Ψαλμός 143:1-12
Ψαλμὸς τοῦ Δαβίδ.
143 Εἰσάκουσον, Κύριε, τῆς προσευχῆς μου· ἀκροάσθητι τῶν δεήσεών μου·ἀποκρίθητι πρὸς ἐμὲ κατὰ τὴν ἀλήθειάν σου, κατὰ τὴν δικαιοσύνην σου.
2 Καὶ μή εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετὰ τοῦ δούλου σου·διότι δὲν θέλει δικαιωθῆ ἐνώπιόν σου οὐδεὶς ἄνθρωπος ζῶν.
3 Διότι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρὸς τὴν ψυχήν μου·ἐταπείνωσεν ἕως ἐδάφους τὴν ζωήν μου·μὲ ἐκάθισεν εἰς σκοτεινοὺς τόπους, ὡς τοὺς αἰωνίους νεκρούς.
4 Διὰ τοῦτο τὸ πνεῦμά μου εἶναι κατατεθλιμμένον ἐν ἐμοί,καὶ ἡ καρδία μου τεταραγμένη ἐντὸς μου.
5 ᾿Ενθυμοῦμαι τὰς ἀρχαίας ἡμέρας·διαλογίζομαι πάντα τὰ ἔργα σου·μελετῶ εἰς τὰ ποιήματα τῶν χειρῶν σου.
6 ᾿Εκτείνω πρὸς σὲ τὰς χεῖράς μου·ἡ ψυχή μου σὲ διψᾷ ὡς γῆ ἄνυδρος. Διάψαλμα.
7 Ταχέως εἰσάκουσόν μου, Κύριε· τὸ πνεῦμά μου ἐκλείπει·μή κρύψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπ᾿ ἐμοῦ,καὶ ὁμοιωθῶ μετὰ τῶν καταβαινόντων εἰς τὸν λάκκον.
8 Κάμε με νὰ ἀκούσω τὸ πρωΐ τὸ ἔλεός σου·διότι ἐπὶ σὲ ἔθεσα τὸ θάρρος μου·κάμε με νὰ γνωρίσω τὴν ὁδόν, εἰς τὴν ὁποίαν πρέπει νὰ περιπατῶ·διότι πρὸς σὲ ὕψωσα τὴν ψυχήν μου.
9 ᾿Ελευθέρωσόν με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε·πρὸς σὲ κατέφυγον.
10 Δίδαξόν με νὰ κάμνω τὸ θέλημά σου· διότι σὺ εἶσαι ὁ Θεὸς μου·τὸ πνεῦμά σου τὸ ἀγαθὸν ἄς μὲ ὁδηγήσῃ εἰς ὁδὸν εὐθεῖαν.
11 Ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζωοποίησόν με·διὰ τὴν δικαιοσύνην σου ἐξάγαγε τὴν ψυχήν μου ἐκ τῆς στενοχωρίας.
12 Καὶ διὰ τὸ ἔλεός σου ἐξολόθρευσον τοὺς ἐχθροὺς μου,καὶ ἀφάνισον πάντας τοὺς θλίβοντας τὴν ψυχήν μου·διότι ἐγὼ εἶμαι δοῦλός σου.