Μάρκος 9:1-50
9 Καὶ ἔλεγε πρὸς αὐτούς· ᾿Αληθῶς, σᾶς λέγω ὅτι εἶναί τινες τῶν ἐδὼ ἱσταμένων, οἵτινες δὲν θέλουσι γευθῆ θάνατον, ἑωσοῦ ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐλθοῦσαν μετὰ δυνάμεως.
2 Καὶ μεθ᾿ ἡμέρας ἕξ παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς τὸν Πέτρον καὶ τὸν Ἰάκωβον καὶ τὸν Ἰωάννην καὶ ἀναβιβάζει αὐτοὺς εἰς ὄρος ὑψηλὸν κατ᾿ ἰδίαν μόνους· καὶ μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν·
3 καὶ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ἔγειναν στιλπνά, λευκὰ λίαν ὡς χιών, ὁποῖα λευκαντής ἐπὶ τῆς γῆς δὲν δύναται νὰ λευκάνῃ.
4 Καὶ ἐφάνη εἰς αὐτοὺς ὁ Ἠλίας μετὰ τοῦ Μωϋσέως, καὶ ἦσαν συλλαλοῦντες μετὰ τοῦ Ἰησοῦ.
5 Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Πέτρος λέγει πρὸς τὸν Ἰησοῦν· Ῥαββί, καλὸν εἶναι νὰ ἤμεθα ἐδώ· καὶ ἄς κάμωμεν τρεῖς σκηνάς, διὰ σὲ μίαν καὶ διὰ τὸν Μωϋσῆν μίαν καὶ διὰ τὸν Ἠλίαν μίαν.
6 Διότι δὲν ἤξευρε τί νὰ εἴπῃ· ἐπειδή ἦσαν πεφοβισμένοι.
7 Καὶ νεφέλη ἐπεσκίασεν αὐτούς, καὶ ἦλθε φωνή ἐκ τῆς νεφέλης, λέγουσα· Οὗτος εἶναι ὁ Υἱὸς μου ὁ ἀγαπητός· αὐτοῦ ἀκούετε.
8 Καὶ ἐξαίφνης περιβλέψαντες, δὲν εἶδον πλέον οὐδένα, ἀλλὰ τὸν Ἰησοῦν μόνον μεθ᾿ ἑαυτῶν.
9 ᾿Ενῷ δὲ κατέβαινον ἀπὸ τοῦ ὄρους, παρήγγειλεν εἰς αὐτοὺς νὰ μή διηγηθῶσιν εἰς μηδένα ὅσα εἶδον, εἰμή ὅταν ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀναστηθῆ ἐκ νεκρῶν.
10 Καὶ ἐφύλαξαν τὸν λόγον ἐν ἑαυτοῖς, συζητοῦντες πρὸς ἀλλήλους τί εἶναι τὸ νὰ ἀναστηθῇ ἐκ νεκρῶν.
11 Καὶ ἠρώτων αὐτὸν λέγοντες, Διὰ τί λέγουσιν οἱ γραμματεῖς ὅτι πρέπει νὰ ἔλθῃ ὁ Ἠλίας πρῶτον;
12 Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε πρὸς αὐτούς· Ὁ Ἠλίας μὲν ἐλθὼν πρῶτον ἀποκαθιστᾷ πάντα· καὶ ὅτι εἶναι γεγραμμένον περὶ τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ὅτι πρέπει νὰ πάθῃ πολλὰ καὶ νὰ ἐξουδενωθῇ·
13 σᾶς λέγω ὅμως ὅτι καὶ ὁ Ἠλίας ἦλθε, καὶ ἔπραξαν εἰς αὐτὸν ὅσα ἠθέλησαν, καθώς εἶναι γεγραμμένον περὶ αὐτοῦ.
14 Καὶ ὅτε ἦλθε πρὸς τοὺς μαθητάς, εἶδε περὶ αὐτοὺς ὄχλον πολὺν καὶ γραμματεῖς κάμνοντας συζητήσεις μετ᾿ αὐτῶν.
15 Καὶ εὐθὺς πᾶς ὁ ὄχλος ἰδὼν αὐτὸν ἔγεινεν ἔκθαμβος καὶ προστρέχοντες ἠσπάζοντο αὐτόν.
16 Καὶ ἠρώτησε τοὺς γραμματεῖς· Τί συζητεῖτε μετ᾿ αὐτῶν;
17 Καὶ ἀποκριθεὶς εἷς ἐκ τοῦ ὄχλου, εἶπε· Διδάσκαλε, ἔφερα πρὸς σὲ τὸν υἱὸν μου, ἔχοντα πνεῦμα ἄλαλον.
