2 Βασιλέων 23:1-37
23 Καὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεύς, καὶ συνήγαγον πρὸς αὐτὸν πάντας τοὺς πρεσβυτέρους τοῦ Ἰούδα καὶ τῆς Ἱερουσαλήμ.
2 Καὶ ἀνέβη ὁ βασιλεὺς εἰς τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου, καὶ πάντες οἱ ἄνδρες Ἰούδα καὶ πάντες οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλήμ μετ᾿ αὐτοῦ, καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ προφῆται καὶ πᾶς ὁ λαός, ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου· καὶ ἀνέγνωσεν εἰς ἐπήκοον αὐτῶν πάντας τοὺς λόγους τοῦ βιβλίου τῆς διαθήκης, τὸ ὁποῖον εὑρέθη ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Κυρίου.
3 Καὶ σταθεὶς ὁ βασιλεὺς πλησίον τοῦ στύλου, ἔκαμε τὴν διαθήκην ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, νὰ περιπατῇ κατόπιν τοῦ Κυρίου καὶ νὰ φυλάττῃ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ καὶ τὰ μαρτύρια αὐτοῦ καὶ τὰ διατάγματα αὐτοῦ ἐξ ὅλης καρδίας καὶ ἐξ ὅλης ψυχῆς, ὥστε νὰ ἐκτελῶσι τοὺς λόγους τῆς διαθήκης ταύτης, τοὺς γεγραμμένους ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ. Καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἐστάθη εἰς τὴν διαθήκην.
4 Καὶ προσέταξεν ὁ βασιλεὺς Χελκίαν τὸν ἱερέα τὸν μέγαν καὶ τοὺς ἱερεῖς τῆς δευτέρας τάξεως καὶ τοὺς φύλακας τῆς πύλης, νὰ ἐκβάλωσιν ἐκ τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου πάντα τὰ σκεύη, τὰ κατεσκευασμένα διὰ τὸν Βάαλ καὶ διὰ τὸ ἄλσος καὶ διὰ πᾶσαν τὴν στρατιὰν τοῦ οὐρανοῦ· καὶ κατέκαυσεν αὐτὰ ἔξω τῆς Ἱερουσαλήμ ἐν τοῖς ἀγροῖς Κέδρων, καὶ μετεκόμισαν τὴν στάκτην αὐτῶν εἰς Βαιθήλ.
5 Καὶ κατήργησε τοὺς εἰδωλολάτρας ἱερεῖς, τοὺς ὁποίους οἱ βασιλεῖς τοῦ Ἰούδα διώρισαν νὰ θυμιάζωσιν ἐν τοῖς ὑψηλοῖς τόποις, ἐν ταῖς πόλεσι τοῦ Ἰούδα καὶ ἐν τοῖς πέριξ τῆς Ἱερουσαλήμ· καὶ τοὺς θυμιάζοντας εἰς τὸν Βάαλ, εἰς τὸν ἥλιον καὶ εἰς τὴν σελήνην καὶ εἰς τὰ ζώδια καὶ εἰς πᾶσαν τὴν στρατιὰν τοῦ οὐρανοῦ.
6 Καὶ ἐξέβαλε τὸ ἄλσος ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου, ἔξω τῆς Ἱερουσαλήμ, εἰς τὸν χείμαρρον Κέδρων, καὶ κατέκαυσεν αὐτὸ ἐν τῷ χειμάρρῳ Κέδρων καὶ κατελέπτυνεν αὐτὸ εἰς σκόνην, καὶ ἔρριψε τὴν σκόνην αὐτοῦ ἐπὶ τῶν μνημάτων τῶν υἱῶν τοῦ ὄχλου.
7 Καὶ κατεκρήμνισε τοὺς οἴκους τῶν σοδομιτῶν, τοὺς ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Κυρίου, ὅπου αἱ γυναῖκες ὕφαινον παραπετάσματα διὰ τὸ ἄλσος.
8 Καὶ ἔφερε πάντας τοὺς ἱερεῖς ἐκ τῶν πόλεων τοῦ Ἰούδα, καὶ ἐβεβήλωσε τοὺς ὑψηλοὺς τόπους, εἰς τοὺς ὁποίους οἱ ἱερεῖς ἐθυμίαζον, ἀπὸ Γεβὰ ἕως Βήρ-σαβεέ, καὶ κατεκρήμνισε τοὺς ὑψηλοὺς τόπους τῶν πυλῶν, τῶν ἐν τῇ εἰσόδῳ τῆς πύλης Ἰησοῦ τοῦ ἄρχοντος τῆς πόλεως, τῇ ἐξ ἀριστερῶν τῆς πύλης τῆς πόλεως.
