Άσμα Ασμάτων 6:1-13
6 Ποῦ ὑπῆγεν ὁ ἀγαπητὸς σου,ὦ ὡραία μεταξὺ τῶν γυναικῶν;ποῦ ἐστράφη ὁ ἀγαπητός σου;καὶ θέλομεν ζητήσει αὐτὸν μετὰ σοῦ.
2 Ὁ ἀγαπητὸς μου κατέβη εἰς τὸν κῆπον αὑτοῦ, εἰς τὰς πρασιὰς τῶν ἀρωμάτων,διὰ νὰ ποιμαίνῃ ἐν τοῖς κήποις καὶ νὰ συνάγῃ κρίνα.
3 ᾿Εγὼ εἶμαι τοῦ ἀγαπητοῦ μου, καὶ ἐμοῦ ὁ ἀγαπητὸς μου·ποιμαίνει μεταξὺ τῶν κρίνων.
4 Εἶσαι ὡραία, ἀγαπητή μου, ὡς Θερσά,εὔχαρις ὡς ἡ Ἱερουσαλήμ,τρομερὰ ὡς στράτευμα μὲ σημαίας.
5 ᾿Απόστρεψον τοὺς ὀφθαλμοὺς σου ἀπεναντίον μου,διότι μὲ κατέπληξαν·τὰ μαλλία σου εἶναι ὡς ποίμνιον αἰγῶνκαταβαινόντων ἀπὸ Γαλαάδ.
6 Οἱ ὀδόντες σου εἶναι ὡς ποίμνιον προβάτων,ἀναβαινόντων ἀπὸ τῆς λούσεως,τὰ ὁποῖα πάντα γεννῶσι δίδυμα,καὶ δὲν ὑπάρχει ἄτεκνον μεταξὺ αὐτῶν·
7 αἱ παρειαὶ σου ὡς τμῆμα ῥοϊδίουμεταξὺ τῶν πλοκάμων σου.
8 Ἑξήκοντα βασίλισσαι εἶναι καὶ ὀγδοήκοντα παλλακαὶ,καὶ νεάνιδες ἀναρίθμητοι·
9 μία εἶναι ἡ περιστερὰ μου, ἡ ἀμώμητός μου·αὐτή εἶναι ἡ μόνη τῆς μητρὸς αὑτῆς·εἶναι ἡ ἐκλεκτή τῆς τεκούσης αὐτήν.Εἶδον αὐτήν αἱ θυγατέρες καὶ ἐμακάρισαν αὐτήν·αἱ βασίλισσαι καὶ αἱ παλλακαί, καὶ ἐπαίνεσαν αὐτήν.
10 Τίς αὕτη, ἡ προκύπτουσα ὡς αὐγή,ὡραία ὡς ἡ σελήνη,λάμπουσα ὡς ὁ ἥλιος,τρομερὰ ὡς στράτευμα μὲ σημαίας;
11 Κατέβην εἰς τὸν κῆπον τῶν καρυῶνδιὰ νὰ ἴδω τὴν χλόην τῆς κοιλάδος,νὰ ἴδω ἐὰν ἐβλάστησεν ἡ ἄμπελοςκαὶ ἐξήνθησαν αἱ ῥοϊδιαί.
12 Χωρὶς νὰ αἰσθανθῶ, ἡ ψυχή μου μὲ κατέστησενὡς τὰς ἁμάξας τοῦ ᾿Αμινναδίβ.
13 ᾿Επίστρεψον, ἐπίστρεψον, ὦ Σουλαμίτις·ἐπίστρεψον, ἐπίστρεψον, διὰ νὰ σὲ θεωρήσωμεν.
Τί θέλετε ἰδεῖ εἰς τὴν Σουλαμίτιν;Ὡς χορὸν δύο στρατοπέδων;