1 Βασιλέων 22:1-53
22 Παρῆλθον δὲ τρία ἔτη ἄνευ πολέμου ἀναμέσον τῆς Συρίας καὶ τοῦ Ἰσραήλ.
2 Κατὰ δὲ τὸ τρίτον ἔτος κατέβη Ἰωσαφὰτ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰούδα πρὸς τὸν βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ.
3 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ πρὸς τοὺς δούλους αὑτοῦ, ᾿Εξεύρετε ὅτι ἡ Ῥαμὼθ-γαλαὰδ εἶναι ἡμῶν, καὶ ἡμεῖς σιωπῶμεν εἰς τὸ νὰ λάβωμεν αὐτήν ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ βασιλέως τῆς Συρίας;
4 Καὶ εἶπε πρὸς τὸν Ἰωσαφάτ, Ἔρχεσαι μετ᾿ ἐμοῦ διὰ νὰ πολεμήσωμεν τὴν Ῥαμὼθ-γαλαάδ; Καὶ εἶπεν ὁ Ἰωσαφὰτ πρὸς τὸν βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ, ᾿Εγὼ εἶμαι καθὼς σύ, ὁ λαὸς μου καθὼς ὁ λαὸς σου, οἱ ἵπποι μου καθὼς οἱ ἵπποι σου.
5 Καὶ εἶπεν ὁ Ἰωσαφὰτ πρὸς τὸν βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ, ᾿Ερώτησον, παρακαλῶ, τὸν λόγον τοῦ Κυρίου σήμερον.
6 Καὶ συνήθροισεν ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ τοὺς προφήτας, περίπου τετρακοσίους ἄνδρας, καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς, Νὰ ὑπάγω ἐναντίον τῆς Ῥαμὼθ-γαλαὰδ νὰ πολεμήσω, ἤ νὰ ἀπέχω; οἱ δὲ εἶπον, ᾿Ανάβα, καὶ ὁ Κύριος θέλει παραδώσει αὐτήν εἰς τὴν χεῖρα τοῦ βασιλέως.
7 Καὶ εἶπεν ὁ Ἰωσαφάτ, Δὲν εἶναι ἐνταῦθα ἔτι προφήτης τοῦ Κυρίου, διὰ νὰ ἐρωτήσωμεν δι᾿ αὐτοῦ;
8 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ πρὸς τὸν Ἰωσαφάτ, Εἶναι ἔτι ἄνθρωπός τις, Μιχαίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰεμλά, διὰ τοῦ ὁποίου δυνάμεθα νὰ ἐρωτήσωμεν τὸν Κύριον· πλήν μισῶ αὐτόν· διότι δὲν προφητεύει καλὸν περὶ ἐμοῦ, ἀλλὰ κακόν. Καὶ εἶπεν ὁ Ἰωσαφάτ, Ἄς μή λαλῇ ὁ βασιλεὺς οὕτως.
9 Καὶ ἐκάλεσεν ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ ἕνα εὐνοῦχον καὶ εἶπε, Σπεῦσον νὰ φέρῃς Μιχαίαν τὸν υἱὸν τοῦ Ἰεμλά.
10 Ὁ δὲ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ καὶ Ἰωσαφὰτ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰούδα ἐκάθηντο, ἕκαστος ἐπὶ τοῦ θρόνου αὑτοῦ, ἐνδεδυμένοι στολάς, ἐν τόπῳ ἀνοικτῷ κατὰ τὴν εἴσοδον τῆς πύλης τῆς Σαμαρείας· καὶ πάντες οἱ προφῆται προεφήτευον ἔμπροσθεν αὐτῶν.
11 Καὶ Σεδεκίας ὁ υἱὸς τοῦ Χαναανὰ εἶχε κάμει εἰς ἑαυτὸν σιδηρὰ κέρατα· καὶ εἶπεν, Οὕτω λέγει Κύριος· Διὰ τούτων θέλεις κερατίσει τοὺς Συρίους, ἑωσοῦ συντελέσῃς αὐτούς.
