haring Solomon sa pagsulat: “Ang mga buhi nasayod nga sila mamatay; apan bahin sa mga patay, sila walay nahibaloan nga bisan unsa.” (Ecclesiastes 9:5) Kadtong “walay nahibaloan nga bisan unsa” wala gayoy kalibotan sa panghitabo sa ilang palibot. Sila dili mobati ni makahimog bisan unsa. Busa ang mga patay dili makatabang o makadaot sa mga buhi.

Kasukwahi sa gituohan sa daghan, dili katuyoan sa Diyos nga mamatay ang tawo. Iyang gilalang ang unang tawo, si Adan, nga may paglaom nga mabuhi sa yuta sa walay kataposan. Gihisgotan lang sa Diyos ang kamatayon sa dihang iyang gisultian si Adan sa silot sa pagkamasinupakon. Iyang gidid-an si Adan sa pagkaon sa bunga sa  usa ka kahoy ug dayon gipasidan-an kini nga kon mokaon siya niini, siya ‘mamatay gayod.’ (Genesis 2:17) Kon nagmatinumanon pa si Adan ug Eva, sila ug ang tanan nilang kaliwat nga maunongon sa Diyos mabuhi unta sa yuta sa walay kataposan.

Si Adan mipili sa pagsalikway sa pasidaan sa Diyos. Siya nakasala sa dihang iyang gisupak ang Diyos, busa siya namatay. (Roma 6:23) Walay bahin ni Adan nga nagpabiling buhi sa dihang siya namatay. Hinunoa, sa iyang pagkamatay siya wala na maglungtad. Ang Diyos miingon kang Adan: “Sa singot sa imong nawong ikaw magakaon sa tinapay hangtod nga ikaw mobalik sa yuta, kay gikan niini ikaw gikuha. Kay abog ikaw ug sa abog ikaw mopauli.” (Genesis 3:19) Sanglit ang tanang tawo naggikan kang Adan, atong napanunod ang sala ug kamatayon.—Roma 5:12.

Bisan pa sa dili maayong desisyon ni Adan, tumanon sa Diyos ang Iyang katuyoan nga pun-on ang yuta sa hingpit nga mga kaliwat ni Adan. (Genesis 1:28; Isaias 55:11) Sa dili madugay, banhawon ni Jehova ang kadaghanan niadtong nangamatay. Bahin nianang panahona, si apostol Pablo miingon: “Aduna unyay pagkabanhaw sa mga matarong ug sa mga dili-matarong.”—Buhat 24:15.

Si Roman, nga gihisgotan sa sinugdan, nagtuon sa Bibliya ug nakakat-on kon unsay gitudlo niini bahin sa kamatayon ug bahin kang Jehova nga Diyos. Dako kaayog epekto niya ang iyang nakat-onan. Basaha ang iyang asoy sa panid 11 niining magasina sa artikulo nga nag-ulohang “Ang Bibliya Makabag-o sa Kinabuhi”.