9 Πλήν οἱ ἱερεῖς τῶν ὑψηλῶν τόπων δὲν ἀνέβησαν πρὸς τὸ θυσιαστήριον τοῦ Κυρίου ἐν Ἱερουσαλήμ, ἀλλ᾿ ἔτρωγον ἄζυμα μεταξὺ τῶν ἀδελφῶν αὑτῶν.
10 Καὶ ἐβεβήλωσε τὸν Τοφέθ, τὸν ἐν τῇ φάραγγι τῶν υἱῶν τοῦ ᾿Εννόμ· ὥστε νὰ μή δύναται μηδεὶς νὰ διαβιβάσῃ τὸν υἱὸν αὑτοῦ ἤ τὴν θυγατέρα αὑτοῦ διὰ τοῦ πυρὸς εἰς τὸν Μολόχ.
11 Καὶ ἀφαίρεσε τοὺς ἵππους, τοὺς ὁποίους οἱ βασιλεῖς τοῦ Ἰούδα ἔστησαν εἰς τὸν ἥλιον, κατὰ τὴν εἴσοδον τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου, πλησίον τοῦ οἰκήματος τοῦ Νάθαν-μελὲχ τοῦ εὐνούχου, τὸ ὁποῖον ἦτο ἐν Φαρουρείμ, καὶ κατέκαυσεν ἐν πυρὶ τὰς ἁμάξας τοῦ ἡλίου.
12 Καὶ τὰ θυσιαστήρια τὰ ἐπὶ τοῦ δώματος τοῦ ὑπερῴου τοῦ Ἄχαζ, τὰ ὁποῖα ἔκαμον οἱ βασιλεῖς τοῦ Ἰούδα, καὶ τὰ θυσιαστήρια, τὰ ὁποῖα ἔκαμεν ὁ Μανασσῆς ἐν ταῖς δύο αὐλαῖς τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου, κατέστρεψεν αὐτὰ ὁ βασιλεὺς καὶ κατεκρήμνισεν ἐκεῖθεν καὶ ἔρριψε τὴν σκόνην αὐτῶν εἰς τὸν χείμαρρον Κέδρων.
13 Καὶ τοὺς ὑψηλοὺς τόπους τοὺς κατὰ πρόσωπον τῆς Ἱερουσαλήμ, τοὺς ἐν δεξιᾷ τοῦ ὄρους τῆς διαφθορᾶς, τοὺς ὁποίους ᾠκοδόμησε Σολομὼν ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ διὰ τὴν ᾿Αστάρτην τὸ βδέλυγμα τῶν Σιδωνίων, καὶ διὰ τὸν Χεμὼς τὸ βδέλυγμα τῶν Μωαβιτῶν, καὶ διὰ τὸν Μελχὼμ τὸ βδέλυγμα τῶν υἱῶν ᾿Αμμών, ἐβεβήλωσεν ὁ βασιλεύς.
14 Καὶ συνέτριψε τὰ ἀγάλματα καὶ κατέκοψε τὰ ἄλση καὶ ἐγέμισε τοὺς τόπους αὐτῶν ἀπὸ ὀστᾶ ἀνθρώπων.
15 Καὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ ἐν Βαιθήλ καὶ τὸν ὑψηλὸν τόπον, τὸν ὁποῖον ἔκαμεν Ἱεροβοὰμ ὁ υἱὸς τοῦ Ναβάτ, ὅστις ἔκαμε τὸν Ἰσραήλ νὰ ἁμαρτήσῃ, καὶ ἐκεῖνο τὸ θυσιαστήριον καὶ τὸν ὑψηλὸν τόπον κατεχάλασε καὶ κατέκαυσε τὸν ὑψηλὸν τόπον καὶ ἐλέπτυνεν αὐτὰ εἰς σκόνην καὶ τὸ ἄλσος κατέκαυσεν.
16 Ὅτε δὲ ὁ Ἰωσίας ἐστράφη καὶ εἶδε τοὺς τάφους τοὺς ἐκεῖ ἐν τῷ ὄρει, ἔστειλε καὶ ἔλαβε τὰ ὀστᾶ ἐκ τῶν τάφων καὶ κατέκαυσεν αὐτὰ ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου, καὶ ἐβεβήλωσεν αὐτό· κατὰ τὸν λόγον τοῦ Κυρίου, τὸν ὁποῖον ἐκήρυξεν ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, ὁ λαλήσας τοὺς λόγους τούτους.
17 Τότε εἶπε, Τί μνημεῖον εἶναι ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἐγὼ βλέπω; Καὶ οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως εἶπον πρὸς αὐτόν, Ὁ τάφος τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ, ὅστις ἦλθεν ἐξ Ἰούδα καὶ ἐκήρυξε τὰ πράγματα ταῦτα, τὰ ὁποῖα σὺ ἔκαμες κατὰ τοῦ θυσιαστηρίου τῆς Βαιθήλ.
