Sumala sa Encyclopædia Britannica, ang Easter mao ang “pangunang selebrasyon sa Kristohanong simbahan nga nagsaulog sa Pagkabanhaw ni Jesu-Kristo.” Apan usa ba gyod kini ka Kristohanong selebrasyon?

Aron maseguro nga tinuod ang usa ka karaang butang, importanteng susihon ang mga detalye niini. Sa susama, aron maseguro nato kon Kristohanong selebrasyon ba ang Easter, kinahanglang susihon nato ang mga detalye bahin niini.

Una sa tanan, gisugo ni Jesus ang iyang mga sumusunod nga handomon ang iyang kamatayon, dili ang iyang pagkabanhaw. Kini nga okasyon gitawag ni apostol Pablo nga “panihapon sa Ginoo.”—1 Corinto 11:20; Lucas 22:19, 20.

Dugang pa, daghang tradisyon sa Easter ang “walay koneksiyon” sa pagkabanhaw ni Jesus, matod sa Britannica, “apan kini naggikan sa karaang mga kostumbre.” Pananglitan, bahin sa itlog ug koneho nga maoy popular nga mga simbolo sa Easter, ang The Encyclopedia of Religion nag-ingon: “Ang itlog nagsimbolo sa bag-ong kinabuhi nga mogawas pagkabuak sa (gahi) kabhang sa itlog.” Kini midugang: “Ang koneho nailhan nga daling mosanay, ug busa kini nagsimbolo sa pagsugod sa tingpamulak.”

Gipatin-aw ni Philippe Walter, propesor sa karaang mga basahon, kon sa unsang paagi ang maong mga kostumbre nahimong bahin sa Easter. Siya misulat nga “sa pagkombertir sa paganong mga relihiyon ngadto sa Kristiyanismo,” dali rang ilangkit ang paganong selebrasyon nga nagsaulog sa “pagkahuman sa tingtugnaw ug pagsugod sa tingpamulak” ngadto sa pagkabanhaw ni Jesus. Si Walter midugang nga tungod niini, ang “Kristohanong mga selebrasyon” nabutang sa paganong kalendaryo, ug busa dali rang nadani ang mga pagano.

Ang maong “pagkombertir” wala mahitabo niadtong buhi pa ang mga apostoles, kay sila nagsilbing ‘pugong’ batok sa paganismo. (2 Tesalonica 2:7) Si apostol Pablo nagpasidaan nga sa iyang “pagbiya,” ang mga tawo “magsultig tinuis nga mga butang aron ipahilayo ang mga tinun-an ngadto kanila.” (Buhat 20:29, 30) Ug sa ulahing bahin sa unang siglo, si apostol Juan misulat nga diha nay mga tawo nga nagpahisalaag sa mga Kristohanon. (1 Juan 2:18, 26) Tungod niini, anam-anam na nga gisagop ang paganong mga kostumbre.

Para sa uban, dili ra sayop ang pagsunod sa pipila ka kostumbre sa Easter—kini nakatabang pa kuno sa “mga pagano” nga masabtan ang kahulogan sa pagkabanhaw ni Jesus. Apan supak gayod niini si Pablo. Bisag naladlad sa daghang paganong kostumbre samtang nagbiyahe sa tibuok Imperyo sa Roma, wala siyay gidawat bisag usa ka kostumbre aron lang mas masabtan sa mga tawo ang bahin kang Jesus. Hinunoa, iyang gipasidan-an ang mga Kristohanon: “Ayaw pagpayugo nga dili timbang sa mga dili-magtutuo. Kay aduna bay panag-ubanay ang pagkamatarong ug ang kalapasan? O aduna bay pakig-ambitay ang kahayag uban sa kangitngit? ‘Busa gumula kamo gikan sa ilang taliwala, ug ilain ang inyong kaugalingon,’ nagaingon si Jehova, ‘ug hunong na sa paghikap sa mahugaw nga butang.’”—2 Corinto 6:14, 17.

Unsay resulta sa atong mubong pagsusi sa mga detalye bahin sa Easter? Tin-aw kaayo nga ang Easter dili gyod Kristohanong selebrasyon.