Ματθαίος 27:1-66
27 Ὅτε δὲ ἔγεινε πρωΐ, συνεβουλεύθησαν πάντες οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι τοῦ λαοῦ κατὰ τοῦ Ἰησοῦ διὰ νὰ θανατώσωσιν αὐτόν·
2 καὶ δέσαντες αὐτόν, ἔφεραν καὶ παρέδωκαν αὐτὸν εἰς τὸν Πόντιον Πιλάτον τὸν ἡγεμόνα.
3 Τότε ἰδὼν Ἰούδας ὁ παραδόσας αὐτὸν ὅτι κατεδικάσθη, μεταμεληθεὶς ἐπέστρεψε τὰ τριάκοντα ἀργύρια εἰς τοὺς πρεσβυτέρους,
4 λέγων· Ἥμαρτον παραδόσας αἷμα ἀθῶον. Οἱ δὲ εἶπον· Τί πρὸς ἡμᾶς; σὺ ὄψει.
5 Καὶ ῥίψας τὰ ἀργύρια ἐν τῷ ναῷ, ἀνεχώρησε καὶ ἀπελθὼν ἐκρεμάσθη.
6 Οἱ δὲ ἀρχιερεῖς, λαβόντες τὰ ἀργύρια, εἶπον· Δὲν εἶναι συγκεχωρημένον νὰ βάλωμεν αὐτὰ εἰς τὸ θησαυροφυλάκιον, διότι εἶναι τιμή αἵματος.
7 Καὶ συμβουλευθέντες ἠγόρασαν μὲ αὐτὰ τὸν ἀγρὸν τοῦ κεραμέως, διὰ νὰ ἐνταφιάζωνται ἐκεῖ οἱ ξένοι.
8 Διὰ τοῦτο ὠνομάσθη ὁ ἀγρὸς ἐκεῖνος ᾿Αγρὸς αἵματος ἕως τῆς σήμερον.
9 Τότε ἐπληρώθη τὸ ῥηθὲν διὰ Ἱερεμίου τοῦ προφήτου, λέγοντος· Καὶ ἔλαβον τὰ τριάκοντα ἀργύρια, τὴν τιμήν τοῦ ἐκτιμηθέντος, τὸν ὁποῖον ἐξετίμησαν ἀπὸ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ,
10 καὶ ἔδωκαν αὐτὰ εἰς τὸν ἀγρὸν τοῦ κεραμέως, καθὼς μοὶ παρήγγειλεν ὁ Κύριος.
11 Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐστάθη ἔμπροσθεν τοῦ ἡγεμόνος· καὶ ἠρώτησεν αὐτὸν ὁ ἡγεμών, λέγων· Σὺ εἶσαι ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτόν· Σὺ λέγεις.
12 Καὶ ἐνῷ ἐκατηγορεῖτο ὑπὸ τῶν ἀρχιερέων καὶ τῶν πρεσβυτέρων, οὐδὲν ἀπεκρίθη.
13 Τότε λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Πιλάτος· Δὲν ἀκούεις πόσα σοῦ καταμαρτυροῦσι;
14 Καὶ δὲν ἀπεκρίθη πρὸς αὐτὸν οὐδὲ πρὸς ἕνα λόγον, ὥστε ὁ ἡγεμών ἐθαύμαζε πολύ.
15 Κατὰ δὲ τὴν ἑορτήν ἐσυνείθιζεν ὁ ἡγεμὼν νὰ ἀπολύῃ εἰς τὸν ὄχλον ἕνα δέσμιον, ὅντινα ἤθελον.
16 Καὶ εἶχον τότε δέσμιον περιβόητον λεγόμενον Βαραββᾶν.
17 ᾿Ενῷ λοιπὸν ἦσαν συνηγμένοι, εἶπε πρὸς αὐτοὺς ὁ Πιλᾶτος· Τίνα θέλετε νὰ σᾶς ἀπολύσω; τὸν Βαραββᾶν ἤ τὸν Ἰησοῦν τὸν λεγόμενον Χριστόν;
18 ᾿Επειδή ἤξευρεν ὅτι διὰ φθόνον παρέδωκαν αὐτόν.