18 Καὶ ὅπου πιάσῃ αὐτὸν σπαράττει αὐτόν, καὶ ἀφρίζει καὶ τρίζει τοὺς ὀδόντας αὑτοῦ καὶ ξηραίνεται· καὶ εἶπον πρὸς τοὺς μαθητὰς σου νὰ ἐκβάλωσιν αὐτό, ἀλλὰ δὲν ἠδυνήθησαν.
19 ᾿Εκεῖνος δὲ ἀποκριθεὶς πρὸς αὐτόν, λέγει· Ὦ γενεὰ ἄπιστος, ἕως πότε θέλω εἶσθαι μεθ᾿ ὑμῶν; ἕως πότε θέλω ὑπομένει ὑμᾶς; φέρετε αὐτὸν πρὸς ἐμέ.
20 Καὶ ἔφεραν αὐτὸν πρὸς αὐτόν. Καὶ ὡς εἶδεν αὐτόν, εὐθὺς τὸ πνεῦμα ἐσπάραξεν αὐτόν, καὶ πεσὼν ἐπὶ τῆς γῆς ἐκυλίετο ἀφρίζων.
21 Καὶ ἠρώτησε τὸν πατέρα αὐτοῦ· Πόσος καιρὸς εἶναι ἀφοῦ τοῦτο ἔγεινεν εἰς αὐτόν; Ὁ δὲ εἶπε· Παιδιόθεν.
22 Καὶ πολλάκις αὐτὸν καὶ εἰς πῦρ ἔρριψε καὶ εἰς ὕδατα, διὰ νὰ ἀπολέσῃ αὐτόν· ἀλλ᾿ ἐὰν δύνασαί τι, βοήθησον ἡμᾶς, σπλαγχνισθεὶς ἐφ᾿ ἡμᾶς.
23 Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτόν· Τὸ ἐὰν δύνασαι νὰ πιστεύσῃς, πάντα εἶναι δυνατὰ εἰς τὸν πιστεύοντα.
24 Καὶ εὐθὺς κράξας ὁ πατήρ τοῦ παιδίου μετὰ δακρύων, ἔλεγε· Πιστεύω, Κύριε· βοήθει εἰς τὴν ἀπιστίαν μου.
25 Ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἐπισυντρέχει ὄχλος, ἐπετίμησε τὸ πνεῦμα τὸ ἀκάθαρτον, λέγων πρὸς αὐτό· Τὸ πνεῦμα τὸ ἄλαλον καὶ κωφόν, ἐγὼ σὲ προστάζω, Ἔξελθε ἀπ᾿ αὐτοῦ καὶ μή εἰσέλθῃς πλέον εἰς αὐτόν.
26 Καὶ τὸ πνεῦμα κράξαν καὶ πολλὰ σπαράξαν αὐτόν, ἐξῆλθε, καὶ ἔγεινεν ὡς νεκρός, ὥστε πολλοὶ ἔλεγον ὅτι ἀπέθανεν.
27 Ὁ δὲ Ἰησοῦς πιάσας αὐτὸν ἀπὸ τῆς χειρὸς ἤγειρεν αὐτόν, καὶ ἐσηκώθη.
28 Καὶ ὅτε εἰσῆλθεν εἰς οἶκον, οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠρώτων αὐτὸν κατ᾿ἰδίαν, Διὰ τί ἡμεῖς δὲν ἠδυνήθημεν νὰ ἐκβάλωμεν αὐτό;
29 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Τοῦτο τὸ γένος δὲν δύναται νὰ ἐξέλθῃ δι᾿ οὐδενὸς ἄλλου τρόπου εἰμή διὰ προσευχῆς καὶ νηστείας.
30 Καὶ ἐξελθόντες ἐκεῖθεν διέβαινον διὰ τῆς Γαλιλαίας, καὶ δὲν ἤθελε νὰ μάθῃ τοῦτο οὐδείς.
31 Διότι ἐδίδασκε τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ καὶ ἔλεγε πρὸς αὐτοὺς ὅτι ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδεται εἰς χεῖρας ἀνθρώπων, καὶ θέλουσι θανατώσει αὐτόν, καὶ θανατωθεὶς τὴν τρίτην ἡμέραν θέλει ἀναστηθῆ.
32 ᾿Εκεῖνοι ὅμως δὲν ἠνόουν τὸν λόγον καὶ ἐφοβοῦντο νὰ ἐρωτήσωσιν αὐτόν.
33 Καὶ ἦλθεν εἰς Καπερναούμ· καὶ ὅτε εἰσῆλθεν εἰς τὴν οἰκίαν, ἠρώτα αὐτούς· Τί διελογίζεσθε καθ᾿ ὁδὸν πρὸς ἀλλήλους;
34 Οἱ δὲ ἐσιώπων· διότι καθ᾿ ὁδὸν διελέχθησαν πρὸς ἀλλήλους τίς εἶναι μεγαλήτερος.