12 Καὶ πάντες οἱ προφῆται προεφήτευον οὕτω, λέγοντες, ᾿Ανάβα εἰς Ῥαμὼθ-γαλαὰδ καὶ εὐοδοῦ· διότι ὁ Κύριος θέλει παραδώσει αὐτήν εἰς τὴν χεῖρα τοῦ βασιλέως.
13 Καὶ ὁ μηνυτής, ὅστις ὑπῆγε νὰ καλέσῃ τὸν Μιχαίαν, εἶπε πρὸς αὐτόν, λέγων, Ἰδοὺ τώρα, οἱ λόγοι τῶν προφητῶν φανερόνουσιν ἐξ ἑνὸς στόματος καλὸν περὶ τοῦ βασιλέως· ὁ λόγος σου λοιπὸν ἄς ἦναι ὡς ὁ λόγος ἑνὸς ἐξ ἐκείνων, καὶ λάλησον τὸ καλόν.
14 Ὁ δὲ Μιχαίας εἶπε, Ζῇ Κύριος, ὅ, τι μοὶ εἴπῃ ὁ Κύριος, τοῦτο θέλω λαλήσει.
15 Ἦλθε λοιπὸν πρὸς τὸν βασιλέα. Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς αὐτόν, Μιχαία, νὰ ὑπάγωμεν εἰς Ῥαμὼθ-γαλαὰδ διὰ νὰ πολεμήσωμεν, ἤ νὰ ἀπέχωμεν; Ὁ δὲ ἀπεκρίθη πρὸς αὐτόν, ᾿Ανάβα καὶ εὐοδοῦ· διότι ὁ Κύριος θέλει παραδώσει αὐτήν εἰς τὴν χεῖρα τοῦ βασιλέως.
16 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ βασιλεύς, Ἕως ποσάκις θέλω σὲ ὁρκίζει, νὰ μή λέγῃς πρὸς ἐμὲ παρὰ τὴν ἀλήθειαν ἐν ὀνόματι Κυρίου;
17 Ὁ δὲ εἶπεν, εἶδον πάντα τὸν Ἰσραήλ διεσπαρμένον ἐπὶ τὰ ὄρη, ὡς πρόβατα μή ἔχοντα ποιμένα. Καὶ εἶπε Κύριος, Οὗτοι δὲν ἔχουσι κύριον· ἄς ἐπιστρέψωσιν ἕκαστος εἰς τὸν οἶκον αὑτοῦ ἐν εἰρήνῃ.
18 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ πρὸς τὸν Ἰωσαφάτ, Δὲν σοὶ εἶπα ἔτι δὲν θέλει προφητεύσει καλὸν περὶ ἐμοῦ, ἀλλὰ κακόν;
19 Καὶ ὁ Μιχαίας εἶπεν, Ἄκουσον λοιπὸν τὸν λόγον τοῦ Κυρίου. Εἶδον τὸν Κύριον καθήμενον ἐπὶ τοῦ θρόνου αὑτοῦ, καὶ πᾶσαν τὴν στρατιὰν τοῦ οὐρανοῦ παρισταμένην περὶ αὐτόν, ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ καὶ ἐξ ἀριστερῶν αὐτοῦ.
20 Καὶ εἶπε Κύριος, Τίς θέλει ἀπατήσει τὸν ᾿Αχαάβ, ὥστε νὰ ἀναβῇ καὶ νὰ πέσῃ ἐν Ῥαμὼθ-γαλαὰδ; Καὶ ὁ μὲν εἶπεν οὕτως, ὁ δὲ εἶπεν οὕτως.