19 ᾿Ενῷ δὲ ἐκάθητο ἐπὶ τοῦ βήματος, ἀπέστειλε πρὸς αὐτὸν ἡ γυνή αὐτοῦ, λέγουσα· Ἄπεχε τοῦ δικαίου ἐκείνου· διότι πολλὰ ἔπαθον σήμερον κατ᾿ ὄναρ δι᾿ αὐτόν.
20 Οἱ δὲ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι ἔπεισαν τοὺς ὄχλους νὰ ζητήσωσι τὸν Βαραββᾶν, τὸν δὲ Ἰησοῦν νὰ ἀπολέσωσι.
21 Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἡγεμὼν εἶπε πρὸς αὐτούς· Τίνα θέλετε ἀπὸ τῶν δύο νὰ σᾶς ἀπολύσω; οἱ δὲ εἶπον· Τὸν Βαραββᾶν.
22 Λέγει πρὸς αὐτοὺς ὁ Πιλᾶτος· Τί λοιπὸν νὰ κάμω τὸν Ἰησοῦν τὸν λεγόμενον Χριστόν; Λέγουσι πρὸς αὐτὸν πάντες· Σταυρωθήτω.
23 Ὁ δὲ ἡγεμών εἶπε· Καὶ τί κακὸν ἔπραξεν; Οἱ δὲ περισσότερον ἔκραζον, λέγοντες· Σταυρωθήτω.
24 Καὶ ἰδὼν ὁ Πιλᾶτος ὅτι οὐδὲν ὠφελεῖ, ἀλλὰ μᾶλλον θόρυβος γίνεται, λαβὼν ὕδωρ ἔνιψε τὰς χεῖρας αὑτοῦ ἔμπροσθεν τοῦ ὄχλου, λέγων· ᾿Αθῶος εἶμαι ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ δικαίου τούτου· ὑμεῖς ὄψεσθε.
25 Καὶ ἀποκριθεὶς πᾶς ὁ λαὸς εἶπε· Τὸ αἷμα αὐτοῦ ἄς ἦναι ἐφ᾿ ἡμᾶς καὶ ἐπὶ τὰ τέκνα ἡμῶν.
26 Τότε ἀπέλυσεν εἰς αὐτοὺς τὸν Βαραββᾶν, τὸν δὲ Ἰησοῦν μαστιγώσας παρέδωκε διὰ νὰ σταυρωθῇ .
27 Τότε οἱ στρατιῶται τοῦ ἡγεμόνος, παραλαβόντες τὸν Ἰησοῦν εἰς τὸ πραιτώριον, συνήθροισαν ἐπ᾿ αὐτὸν ὅλον τὸ τάγμα τῶν στρατιωτῶν·
28 καὶ ἐκδύσαντες αὐτὸν ἐνέδυσαν αὐτὸν χλαμύδα κοκκίνην,
29 καὶ πλέξαντες στέφανον ἐξ ἀκανθῶν, ἔθεσαν ἐπὶ τὴν κεφαλήν αὐτοῦ καὶ κάλαμον εἰς τὴν δεξιὰν αὐτοῦ, καὶ γονυπετήσαντες ἔμπροσθεν αὐτοῦ, ἐνέπαιζον αὐτόν, λέγοντες· Χαῖρε, ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων·
30 καὶ ἐμπτύσαντες εἰς αὐτὸν ἔλαβον τὸν κάλαμον καὶ ἔτυπτον εἰς τὴν κεφαλήν αὐτοῦ.
31 Καὶ ἀφοῦ ἐνέπαιξαν αὐτόν, ἐξέδυσαν αὐτὸν τὴν χλαμύδα καὶ ἐνέδυσαν αὐτὸν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, καὶ ἔφεραν αὐτὸν διὰ νὰ σταυρώσωσιν.
32 ᾿Ενῷ δὲ ἐξήρχοντο, εὗρον ἄνθρωπον Κυρηναῖον, ὀνομαζόμενον Σίμωνα· τοῦτον ἠγγάρευσαν διὰ νὰ σηκώσῃ τὸν σταυρὸν αὐτοῦ.
