Si Smita, * 35 anyos nga taga-Dhaka, Bangladesh, nailhan nga mahigugmaon ug matinabangon. Siya kugihan ug malipayong asawa nga gustong mopaambit sa uban sa iyang nakat-onan bahin sa Diyos. Nakurat pag-ayo ang iyang pamilya ug mga higala dihang si Smita kalit nga nasakit ug wala ra abtig usa ka semana namatay.

Si James ug ang iyang asawa, nga parehong kapig 30 anyos, samag kinaiya ni Smita. Tingpamulak kadto dihang mibisita sila sa ilang mga higala sa West Coast sa United States. Wala na sila makauli sa New York. Sila namatay sa aksidente sa sakyanan, nga nakapaguol pag-ayo sa ilang pamilya ug mga kauban sa trabaho.

Dili na ka kinahanglang moadtog layo aron makita ang kaylap nga pagkadaotan ug pag-antos karon. Ang mga gubat mopatayg mga sibilyan ug mga sundalo. Ang krimen ug kapintasan mobiktimag inosenteng mga tawo. Ang makamatayng mga aksidente ug sakit way gipili. Ang mga kalamidad molampornas ug mga komunidad. Komon ang pagpihig ug inhustisya. Tingali ikaw mismo nabiktima na niini.

Normal lang nga makapangutana ta:

• Nganong mag-antos man ang maayong mga tawo?

• Ang Diyos bay mabasol niini?

• Naatol lang ba ang mga trahedya, o tawo ra poy hinungdan?

• Karma na ba ni, resulta sa nangaging binuhatan sa usa nga maoy hinungdan sa iyang pag-antos?

• Kon dunay Diyos nga labing gamhanan, nganong dili man niya ipahilayo sa kadaot ang maayong mga tawo?

• Mawala pa kaha ang pagkadaotan ug pag-antos?

Aron matubag kini, sayron una nato ang tubag niining duha ka pangutana: Nganong mahitabo man ang daotang mga butang, ug unsay himoon sa Diyos?