21 Καὶ ἐξῆλθε τὸ πνεῦμα καὶ ἐστάθη ἐνώπιον Κυρίου καὶ εἶπεν, ᾿Εγὼ θέλω ἀπατήσει αὐτόν. Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς αὐτό, Τίνι τρόπῳ;
22 Καὶ εἶπε, Θέλω ἐξέλθει καὶ θέλω εἶσθαι πνεῦμα ψεύδους ἐν τῷ στόματι πάντων τῶν προφητῶν αὐτοῦ. Καὶ εἶπε Κύριος, Θέλεις ἀπατήσει καὶ ἔτι θέλεις κατορθώσει· ἔξελθε καὶ κάμε οὕτω.
23 Τώρα λοιπόν, ἰδού, ὁ Κύριος ἔβαλε πνεῦμα ψεύδους ἐν τῷ στόματι πάντων τούτων τῶν προφητῶν σου, καὶ ὁ Κύριος ἐλάλησε κακὸν ἐπὶ σέ.
24 Τότε πλησιάσας Σεδεκίας ὁ υἱὸς τοῦ Χαναανά, ἐρράπισε τὸν Μιχαίαν ἐπὶ τὴν σιαγόνα καὶ εἶπε, Διὰ ποίας ὁδοῦ ἐπέρασε τὸ Πνεῦμα τοῦ Κυρίου ἀπ᾿ ἐμοῦ, διὰ νὰ λαλήσῃ πρὸς σέ;
25 Καὶ εἶπεν ὁ Μιχαίας, Ἰδού, θέλεις ἰδεῖ, καθ᾿ ἥν ἡμέραν θέλεις εἰσέρχεσθαι ἀπὸ ταμείου εἰς ταμεῖον διὰ νὰ κρυφθῇς.
26 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ, Πιάσατε τὸν Μιχαίαν καὶ ἐπαναφέρετε αὐτὸν πρὸς ᾿Αμὼν τὸν ἄρχοντα τῆς πόλεως καὶ πρὸς Ἰωὰς τὸν υἱὸν τοῦ βασιλέως·
27 καὶ εἴπατε, Οὕτω λέγει ὁ βασιλεύς· Βάλετε τοῦτον εἰς τὴν φυλακήν καὶ τρέφετε αὐτὸν μὲ ἄρτον θλίψεως καὶ μὲ ὕδωρ θλίψεως, ἑωσοῦ ἐπιστρέψω ἐν εἰρήνῃ.
28 Καὶ εἶπεν ὁ Μιχαίας, ᾿Εὰν τῳόντι ἐπιστρέψῃς ἐν εἰρήνῃ, ὁ Θεὸς δὲν ἐλάλησε δι᾿ ἐμοῦ. Καὶ εἶπεν, ᾿Ακούσατε σεῖς, πάντες οἱ λαοί.
29 Καὶ ἀνέβη ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ καὶ Ἰωσαφὰτ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰούδα εἰς Ῥαμὼθ-γαλαάδ.
30 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ πρὸς τὸν Ἰωσαφάτ, ᾿Εγώ θέλω μετασχηματισθῆ καὶ εἰσέλθει εἰς τὴν μάχην· σὺ δὲ ἐνδύθητι τὴν στολήν σου. Καὶ μετεσχηματίσθη ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὴν μάχην.
31 Ὁ δὲ βασιλεὺς τῆς Συρίας εἶχε προστάξει τοὺς τριάκοντα δύο ἁμαξάρχας αὑτοῦ, λέγων, Μή πολεμεῖτε μήτε μικρὸν μήτε μέγαν, ἀλλὰ μόνον τὸν βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ.
32 Καὶ ὡς εἶδον οἱ ἁμαξάρχαι τὸν Ἰωσαφάτ, τότε αὐτοὶ εἶπον, Βεβαίως οὗτος εἶναι ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ. Καὶ περιεστράφησαν διὰ νὰ πολεμήσωσιν αὐτόν· ἀλλ᾿ ὁ Ἰωσαφὰτ ἀνεβόησεν.
