«Πριν από μερικά χρόνια, είχα τόσο πολύ άγχος που ένιωθα λες και κάθε μέρα κυνηγούσα να σβήσω μια φωτιά. Εκείνο το διάστημα, σκέφτηκα να βάλω τέλος στη ζωή μου. Δεν είναι ότι ήθελα πραγματικά να πεθάνω. Ήθελα απλώς να σταματήσω να υποφέρω».—Τζόναθαν, 17.

 Σε μια έρευνα στην οποία συμμετείχαν σχεδόν 14.000 μαθητές λυκείου, περίπου 1 στους 5 παραδέχτηκε ότι τους τελευταίους 12 μήνες σκέφτηκε την αυτοκτονία. a Αν νιώθεις και εσύ ότι δεν αξίζει να ζεις πια, τι μπορείς να κάνεις;

•   Δώσε χρόνο. Υποσχέσου στον εαυτό σου ότι δεν θα ενεργήσεις βιαστικά σε μια στιγμή παρόρμησης. Ακόμη και αν φαίνεται ότι τα προβλήματά σου σε ξεπερνούν, υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να μάθεις να τα διαχειρίζεσαι.

 Πιθανότατα νιώθεις σαν να έχεις παγιδευτεί σε έναν λαβύρινθο. Αλλά επειδή κάτι το νιώθεις, δεν σημαίνει ότι ισχύει κιόλας. Μπορείς να βρεις τρόπους να αντιμετωπίσεις αυτή την κατάσταση. Με τη σωστή βοήθεια, η «έξοδος» ίσως είναι πιο κοντά από όσο φαντάζεσαι.

•  Βιβλική αρχή: «Πιεζόμαστε πολύ με κάθε τρόπο, αλλά δεν είμαστε στριμωγμένοι σε βαθμό που να μην κινούμαστε· βρισκόμαστε σε αμηχανία, αλλά δεν έχουμε μείνει χωρίς διέξοδο».—2 Κορινθίους 4:8.

   Δοκίμασε το εξής: Αν δεν μπορείς να βγάλεις από το μυαλό σου τη σκέψη να αυτοκτονήσεις, βρες πού θα μπορούσες να απευθυνθείς για βοήθεια στην περιοχή σου—ίσως σε μια τηλεφωνική γραμμή παρέμβασης για την αυτοκτονία ή σε κάποιο κέντρο ψυχικής υγείας. Εκεί υπάρχει εξειδικευμένο προσωπικό που θέλει πραγματικά να σε βοηθήσει.

•   Μίλησε σε κάποιον. Υπάρχουν άνθρωποι που νοιάζονται για εσένα και θέλουν να σε βοηθήσουν, όπως για παράδειγμα οι φίλοι και η οικογένειά σου. Ωστόσο, αν δεν τους μιλήσεις, δεν θα μάθουν ποτέ τι περνάς.

 Κάποιοι άνθρωποι χρειάζονται γυαλιά για να βλέπουν καθαρά. Ένας φίλος σου μπορεί να γίνει, σαν να λέγαμε, τα γυαλιά σου, δηλαδή να σε βοηθήσει να δεις τα προβλήματά σου στη σωστή τους διάσταση και να αποκτήσεις και πάλι όρεξη για ζωή.

•  Βιβλική αρχή: «Ο αληθινός φίλος . . . γεννήθηκε για καιρούς στενοχώριας».—Παροιμίες 17:17.

   Δοκίμασε το εξής: Για να αρχίσεις τη συζήτηση, θα μπορούσες να πεις: «Έχω μερικές πολύ αρνητικές σκέψεις τώρα τελευταία. Μπορώ να σου μιλήσω για αυτές;» Ή θα μπορούσες να πεις: «Περνάω κάποια προβλήματα που νιώθω ότι δεν μπορώ να τα λύσω μόνος μου. Θα ήθελες να με βοηθήσεις;»

•   Συμβουλέψου κάποιον ειδικό. Προβλήματα υγείας όπως το άγχος ή η κατάθλιψη μπορούν να κάνουν τους ανθρώπους να χάσουν τη διάθεσή τους για ζωή. Τα καλά νέα είναι ότι αυτά τα προβλήματα θεραπεύονται.

 Όπως ακριβώς η γρίπη μπορεί να σε κάνει να χάσεις την όρεξή σου για φαγητό, έτσι και η κατάθλιψη μπορεί να σε κάνει να χάσεις την όρεξή σου για ζωή. Και οι δύο ασθένειες όμως θεραπεύονται.

•  Βιβλική αρχή: «Δεν χρειάζονται γιατρό οι υγιείς, αλλά οι άρρωστοι».—Ματθαίος 9:12.

   Δοκίμασε το εξής: Να κοιμάσαι καλά, να ασκείσαι αρκετά και να τρως υγιεινά. Η κατάσταση της υγείας σου μπορεί να επηρεάσει την άποψή σου για τη ζωή.

•   Προσευχήσου. Η Αγία Γραφή λέει ότι ο Δημιουργός μας «είναι μεγαλύτερος από την καρδιά μας και γνωρίζει τα πάντα». (1 Ιωάννη 3:20) Γιατί να μην του μιλήσεις μέσω προσευχής σήμερα κιόλας; Χρησιμοποίησε το όνομά του, Ιεχωβά, και άνοιξέ του την καρδιά σου.

 Μερικά φορτία είναι πολύ βαριά για να τα σηκώσεις μόνος σου. Ο Δημιουργός σου, ο Ιεχωβά, είναι πρόθυμος να σε βοηθήσει.

•  Βιβλική αρχή: «Ας γνωστοποιούνται τα αιτήματά σας στον Θεό· και η ειρήνη του Θεού η οποία υπερβαίνει κάθε κατανόηση θα περιφρουρήσει την καρδιά σας και τις διανοητικές σας δυνάμεις».—Φιλιππησίους 4:6, 7.

   Δοκίμασε το εξής: Μη μιλάς στον Ιεχωβά μόνο για τα προβλήματά σου—προσπάθησε να σκέφτεσαι κάθε μέρα τουλάχιστον ένα πράγμα για να τον ευχαριστήσεις. (Κολοσσαείς 3:15) Η ευγνωμοσύνη θα σε βοηθήσει να καλλιεργήσεις πιο θετική στάση για τη ζωή.

 Αν πιστεύεις ότι δεν αξίζει να ζεις, ζήτα βοήθεια. Αυτό έκανε και ο Τζόναθαν, που αναφέρθηκε στην αρχή. Ο ίδιος λέει: «Χρειάστηκε να κάνω πολλές συζητήσεις με τους γονείς μου και να δεχτώ ιατρική βοήθεια. Αλλά τώρα είμαι πολύ καλύτερα. Βέβαια, υπάρχουν ακόμα μέρες που έχω τις μαύρες μου, αλλά δεν παλεύω πια με τάσεις αυτοκτονίας».