Apre Lapak, Zezi ek son disip ti pas par Samari pour al Galile. Ler zot ariv o bor lavil Sikar, Zezi ti aret en landrwa ki apel pwi Zakob. Pandan ki i ti pe repoze la, son bann disip ti al dan lavil pour rod manze.

En madanm ti vin rod delo kot pwi. Zezi ti dir li: “Donn mwan en pe delo pour bwar.” Sa madanm ti dir li: ‘Akoz ou pe koz avek mwan? Mon en madanm Samariten. Bann Zwif pa koz avek bann Samariten.’ Zezi ti dir li: ‘Si ou ti konnen lekel mwan, ou ti pou demann mwan en pe delo e mon ti pou donn ou delo lavi.’ Sa madanm ti demann li: ‘Ki ou pe sey dir? Ou napa ni menm en seo.’ Zezi ti dir: ‘Sa ki bwar sa delo ki mon pou donn li pa pou zanmen swaf ankor.’ Sa madanm ti dir: “Msye, donn mwan sa delo.”

Apre, Zezi ti dir li: ‘Anmenn ou msye isi kot pwi.’ Sa madanm ti dir: ‘Mon napa en msye.’ Zezi ti dir: ‘Ou pe koz laverite. Ou’n marye senk fwa e la ou pe reste avek en msye ki ou pa’n marye avek.’ Sa madanm ti dir: ‘Mon remarke ki ou en profet. Mon pep i krwar ki nou devret ador Bondye lo sa montanny, me bann Zwif i dir nou devret ador Bondye zis Zerizalenm. Mon krwar ki ler Mesi i vini, i pou ansenny nou ki mannyer pour ador Bondye.’ Apre Zezi ti dir li en keksoz ki i pa ti ankor dir personn: ‘Mwan menm Mesi.’

 Sa madanm ti degaze e al dan son lavil. I ti dir bann Samariten: ‘Mon krwar mon’n trouv Mesi. I konn tou keksoz lo mwan. Vini e zot a vwar!’ Zot ti swiv li ziska kot pwi e zot ti ekout Zezi.

Bann Samariten ti envit Zezi pour reste dan zot lavil. Pour de zour, i ti ansenny bann dimoun laba e en kantite dimoun ti annan lafwa dan li. Zot ti dir sa madanm Samariten: ‘Apre ki nou’n ekout sa zonm, nou konnen ki vreman li menm li ki pou sov lemonn.’