33 Ἰδόντες δὲ οἱ ἁμαξάρχαι ὅτι δὲν ἦτο ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ, ἐπέστρεψαν ἀπὸ τῆς καταδιώξεως αὐτοῦ.
34 Ἄνθρωπος δὲ τις, τοξεύσας ἀσκόπως, ἐκτύπησε τὸν βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ μεταξὺ τῶν ἀρθρώσεων τοῦ θώρακος· ὁ δὲ εἶπε πρὸς τὸν ἠνίοχον αὑτοῦ, Στρέψον τὴν χεῖρά σου καὶ ἔκβαλέ με ἐκ τοῦ στρατεύματος· διότι ἐπληγώθην.
35 Καὶ ἡ μάχη ἐμεγαλύνθη ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ· ὁ δὲ βασιλεὺς ἵστατο ἐπὶ τῆς ἁμάξης ἀντικρὺ τῶν Συρίων, καὶ πρὸς τὸ ἑσπέρας ἀπέθανε· καὶ τὸ αἷμα ἔρρεεν ἐκ τῆς πληγῆς εἰς τὸν κόλπον τῆς ἁμάξης.
36 Καὶ περὶ τὴν δύσιν τοῦ ἡλίου ἔγεινε διακήρυξις ἐν τῷ στρατοπέδῳ, λέγουσα, Ἕκαστος εἰς τὴν πόλιν αὑτοῦ καὶ ἕκαστος εἰς τὸν τόπον αὑτοῦ.
37 Καὶ ἀπέθανεν ὁ βασιλεὺς καὶ ἐκομίσθη εἰς Σαμάρειαν· καὶ ἐνεταφίασαν τὸν βασιλέα ἐν Σαμαρείᾳ.
38 Καὶ ἔπλυναν τὴν ἅμαξαν εἰς τὸ ὑδροστάσιον τῆς Σαμαρείας· ἔπλυναν ἔτι καὶ τὰ ὅπλα αὐτοῦ· καὶ ἔγλειψαν οἱ κύνες τὸ αἷμα αὐτοῦ, κατὰ τὸν λόγον τοῦ Κυρίου, τὸν ὁποῖον ἐλάλησεν.
39 Αἱ δὲ λοιπαὶ τῶν πράξεων τοῦ ᾿Αχαὰβ καὶ πάντα ὅσα ἔκαμε, καὶ ὁ ἐλεφάντινος οἶκος τὸν ὁποῖον ᾠκοδόμησε καὶ πᾶσαι αἱ πόλεις, τὰς ὁποίας ἔκτισε, δὲν εἶναι γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τῶν χρονικῶν τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραήλ;
40 Καὶ ἐκοιμήθη ὁ ᾿Αχαὰβ μετὰ τῶν πατέρων αὑτοῦ, καὶ ἐβασίλευσεν ἀντ᾿ αὐτοῦ Ὀχοζίας ὁ υἱὸς αὐτοῦ.
41 Ὁ δὲ Ἰωσαφὰτ ὁ υἱὸς τοῦ ᾿Ασὰ ἐβασίλευσεν ἐπὶ τὸν Ἰούδα, τὸ τέταρτον ἔτος τοῦ ᾿Αχαὰβ βασιλέως τοῦ Ἰσραήλ.
42 Ὁ Ἰωσαφὰτ ἦτο τριάκοντα πέντε ἐτῶν ἡλικίας ὅτε ἐβασίλευσε· καὶ ἐβασίλευσεν εἰκοσιπέντε ἔτη ἐν Ἱερουσαλήμ· τὸ δὲ ὄνομα τῆς μητρὸς αὐτοῦ ἦτο ᾿Αζουβά, θυγάτηρ τοῦ Σιλεΐ.
