Εδάφιο του Έτους 1985

«Φέρε σε πέρας πλήρως τη διακονία σου».—2 Τιμ. 4:5, ΜΝΚ.

Όλοι εμείς που έχουμε αφιερώσει τη ζωή μας στον Ιεχωβά σαν μάρτυρές του έχουμε διοριστεί να συμμετέχουμε στη διακονία του Λόγου του Θεού. Με προθυμία μετέχουμε ‘σ’ αυτή τη διακονία’, όπως συμβούλευσε ο συμμάρτυράς μας Παύλος. (Ρωμ. 12:7) Και τι θαυμάσιο προνόμιο και ευθύνη είναι αυτό! Έχοντας υπόψη τον μοναδικό καιρό στον οποίο ζούμε, τις ραγδαίες εξελίξεις που οδηγούν στη μεγαλύτερη κρίση των ανθρώπινων υποθέσεων, και την άμεση ανάγκη για προειδοποίηση και ελπίδα για επιβίωση που απλώνεται στους ανθρώπους, εμείς μόνο έχουμε την πληροφορία που μπορεί να στρέψει μερικούς στη δικαιοσύνη. Έτσι, το να μετέχουμε ‘σ’ αυτή τη διακονία’ σημαίνει να εκπέμπουμε μακριά σε κάθε ευκαιρία το φως της αλήθειας της Βασιλείας.—Δαν. 12:3.

Καθένας από τους προφήτες και τους αποστόλους ήταν πιστός διάκονος του Ιεχωβά. Έρχεται στο νου η μακρά και όσια υπηρεσία του Ιερεμία. Καμιά απειλή ή διωγμός που έφεραν πάνω του οι εχθροί της αλήθειας δεν μπόρεσε να τον αποτρέψει από την αποστολή του να δώσει μαρτυρία σε μικρούς και μεγάλους. Ο Ιεζεκιήλ, από τη μεριά του, έδειξε προθυμία για να κάνει οτιδήποτε τον  διέταξε ο Ιεχωβά, άσχετα με το όνειδος που θα έφερνε αυτό πάνω του. (Ιερ. 1:18, 19· Ιεζ. 3:7-9) Ο απόστολος Ιωάννης συνέχισε να είναι δραστήριος για μια πολύ μη δημοφιλή υπόθεση και μέσα από πολλές δοκιμασίες που κατέληξαν στο προνόμιο να καταγράψει τα λόγια του δοξασμένου Χριστού. (Αποκ. 1:9-11) Άλλοι, που καταγράφτηκαν στο 11ο κεφάλαιο της επιστολής προς Εβραίους, έδωσαν αδιάψευστη μαρτυρία για την πιστότητα τους στη διακονία με το να υπομείνουν καρτερικά δοκιμασίες.

Και τώρα, τι θα πούμε για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά σ’ αυτό το έτος 1985; Δε θα επιτρέψουμε στην αδιαφορία πολλών αυτάρεσκων ούτε στις παρενοχλήσεις και στα εμπόδια που βάζουν στο δρόμο μας η θρησκεία και οι πολιτικοί εχθροί της αλήθειας να μας εμποδίζουν από το έργο που μας έχει ο Ύψιστος αναθέσει πάνω σ’ όλη τη γη. Ξέρουμε ότι ο Θεός μας απαιτεί αυτοθυσία, να παραμερίσουμε το ιδιοτελές μας θέλημα και οποιεσδήποτε προσωπικές φιλοδοξίες που κάποτε μπορεί να καλλιεργούσαμε. Ο κύριος λόγος που ζούμε σήμερα είναι να βάλουμε τα συμφέροντα της Βασιλείας του Θεού και τη διακήρυξή τους πρώτα. Φέρνουμε στο μυαλό μας την έξοχη συμβουλή του αποστόλου Παύλου, δηλαδή, «πρόσεχε εις την διακονίαν, την οποίαν παρέλαβες εν Κυρίω, διά να εκπληροίς αυτήν».—Κολ. 4:17.

Έτσι, ο λαός του Ιεχωβά κινείται προς τα εμπρός σ’ ένα ακόμη έτος στο οποίο έχει παραχωρήσει  ο Θεός μας λίγο ακόμη χρόνο για ‘τους επιθυμητούς από όλα τα έθνη’ ώστε να προσέξουν το άγγελμά του και να βρουν ασφάλεια στη θεοκρατική οργάνωση. (Αγγαίος 2:7) Αυτό το μεγάλο έργο αξίζει κάθε χρόνο και προσπάθεια που μπορούμε να συγκεντρώσουμε, γιατί είναι πραγματικά ζωοσωτήριο.

Ξέρουμε ότι η διακονία μας είναι πολύτιμη, ένα προνόμιο που ποτέ δε θα επαναληφθεί, μια διακονία που περιλαμβάνει το άγιο όνομα του Θεού και τη δυνατότητα αιώνιας ζωής γι’ αυτούς οι οποίοι φοβούνται τον Ιεχωβά. Έτσι τα λόγια του αποστόλου πρέπει να κυριαρχούν στις διάνοιές μας: «Φέρε σε πέρας πλήρως τη διακονία σου».—2 Τιμ. 4:5, ΜΝΚ.