Ιώβ 7:1-21

  • Η απόκριση του Ιώβ συνεχίζεται (1-21)

    • Η ζωή μοιάζει με καταναγκαστικά έργα (1, 2)

    • «Γιατί με έβαλες στόχο;» (20)

7  »Μήπως δεν μοιάζει με καταναγκαστικά έργα η ζωή του θνητού ανθρώπου στη γη,και δεν είναι οι ημέρες του σαν του μισθωτού εργάτη;+   Σαν τον δούλο λαχταράει τη σκιά,και σαν τον εργάτη περιμένει τον μισθό του.+   Έτσι και σε εμένα ορίστηκαν μήνες ματαιότητας,και πληρώθηκα με νύχτες δυστυχίας.+   Όταν πλαγιάζω, ρωτώ: “Πότε θα σηκωθώ;”+ Αλλά η νύχτα δεν λέει να τελειώσει, και εγώ στριφογυρίζω ανήσυχος ως το χάραμα.   Σκουλήκια και χωματένιοι σβόλοι έχουν σκεπάσει τη σάρκα μου·+το δέρμα μου είναι γεμάτο ξερές πληγές και πύον.+   Οι ημέρες μου τρέχουν πιο γρήγορα από τη σαΐτα του υφαντή+και τελειώνουν χωρίς ελπίδα.+   Θυμήσου ότι η ζωή μου είναι σαν φύσημα του ανέμου,*+ότι τα μάτια μου δεν θα δουν ποτέ ξανά ευτυχία.*   Τα μάτια που με βλέπουν τώρα δεν θα με βλέπουν πια·τα μάτια σου θα με αναζητούν, αλλά δεν θα υπάρχω.+   Σαν σύννεφο που σβήνει και χάνεται,όποιος κατεβαίνει στον Τάφο* δεν ανεβαίνει ξανά.+ 10  Δεν θα ξαναγυρίσει στο σπίτι του,και ο τόπος του δεν θα τον αναγνωρίζει πια.+ 11  Γι’ αυτό λοιπόν, δεν θα συγκρατήσω το στόμα μου. Θα μιλήσω μέσα στην οδύνη του πνεύματός μου·θα παραπονεθώ μέσα στην πικρή στενοχώρια μου!*+ 12  Θάλασσα είμαι ή μήπως θαλάσσιο τέραςκαι μου έβαλες φύλακα; 13  Όταν λέω: “Θα με παρηγορήσει το ντιβάνι μου·το κρεβάτι μου θα απαλύνει τη δυστυχία μου”, 14  τότε με τρομοκρατείς με όνειρακαι με φοβίζεις με οράματα, 15  έτσι ώστε θα προτιμούσα* την ασφυξία,τον θάνατο και όχι το σώμα μου.*+ 16  Σιχάθηκα τη ζωή μου·+ δεν θέλω να ζήσω άλλο. Άφησέ με, γιατί οι ημέρες μου είναι σαν μια ανάσα.+ 17  Τι είναι ο θνητός άνθρωπος για να ασχολείσαι μαζί τουκαι να επικεντρώνεις την προσοχή σου* σε αυτόν;+ 18  Γιατί τον επιθεωρείς κάθε πρωίκαι τον δοκιμάζεις κάθε στιγμή;+ 19  Δεν θα πάρεις καθόλου το βλέμμα σου από πάνω μουώστε να προλάβω να καταπιώ το σάλιο μου;+ 20  Αν αμάρτησα, τι κακό μπορώ να σου κάνω, Παρατηρητή των ανθρώπων;+ Γιατί με έβαλες στόχο; Μήπως σου έγινα βάρος; 21  Γιατί δεν συγχωρείς την παράβασή μουκαι δεν παραβλέπεις το σφάλμα μου; Διότι σε λίγο θα πλαγιάσω στο χώμα,+και θα με αναζητάς, αλλά δεν θα υπάρχω».

Υποσημειώσεις

Προφανώς εδώ ο Ιώβ μιλάει στον Θεό.
Κυριολεκτικά «καλό».
Ή αλλιώς «Σιεόλ». Πρόκειται για τον κοινό τάφο του ανθρωπίνου γένους. Βλέπε Γλωσσάριο.
Ή αλλιώς «πίκρα της ψυχής μου!»
Ή αλλιώς «η ψυχή μου θα προτιμούσε».
Κυριολεκτικά «τα κόκαλά μου».
Κυριολεκτικά «να προσηλώνεις την καρδιά σου».