43 Καὶ περιεπάτησεν εἰς πάσας τὰς ὁδοὺς ᾿Ασὰ τοῦ πατρὸς αὑτοῦ· δὲν ἐξέκλινεν ἀπ᾿ αὐτῶν, πράττων τὸ εὐθὲς ἐνώπιον τοῦ Κυρίου. Οἱ ὑψηλοὶ ὅμως τόποι δὲν ἀφῃρέθησαν· ὁ λαὸς ἐθυσίαζεν ἔτι καὶ ἐθυμίαζεν ἐν τοῖς ὑψηλοῖς τόποις.
44 Καὶ εἶχεν εἰρήνην ὁ Ἰωσαφὰτ μετὰ τοῦ βασιλέως τοῦ Ἰσραήλ.
45 Αἱ δὲ λοιπαὶ τῶν πράξεων τοῦ Ἰωσαφάτ, καὶ τὰ κατορθώματα αὐτοῦ ὅσα ἔκαμε, καὶ οἱ πόλεμοι αὐτοῦ, δὲν εἶναι γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τῶν χρονικῶν τῶν βασιλέων τοῦ Ἰούδα;
46 Καὶ τὸ ὑπόλοιπον τῶν σοδομιτῶν, τὸ ἐναπολειφθὲν ἐν ταῖς ἡμέραις ᾿Ασὰ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, αὐτὸς ἐξήλειψεν ἀπὸ τῆς γῆς.
47 Τότε δὲν ὑπῆρχε βασιλεὺς ἐν ᾿Εδώμ· διοικητής ἦτο βασιλεύς.
48 Ὁ Ἰωσαφὰτ ἔκαμε πλοῖα ἐν Θαρσείς, διὰ νὰ πλεύσωσιν εἰς Ὀφεὶρ διὰ χρυσίον· πλήν δὲν ὑπῆγον, διότι τὰ πλοῖα συνετρίφθησαν ἐν ᾿Εσιὼν-γάβερ.
49 Τότε εἶπεν Ὀχοζίας ὁ υἱὸς τοῦ ᾿Αχαὰβ πρὸς τὸν Ἰωσαφάτ, Ἄς ὑπάγωσιν οἱ δοῦλοί μου μετὰ τῶν δούλων σου εἰς τὰ πλοῖα· ὁ Ἰωσαφὰτ ὅμως δὲν ἠθέλησε.
50 Καὶ ἐκοιμήθη ὁ Ἰωσαφὰτ μετὰ τῶν πατέρων αὑτοῦ καὶ ἐτάφη μετὰ τῶν πατέρων αὑτοῦ ἐν τῇ πόλει Δαβὶδ τοῦ πατρὸς αὑτοῦ· ἐβασίλευσε δὲ ἀντ᾿ αὐτοῦ Ἰωρὰμ ὁ υἱὸς αὐτοῦ.
51 Ὀχοζίας ὁ υἱὸς τοῦ ᾿Αχαὰβ ἐβασίλευσεν ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ ἐν Σαμαρείᾳ, τὸ δέκατον ἕβδομον ἔτος τοῦ Ἰωσαφὰτ βασιλέως τοῦ Ἰούδα· καὶ ἐβασίλευσε δύο ἔτη ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ.
52 Καὶ ἔπραξε τὰ πονηρὰ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, καὶ περιεπάτησεν εἰς τὴν ὁδὸν τοῦ πατρὸς αὑτοῦ καὶ εἰς τὴν ὁδὸν τῆς μητρὸς αὑτοῦ καὶ εἰς τὴν ὁδὸν τοῦ Ἱεροβοὰμ υἱοῦ τοῦ Ναβάτ, ὅστις ἔκαμε τὸν Ἰσραήλ νὰ ἁμαρτήσῃ·
53 διότι ἐλάτρευσε τὸν Βάαλ καὶ προσεκύνησεν αὐτόν, καὶ παρώργισε Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ, κατὰ πάντα ὅσα ἔπραξεν ὁ πατήρ αὐτοῦ.