18 Καὶ εἶπεν, ᾿Αφήσατε αὐτόν· ἄς μή κινήσῃ μηδεὶς τὰ ὀστᾶ αὐτοῦ. Καὶ διέσωσαν τὰ ὀστᾶ αὐτοῦ, μετὰ τῶν ὀστέων τοῦ προφήτου τοῦ ἐλθόντος ἐκ Σαμαρείας.
19 Καὶ πάντας ἔτι τοὺς οἴκους τῶν ὑψηλῶν τόπων τοὺς ἐν ταῖς πόλεσι τῆς Σαμαρείας, τοὺς ὁποίους ἔκαμον οἱ βασιλεῖς τοῦ Ἰσραήλ διὰ νὰ παροργίσωσι τὸν Κύριον, ὁ Ἰωσίας ἀφαίρεσε, καὶ ἔκαμεν εἰς αὐτοὺς κατὰ πάντα τὰ ἔργα ὅσα ἔκαμεν εἰς Βαιθήλ.
20 Καὶ ἐθυσίασεν ἐπὶ τῶν θυσιαστηρίων πάντας τοὺς ἱερεῖς τῶν ὑψηλῶν τόπων τοὺς ἐκεῖ, καὶ κατέκαυσεν ἐπ᾿ αὐτῶν τὰ ὀστᾶ τῶν ἀνθρώπων καὶ ἐπέστρεψεν εἰς Ἱερουσαλήμ.
21 Τότε προσέταξεν ὁ βασιλεὺς εἰς πάντα τὸν λαόν, λέγων, Κάμετε τὸ πάσχα εἰς Κύριον τὸν Θεὸν σας, κατὰ τὸ γεγραμμένον ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ τῆς διαθήκης.
22 Βεβαίως δὲν ἔγεινε τοιοῦτον πάσχα ἀπὸ τῶν ἡμερῶν τῶν κριτῶν οἵτινες ἔκρινον τὸν Ἰσραήλ, οὐδὲ ἐν πάσαις ταῖς ἡμέραις τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραήλ καὶ τῶν βασιλέων τοῦ Ἰούδα,
23 ὁποῖον ἔγεινε πρὸς τὸν Κύριον ἐν Ἱερουσαλήμ τὸ πάσχα τοῦτο, κατὰ τὸ δέκατον ὄγδοον ἔτος τοῦ βασιλέως Ἰωσίου.
24 ᾿Αφήρεσεν ἔτι ὁ Ἰωσίας καὶ τοὺς ἀνταποκριτὰς τῶν δαιμονίων καὶ τοὺς μάντεις καὶ τὰ ξόανα καὶ τὰ εἴδωλα καὶ πάντα τὰ βδελύγματα τὰ ὁποῖα ἐφαίνοντο ἐν τῇ γῇ τοῦ Ἰούδα καὶ ἐν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ ἐκτελέσῃ τοὺς λόγους τοῦ νόμου τοὺς γεγραμμένους ἐν τῷ βιβλίῳ, τὸ ὁποῖον εὕρηκε Χελκίας ὁ ἱερεὺς ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Κυρίου.
25 Καὶ ὅμοιος αὐτοῦ δὲν ὑπῆρξε πρὸ αὐτοῦ βασιλεύς, ὅστις ἐπέστρεψεν εἰς τὸν Κύριον ἐξ ὅλης αὑτοῦ τῆς καρδίας καὶ ἐξ ὅλης αὑτοῦ τῆς ψυχῆς καὶ ἐξ ὅλης αὑτοῦ τῆς δυνάμεως, κατὰ πάντα τὸν νόμον τοῦ Μωϋσέως· οὐδὲ ἠγέρθη μετ᾿ αὐτὸν ὅμοιος αὐτοῦ.
26 Πλήν ὁ Κύριος δὲν ἐστράφη ἀπὸ τοῦ θυμοῦ τῆς ὀργῆς αὑτοῦ τῆς μεγάλης, καθ᾿ ὅν ἐξήφθη ἡ ὀργή αὐτοῦ κατὰ τοῦ Ἰούδα, ἐξ αἰτίας πάντων τῶν παροργισμῶν, διὰ τῶν ὁποίων παρώργισεν αὐτὸν ὁ Μανασσῆς.