35 Καὶ καθήσας ἐκάλεσε τοὺς δώδεκα καὶ λέγει πρὸς αὐτούς· Ὅστις θέλει νὰ ἦναι πρῶτος, θέλει εἶσθαι πάντων ἔσχατος καὶ πάντων ὑπηρέτης.
36 Καὶ λαβὼν παιδίον ἔστησεν αὐτὸ ἐν τῷ μέσω αὐτῶν, καὶ ἐναγκαλισθεὶς αὐτὸ εἶπε πρὸς αὐτούς·
37 Ὅστις δεχθῇ ἕν τῶν τοιούτων παιδίων εἰς τὸ ὄνομά μου, ἐμὲ δέχεται· καὶ ὅστις δεχθῇ ἐμέ, δὲν δέχεται ἐμέ, ἀλλὰ τὸν ἀποστείλαντά με.
38 ᾿Απεκρίθη δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰωάννης, λέγων· Διδάσκαλε, εἴδομέν τινα ἐκβάλλοντα δαιμόνια εἰς τὸ ὄνομά σου, ὅστις δὲν ἀκολουθεῖ ἡμᾶς, καὶ ἠμποδίσαμεν αὐτόν, διότι δὲν ἀκολουθεῖ ἡμᾶς.
39 Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε· Μή ἐμποδίζετε αὐτόν· διότι δὲν εἶναι οὐδεὶς ὅστις θέλει κάμει θαῦμα εἰς τὸ ὄνομά μου καὶ θέλει δυνηθῇ εὐθὺς νὰ μὲ κακολογήσῃ.
40 ᾿Επειδή ὅστις δὲν εἶναι καθ᾿ ἡμῶν, εἶναι ὑπὲρ ἡμῶν.
41 Διότι ὅστις σᾶς ποτίσῃ ποτήριον ὕδατος εἰς τὸ ὄνομά μου, ἐπειδή εἶσθε τοῦ Χριστοῦ, ἀληθῶς σᾶς λέγω, δὲν θέλει χάσει τὸν μισθὸν αὑτοῦ.
42 Καὶ ὅστις σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τῶν πιστευόντων εἰς ἐμέ, συμφέρει εἰς αὐτὸν καλήτερον νὰ περιτεθῇ μύλου πέτρα περὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ νὰ ῥιφθῇ εἰς τὴν θάλασσαν.
43 Καὶ ἐὰν σὲ σκανδαλίζῃ ἡ χεὶρ σου, ἀπόκοψον αὐτήν· καλήτερόν σοὶ εἶναι νὰ εἰσέλθῃς εἰς τὴν ζωήν κουλλός, παρὰ ἔχων τὰς δύο χεῖρας νὰ ἀπέλθῃς εἰς τὴν γέενναν, εἰς τὸ πῦρ τὸ ἄσβεστον,
44 ὅπου ὁ σκώληξ αὐτῶν δὲν τελευτᾷ καὶ τὸ πῦρ δὲν σβύνεται.
45 Καὶ ἐὰν ὁ ποῦς σου σὲ σκανδαλίζῃ, ἀπόκοψον αὐτόν· καλήτερόν σοὶ εἶναι νὰ εἰσέλθῃς εἰς τὴν ζωήν χωλός, παρὰ ἔχων τοὺς δύο πόδας νὰ ῥιφθῇς εἰς τὴν γέενναν, εἰς τὸ πῦρ τὸ ἄσβεστον,
46 ὅπου ὁ σκώληξ αὐτῶν δὲν τελευτᾷ καὶ τὸ πῦρ δὲν σβύνεται.
47 Καὶ ἐὰν ὁ ὀφθαλμὸς σου σὲ σκανδαλίζῃ, ἔκβαλε αὐτόν· καλήτερόν σοὶ εἶναι νὰ εἰσέλθῃς μονόφθαλμος εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, παρὰ ἔχων δύο ὀφθαλμοὺς νὰ ῥιφθῇς εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός,
48 ὅπου ὁ σκώληξ αὐτῶν δὲν τελευτᾷ καὶ τὸ πῦρ δὲν σβύνεται.
49 Διότι πᾶς τις μὲ πῦρ θέλει ἁλατισθῆ, καὶ πᾶσα θυσία μὲ ἅλας θέλει ἁλατισθῆ.
50 Καλὸν τὸ ἅλας· ἀλλ᾿ ἐὰν τὸ ἅλας γείνῃ ἀνάλατον, μὲ τί θέλετε ἀρτύσει αὐτό; ἔχετε ἅλας ἐν ἑαυτοῖς καὶ εἰρηνεύετε ἐν ἀλλήλοις.