Ωσηέ 9:1-17
9 Μή χαῖρε, Ἰσραήλ, μηδὲ εὐφραίνου ὡς οἱ λαοί· διότι ἐπόρνευσας ἐκκλίνων ἀπὸ τοῦ Θεοῦ σου· ἠγάπησας μισθώματα ἐπὶ πᾶν ἁλώνιον σίτου.
2 Τὸ ἁλώνιον καὶ ὁ ληνὸς δὲν θέλουσι θρέψει αὐτούς, καὶ ὁ οἶνος θέλει ἐκλείψει ἀπ᾿ αὐτῶν.
3 Δὲν θέλουσι κατοικήσει ἐν τῇ γῆ τοῦ Κυρίου· ἀλλ᾿ ὁ ᾿Εφραΐμ θέλει ἐπιστρέψει πρὸς τὴν Αἴγυπτον, καὶ θέλουσι φάγει ἀκάθαρτα ἐν τῇ ᾿Ασσυρίᾳ.
4 Δὲν θέλουσι προσφέρει σπονδὰς οἴνου εἰς τὸν Κύριον, οὐδὲ θέλουσιν εἶσθαι ἀρεστοὶ εἰς αὐτόν· αἱ θυσίαι αὐτῶν θέλουσιν εἶσθαι εἰς αὐτοὺς ὡς ἄρτος πενθούντων· πάντες οἱ τρώγοντες αὐτὰς θέλουσι μιανθῆ· διότι ἄρτος αὐτῶν ὑπὲρ τῆς ψυχῆς αὐτῶν δὲν θέλει εἰσέλθει εἰς τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου.
5 Τί θέλετε κάμει ἐν ἡμέρᾳ πανηγύρεως καὶ ἐν ἡμέρᾳ ἑορτῆς τοῦ Κυρίου;
6 Διότι, ἰδού, ἔφυγον διὰ τὴν ταλαιπωρίαν· ἡ Αἴγυπτος θέλει συνάξει αὐτούς, ἡ Μέμφις θέλει θάψει αὐτούς· τὰ δι᾿ ἀργυρίου ἐπιθυμητὰ αὐτῶν, κνίδαι θέλουσι κληρονομήσει αὐτά· ἄκανθαι θέλουσιν εἶσθαι ἐν ταῖς σκηναῖς αὐτῶν.
7 Ἦλθον αἱ ἡμέραι τῆς ἐπισκέψεως, αἱ ἡμέραι τῆς ἀνταποδόσεως ἦλθον· ὁ Ἰσραήλ θέλει γνωρίσει τοῦτο· ὁ προφήτης εἶναι ἄφρων, ὁ ἄνθρωπος ὁ πνευματέμφορος μαινόμενος, διὰ τὸ πλῆθος τῆς ἀνομίας σου καὶ τοῦ μεγάλου κατὰ σοῦ μίσους.
8 Ὁ φρουρὸς τοῦ ᾿Εφραΐμ ἦτο ὁ μετὰ τοῦ Θεοῦ μου, ὁ δὲ προφήτης ἔγεινε παγὶς ἰξευτοῦ εἰς πάσας τὰς ὁδοὺς αὑτοῦ καὶ μῖσος ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Θεοῦ αὑτοῦ.
9 Διεφθάρησαν βαθέως ὡς ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς Γαβαά· διὰ τοῦτο θέλει ἐνθυμηθῆ τὴν ἀνομίαν αὐτῶν, θέλει ἐπισκεφθῆ τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν.
10 Εὕρηκα τὸν Ἰσραήλ ὡς σταφυλήν ἐν ἐρήμῳ· εἶδον τοὺς πατέρας σας ὡς τὰ πρωτογέννητα τῆς συκῆς ἐν τῇ ἀρχῇ αὐτῆς· ἀλλ᾿ αὐτοὶ ὑπῆγον πρὸς τὸν Βέελ-φεγὼρ καὶ ἀφιερώθησαν εἰς τὴν αἰσχύνην· καὶ ἔγειναν βδελυκτοί, καθὼς τὸ ἀντικείμενον τῆς ἀγάπης αὐτῶν.
11 Περὶ δὲ τοῦ ᾿Εφραΐμ, ὡς πτηνὸν θέλει πετάξει ἡ δόξα αὐτῶν, ἀπὸ τῆς γέννας καὶ ἀπὸ τῆς μήτρας καὶ ἀπὸ τῆς συλλήψεως·
12 ἀλλὰ καὶ ἄν ἐκθρέψωσι τὰ τέκνα αὑτῶν, θέλω ἀτεκνώσει αὐτούς, ὥστε νὰ μή μείνῃ ἄνθρωπος, διότι οὐαὶ ἔτι εἰς αὐτούς, ὅταν συρθῶ ἀπ᾿ αὐτῶν.
13 Ὁ ᾿Εφραΐμ μὲ ἐφαίνετο ὡς ἡ Τύρος, πεφυτευμένος ἐν τόπῳ τερπνῷ· πλήν ὁ ᾿Εφραΐμ θέλει ἐκφέρει τὰ τέκνα αὑτοῦ διὰ τὸν φονέα.
14 Δὸς εἰς αὐτούς, Κύριε· τί θέλεις δώσει; δὸς εἰς αὐτοὺς μήτραν ἀποβάλλουσαν καὶ μαστοὺς ξηρούς.
15 Πᾶσα ἡ κακία αὐτῶν εἶναι ἐν Γαλγάλοις· διότι ἐκεῖ ἐμίσησα αὐτούς· διὰ τὴν κακίαν τῶν πράξεων αὐτῶν θέλω ἐξώσει αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ οἴκου μου· δὲν θέλω ἀγαπᾷ πλέον αὐτούς· πάντες οἱ ἄρχοντες αὐτῶν εἶναι ἀποστάται.
16 ᾿Επατάχθη ὁ ᾿Εφραΐμ· ἡ ῥίζα αὐτῶν ἐξηράνθη· καρπὸν δὲν θέλουσι κάμει· ὅτι καὶ ἄν γεννήσωσι, θέλω θανατώσει τὰ ἐπιθυμητὰ τῆς μήτρας αὐτῶν.
17 Ὁ Θεὸς μου θέλει ἀπορρίψει αὐτούς, διότι δὲν εἰσήκουσαν αὐτόν· καὶ θέλουσιν εἶσθαι πλανώμενοι μεταξὺ τῶν ἐθνῶν.