27 Καὶ εἶπε Κύριος, Καὶ τὸν Ἰούδαν θέλω ἐκβάλει ἀπ᾿ ἔμπροσθέν μου, καθὼς ἐξέβαλον τὸν Ἰσραήλ, καὶ θέλω ἀπορρίψει τὴν πόλιν ταύτην, τὴν Ἱερουσαλήμ, τὴν ὁποίαν ἐξέλεξα, καὶ τὸν οἶκον περὶ τοῦ ὁποίου εἶπα, Τὸ ὄνομά μου θέλει εἶσθαι ἐκεῖ.
28 Αἱ δὲ λοιπαὶ πράξεις τοῦ Ἰωσίου καὶ πάντα ὅσα ἔπραξε, δὲν εἶναι γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τῶν χρονικῶν τῶν βασιλέων τοῦ Ἰούδα;
29 ᾿Εν ταῖς ἡμέραις αὐτοῦ ἀνέβη ὁ Φαραὼ-νεχαώ, βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου, κατὰ τοῦ βασιλέως τῆς ᾿Ασσυρίας ἐπὶ τὸν ποταμὸν Εὐφράτην. Καὶ ὑπῆγεν ὁ βασιλεὺς Ἰωσίας εἰς ἀπάντησιν αὐτοῦ· καὶ ἐκεῖνος, ὡς εἶδεν αὐτόν, ἐθανάτωσεν αὐτὸν ἐν Μεγιδδώ.
30 Καὶ οἱ δοῦλοι αὐτοῦ ἐπεβίβασαν αὐτὸν νεκρὸν εἰς ἅμαξαν ἀπὸ Μεγιδδώ, καὶ ἔφεραν αὐτὸν εἰς Ἱερουσαλήμ, καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν τῷ τάφῳ αὐτοῦ. Ὁ δὲ λαὸς τῆς γῆς ἔλαβε τὸν Ἰωάχαζ υἱὸν τοῦ Ἰωσίου, καὶ ἔχρισαν αὐτὸν καὶ ἔκαμον αὐτὸν βασιλέα ἀντὶ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ.
31 Εἰκοσιτριῶν ἐτῶν ἡλικίας ἦτο ὁ Ἰωάχαζ, ὅτε ἐβασίλευσε· καὶ ἐβασίλευσε τρεῖς μῆνας ἐν Ἱερουσαλήμ· τὸ δὲ ὄνομα τῆς μητρὸς αὐτοῦ ἦτο ᾿Αμουτάλ, θυγάτηρ τοῦ Ἱερεμίου ἀπὸ Λιβνά.
32 Καὶ ἔπραξε πονηρὰ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, κατὰ πάντα ὅσα ἔπραξαν οἱ πατέρες αὐτοῦ.
33 Καὶ ἐφυλάκισεν αὐτὸν ὁ Φαραὼ-νεχαὼ ἐν Ῥιβλὰ ἐν τῇ γῇ Αἰμάθ, διὰ νὰ μή βασιλεύῃ ἐν Ἱερουσαλήμ· καὶ κατεδίκασε τὴν γῆν εἰς πρόστιμον ἑκατὸν ταλάντων ἀργυρίου καὶ ἑνὸς ταλάντου χρυσίου.
34 Καὶ ἔκαμεν ὁ Φαραὼ-νεχαὼ τὸν ᾿Ελιακεὶμ τὸν υἱὸν τοῦ Ἰωσίου βασιλέα ἀντὶ Ἰωσίου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, καὶ μετήλλαξε τὸ ὄνομα αὐτοῦ εἰς Ἰωακείμ· τὸν δὲ Ἰωάχαζ ἔλαβε καὶ ἔφερεν εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἀπέθανεν ἐκεῖ.
35 Ὁ δὲ Ἰωακεὶμ ἔδωκεν εἰς τὸν Φαραὼ τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον· ἐφορολόγησεν ὅμως τὴν γῆν, διὰ νὰ δώσῃ τὸ ἀργύριον κατὰ τὴν προσταγήν τοῦ Φαραώ· ὁ λαὸς τῆς γῆς συνεισέφερε τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον, ἕκαστος κατὰ τὴν ἐκτίμησιν αὐτοῦ, διὰ νὰ δώσῃ εἰς τὸν Φαραὼ-νεχαώ.
36 Εἰκοσιπέντε ἐτῶν ἡλικίας ἦτο ὁ Ἰωακείμ, ὅτε ἐβασίλευσεν· ἐβασίλευσε δὲ ἕνδεκα ἔτη ἐν Ἱερουσαλήμ· τὸ δὲ ὄνομα τῆς μητρὸς αὐτοῦ ἦτο Ζεβουδά, θυγάτηρ τοῦ Φεδαίου ἀπὸ Ῥουμά.
37 Καὶ ἔπραξε πονηρὰ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, κατὰ πάντα ὅσα ἔπραξαν οἱ πατέρες αὐτοῦ.