33 Καὶ ὅτε ἦλθον εἰς τόπον λεγόμενον Γολγοθᾶ, ὅστις λέγεται Κρανίου τόπος,
34 ἔδωκαν εἰς αὐτὸν νὰ πίῃ ὄξος μεμιγμένον μετὰ χολῆς· καὶ γευθεὶς δὲν ἤθελε νὰ πίῃ.
35 ᾿Αφοῦ δὲ ἐσταύρωσαν αὐτὸν διεμερίσθησαν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, βάλλοντες κλῆρον, διὰ νὰ πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν ὑπὸ τοῦ προφήτου, Διεμερίσθησαν τὰ ἱμάτιά μου εἰς ἑαυτοὺς καὶ ἐπὶ τὸν ἱματισμὸν μου ἔβαλον κλῆρον.
36 Καὶ καθήμενοι ἐφύλαττον αὐτὸν ἐκεῖ.
37 Καὶ ἔθεσαν ἐπάνωθεν τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ τὴν κατηγορίαν αὐτοῦ γεγραμμένην· Οὗτός ἐστιν Ἰησοῦς ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων.
38 Τότε ἐσταυρώθησαν μετ᾿ αὐτοῦ δύο λησταί, εἷς ἐκ δεξιῶν καὶ εἷς ἐξ ἀριστερῶν.
39 οἱ δὲ διαβαίνοντες ἐβλασφήμουν αὐτόν, κινοῦντες τὰς κεφαλὰς αὐτῶν
40 καὶ λέγοντες· Ὁ χαλῶν τὸν ναὸν καὶ διὰ τριῶν ἡμερῶν οἰκοδομῶν, σῶσον σεαυτόν· ἄν ἦσαι Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, κατάβα ἀπὸ τοῦ σταυροῦ.
41 Ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἀρχιερεῖς ἐμπαίζοντες μετὰ τῶν γραμματέων καὶ πρεσβυτέρων, ἔλεγον.
42 Ἄλλους ἔσωσεν, ἑαυτὸν δὲν δύναται νὰ σώσῃ· ἄν ἦναι βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ, ἄς καταβῇ τώρα ἀπὸ τοῦ σταυροῦ καὶ θέλομεν πιστεύσει εἰς αὐτόν·
43 πέποιθεν ἐπὶ τὸν Θεόν, ἄς σώσῃ τώρα αὐτόν, ἐὰν θέλῃ αὐτόν· ἐπειδή εἶπεν ὅτι Θεοῦ Υἱὸς εἶμαι.
44 Τὸ αὐτὸ δὲ καὶ οἱ λησταὶ οἱ συσταυρωθέντες μετ᾿ αὐτοῦ ὠνείδιζον εἰς αὐτόν.
45 ᾿Απὸ δὲ ἕκτης ὥρας σκότος ἔγεινεν ἐφ᾿ ὅλην τὴν γῆν ἕως ὥρας ἐννάτης·
46 περὶ δὲ τὴν ἐννάτην ὥραν ἀνεβόησεν ὁ Ἰησοῦς μετὰ φωνῆς μεγάλης, λέγων· Ἠλί, Ἠλί, λαμὰ σαβαχθανί; τουτέστι, Θεὲ μου, Θεὲ μου, διὰ τί μὲ ἐγκατέλιπες;
47 Καὶ τινὲς τῶν ἐκεῖ ἑστώτων ἀκούσαντες, ἔλεγον ὅτι τὸν Ἠλίαν φωνάζει οὗτος.
48 Καὶ εὐθὺς ἔδραμεν εἷς ἐξ αὐτῶν καὶ λαβὼν σπόγγον καὶ γεμίσας ὄξους καὶ περιθέσας εἰς κάλαμον ἐπότιζεν αὐτόν.
49 Οἱ δὲ λοιποὶ ἔλεγον· Ἄφες, ἄς ἴδωμεν ἄν ἔρχηται ὁ Ἠλίας νὰ σώσῃ αὐτόν.
50 Ὁ δὲ Ἰησοῦς πάλιν κράξας μετὰ φωνῆς μεγάλης, ἀφῆκε τὸ πνεῦμα.
