Η Γραφή μάς παροτρύνει να δίνουμε, αλλά να το κάνουμε αυτό εθελοντικά και με το σωστό κίνητρο. Λέει πως, όταν δίνουμε με αυτόν τον τρόπο, δεν ωφελούμε μόνο τον αποδέκτη αλλά και τον εαυτό μας. (Παροιμίες 11:25· Λουκάς 6:38) Ο Ιησούς είπε: «Μεγαλύτερη ευτυχία νιώθει κάποιος όταν δίνει παρά όταν λαβαίνει».​—Πράξεις 20:35.

•  Πότε ωφελεί η προσφορά μας;

•  Πότε είναι εσφαλμένο να δίνουμε;

•  Σχετικά εδάφια της Γραφής

 Η προσφορά μας ωφελεί όταν γίνεται εθελοντικά. «Ο καθένας ας ενεργήσει ακριβώς όπως έχει αποφασίσει στην καρδιά του», λέει η Γραφή, «όχι απρόθυμα ή αναγκαστικά, γιατί ο Θεός αγαπάει αυτόν που δίνει με χαρά».​—2 Κορινθίους 9:7, υποσημείωση.

 Για να λατρεύει κανείς τον Θεό με τον τρόπο που Εκείνος επιδοκιμάζει, πρέπει μεταξύ άλλων να δίνει ολόκαρδα. (Ιακώβου 1:27) Αυτός που βοηθάει γενναιόδωρα όσους έχουν ανάγκη συνεργάζεται στενά με τον Θεό, ο οποίος θεωρεί τέτοιου είδους γενναιοδωρία δάνειο προς Εκείνον. (Παροιμίες 19:17) Η Γραφή διδάσκει ότι ο ίδιος ο Θεός θα το ανταποδώσει σε αυτόν που δίνει.​—Λουκάς 14:12-14.

 Αν δίνουμε με υστεροβουλία. Παραδείγματος χάρη:

•   Για να εντυπωσιάσουμε άλλους.​—Ματθαίος 6:2.

•   Για να λάβουμε κάτι σε αντάλλαγμα.​—Λουκάς 14:12-14.

•   Για να «αγοράσουμε» τη σωτηρία.​—Ψαλμός 49:6, 7.

 Αν αυτό που δίνουμε θα υποστηρίξει δραστηριότητες ή ενέργειες τις οποίες καταδικάζει ο Θεός. Για παράδειγμα, θα ήταν λάθος να δώσουμε σε κάποιον χρήματα για να παίξει τυχερά παιχνίδια, για να πάρει ναρκωτικά ή για να μεθύσει. (1 Κορινθίους 6:9, 10· 2 Κορινθίους 7:1) Ομοίως, δεν είναι σωστό να υποστηρίζουμε υλικά κάποιον που είναι σε θέση να συντηρήσει τον εαυτό του αλλά δεν θέλει να το κάνει.​—2 Θεσσαλονικείς 3:10.

 Αν παρεμποδίζεται η εκπλήρωση θεόδοτων ευθυνών. Η Γραφή διδάσκει ότι οι οικογενειάρχες πρέπει να προμηθεύουν για τις ανάγκες του σπιτικού τους. (1 Τιμόθεο 5:8) Δεν θα ήταν σωστό για έναν οικογενειάρχη να δίνει τόσο πολλά στους άλλους ώστε το δικό του σπιτικό να υποφέρει. Παρόμοια, ο Ιησούς καταδίκασε εκείνους που αρνούνταν να προμηθεύουν για τους ηλικιωμένους γονείς τους ισχυριζόμενοι ότι όλα τους τα αποκτήματα ήταν «δώρο αφιερωμένο στον Θεό».​—Μάρκος 7:9-13.