51 Καὶ ἰδού, τὸ καταπέτασμα τοῦ ναοῦ ἐσχίσθη εἰς δύο ἀπὸ ἄνωθεν ἕως κάτω, καὶ ἡ γῆ ἐσείσθη καὶ αἱ πέτραι ἐσχίσθησαν,
52 καὶ τὰ μνημεῖα ἠνοίχθησαν καὶ πολλὰ σώματα τῶν κεκοιμημένων ἁγίων ἀνέστησαν,
53 καὶ ἐξελθόντες ἐκ τῶν μνημείων μετὰ τὴν ἀνάστασιν αὐτοῦ εἰσῆλθον εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν καὶ ἐνεφανίσθησαν εἰς πολλούς.
54 Ὁ δὲ ἑκατόνταρχος καὶ οἱ μετ᾿ αὐτοῦ φυλάττοντες τὸν Ἰησοῦν, ἰδόντες τὸν σεισμὸν καὶ τὰ γενόμενα, ἐφοβήθησαν σφόδρα, λέγοντες· ᾿Αληθῶς Θεοῦ Υἱὸς ἦτο οὗτος.
55 Ἦσαν δὲ ἐκεῖ γυναῖκες πολλαὶ ἀπὸ μακρόθεν θεωροῦσαι, αἵτινες ἠκολούθησαν τὸν Ἰησοῦν ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ὑπηρετοῦσαι αὐτόν·
56 μεταξὺ τῶν ὁποίων ἦτο Μαρία ἡ Μαγδαληνή, καὶ Μαρία ἡ μήτηρ τοῦ Ἰακώβου καὶ Ἰωσῆ, καὶ ἡ μήτηρ τῶν υἱῶν Ζεβεδαίου.
57 Ὅτε δὲ ἔγεινεν ἑσπέρα, ἦλθεν ἄνθρωπος πλούσιος ἀπὸ ᾿Αριμαθαίας, τὸ ὄνομα Ἰωσήφ, ὅστις καὶ αὐτὸς ἐμαθήτευσεν εἰς τὸν Ἰησοῦν·
58 οὗτος ἐλθὼν πρὸς τὸν Πιλᾶτον, ἐζήτησε τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ. Τότε ὁ Πιλάτος προσέταξε νὰ ἀποδοθῇ τὸ σῶμα.
59 Καὶ λαβὼν τὸ σῶμα ὁ Ἰωσήφ, ἐτύλιξεν αὐτὸ μὲ σινδόνα καθαράν,
60 καὶ ἔθεσεν αὐτὸ ἐν τῷ νέῳ αὑτοῦ μνημείῳ, τὸ ὁποῖον ἐλατόμησεν ἐν τῇ πέτρᾳ, καὶ προσκυλίσας λίθον μέγαν εἰς τὴν θύραν τοῦ μνημείου ἀνεχώρησεν.
61 Ἦτο δὲ ἐκεῖ Μαρία ἡ Μαγδαληνή καὶ ἡ ἄλλη Μαρία, καθήμεναι ἀπέναντι τοῦ τάφου.
62 Καὶ τῇ ἐπαύριον, ἥτις εἶναι μετὰ τὴν παρασκευήν, συνήχθησαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι πρὸς τὸν Πιλᾶτον
63 λέγοντες· Κύριε, ἐνεθυμήθημεν ὅτι ἐκεῖνος ὁ πλάνος εἶπεν ἔτι ζῶν, Μετὰ τρεῖς ἡμέρας θέλω ἀναστηθῆ.
64 Πρόσταξον λοιπὸν νὰ ἀσφαλισθῇ ὁ τάφος ἕως τῆς τρίτης ἡμέρας, μήποτε οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐλθόντες διὰ νυκτὸς κλέψωσιν αὐτὸν καὶ εἴπωσι πρὸς τὸν λαόν, ᾿Ανέστη ἐκ τῶν νεκρῶν· καὶ θέλει εἶσθαι ἡ ἐσχάτη πλάνη χειροτέρα τῆς πρώτης.
65 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτοὺς ὁ Πιλάτος· Ἔχετε φύλακας· ὑπάγετε, ἀσφαλίσατε καθὼς ἐξεύρετε.
66 Οἱ δὲ ὑπῆγον καὶ ἠσφάλισαν τὸν τάφον, σφραγίσαντες τὸν λίθον καὶ ἐπιστήσαντες τοὺς φύλακας.