1-3. Υπό ποιες συνθήκες εκφωνεί ο Ιησούς μια ομιλία κάποια ανοιξιάτικη μέρα του 31 Κ.Χ., και γιατί μένουν έκπληκτοι οι ακροατές του;

 ΕΙΝΑΙ μια ανοιξιάτικη μέρα του 31 Κ.Χ. Ο Ιησούς Χριστός βρίσκεται κοντά στην Καπερναούμ, μια πόλη που σφύζει από ζωή στις βορειοδυτικές ακτές της Θάλασσας της Γαλιλαίας. Πάνω σε ένα βουνό της περιοχής, ο Ιησούς προσεύχεται μόνος του όλη τη νύχτα. Όταν έρχεται το πρωί, φωνάζει τους μαθητές του και εκλέγει 12 από αυτούς, τους οποίους ονομάζει αποστόλους. Εν τω μεταξύ, μεγάλα πλήθη ανθρώπων​—μερικοί εκ των οποίων έρχονται από αρκετά μακριά—​έχουν ακολουθήσει τον Ιησού ως αυτή την τοποθεσία και είναι συγκεντρωμένοι σε ένα επίπεδο μέρος πάνω στο βουνό. Αδημονούν να ακούσουν τι έχει να πει και να γιατρευτούν από τις αρρώστιες τους. Εκείνος δεν τους απογοητεύει.​—Λουκάς 6:12-19.

² Ο Ιησούς πλησιάζει τα πλήθη και θεραπεύει όλους τους αρρώστους. Τελικά, όταν κανείς ανάμεσά τους δεν πονάει λόγω σοβαρής ασθένειας, εκείνος κάθεται και αρχίζει να διδάσκει. a Τα λόγια του που αντηχούν στην ανοιξιάτικη ατμόσφαιρα εκείνης της μέρας πρέπει να εκπλήσσουν τους ακροατές του. Άλλωστε, δεν έχουν ακούσει ποτέ κανέναν να διδάσκει όπως αυτός. Για να προσδώσει βαρύτητα στις διδασκαλίες του, δεν επικαλείται ούτε τις προφορικές παραδόσεις ούτε τους φημισμένους Ιουδαίους ραβίνους. Απεναντίας, παραθέτει επανειλημμένα από τις θεόπνευστες Εβραϊκές Γραφές. Το άγγελμά του είναι άμεσο, η φρασεολογία του απλή, το  νόημά του ξεκάθαρο. Όταν τελειώνει, τα πλήθη μένουν έκπληκτα, και με το δίκιο τους. Έχουν μόλις ακούσει τον σοφότερο άνθρωπο που έζησε ποτέ!​—Ματθαίος 7:28, 29.

³ Εκείνη η ομιλία, καθώς και πολλά άλλα πράγματα που είπε και έκανε ο Ιησούς, έχει καταγραφεί στον Λόγο του Θεού. Είναι καλό να κάνουμε βαθιά έρευνα σε όσα αναφέρει η θεόπνευστη αφήγηση για τον Ιησού, επειδή σε αυτόν βρίσκονται «όλοι οι θησαυροί της σοφίας». (Κολοσσαείς 2:3) Πού βρήκε τέτοια σοφία​—την ικανότητα να θέτει τη γνώση και την κατανόηση σε πρακτική εφαρμογή; Πώς εκδήλωσε σοφία, και πώς μπορούμε εμείς να ακολουθούμε το παράδειγμά του;

4. Ποιο ερώτημα έθεσαν οι ακροατές του Ιησού στη Ναζαρέτ, και γιατί;

⁴ Σε μια από τις περιοδείες κηρύγματος που έκανε, ο Ιησούς επισκέφτηκε τη Ναζαρέτ, την πόλη όπου είχε μεγαλώσει, και άρχισε να διδάσκει στη συναγωγή εκεί. Πολλοί από τους ακροατές του έμεναν έκπληκτοι και απορούσαν: «Πού βρήκε αυτός ο άνθρωπος τέτοια σοφία;» Γνώριζαν την οικογένειά του​—τους γονείς του και τα αδέλφια του—​και ήξεραν ότι προερχόταν από ταπεινό περιβάλλον. (Ματθαίος 13:54-56· Μάρκος 6:1-3) Αναμφίβολα γνώριζαν επίσης ότι αυτός ο ευφραδής ξυλουργός δεν είχε φοιτήσει σε καμία από τις ονομαστές ραβινικές σχολές. (Ιωάννης 7:15) Ως εκ τούτου, το ερώτημά τους φαινόταν λογικό.

5. Όπως αποκάλυψε ο Ιησούς, από ποια Πηγή προερχόταν η σοφία του;

⁵ Η σοφία που εκδήλωνε ο Ιησούς δεν ήταν απλώς προϊόν της τέλειας διάνοιάς του. Αργότερα στη διακονία του, όταν δίδασκε δημόσια στον ναό, ο Ιησούς αποκάλυψε ότι η σοφία του προερχόταν από πολύ πιο εξυψωμένη πηγή. «Αυτά που διδάσκω εγώ δεν είναι δικά μου», είπε, «αλλά εκείνου που με έστειλε». (Ιωάννης 7:16) Ναι, ο Πατέρας, ο οποίος έστειλε τον Γιο, ήταν η πραγματική Πηγή της σοφίας του Ιησού. (Ιωάννης 12:49) Πώς όμως έλαβε ο Ιησούς σοφία από τον Ιεχωβά;

6, 7. Με ποιους τρόπους έλαβε ο Ιησούς σοφία από τον Πατέρα του;

⁶ Το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά επενεργούσε στην καρδιά και στη διάνοια του Ιησού. Αναφορικά με τον Ιησού ως τον υποσχεμένο Μεσσία, ο Ησαΐας προείπε: «Θα καθίσει πάνω του το  πνεύμα του Ιεχωβά, το πνεύμα της σοφίας και της κατανόησης, το πνεύμα της συμβουλής και της κραταιότητας, το πνεύμα της γνώσης και του φόβου του Ιεχωβά». (Ησαΐας 11:2) Εφόσον το πνεύμα του Ιεχωβά βρισκόταν πάνω του και καθοδηγούσε τον τρόπο σκέψης και τις αποφάσεις του, είναι άραγε να απορούμε που τα λόγια και οι πράξεις του Ιησού αντανακλούσαν υπέρτατη σοφία;

⁷ Ο Ιησούς απέκτησε σοφία από τον Πατέρα του και με έναν άλλον ουσιώδη τρόπο. Όπως είδαμε στο Κεφάλαιο 2, κατά την προανθρώπινη ύπαρξή του, η οποία διήρκεσε αμέτρητους αιώνες, ο Ιησούς είχε την ευκαιρία να αφομοιώσει τις σκέψεις του Πατέρα του για τα διάφορα ζητήματα. Δεν μπορούμε ούτε καν να φανταστούμε το βάθος της σοφίας που απέκτησε ο Γιος στο πλευρό του Πατέρα του, ενεργώντας ως ο «δεξιοτέχνης εργάτης» του Θεού για τη δημιουργία όλων των άλλων πραγμάτων, έμψυχων και άψυχων. Εύλογα, ο Γιος στην προανθρώπινη ύπαρξή του περιγράφεται ως η προσωποποίηση της σοφίας. (Παροιμίες 8:22-31· Κολοσσαείς 1:15, 16) Σε όλη τη διάρκεια της διακονίας του, ο Ιησούς μπορούσε να αξιοποιεί τη σοφία που είχε αποκτήσει δίπλα στον Πατέρα του στον ουρανό. b (Ιωάννης 8:26, 28, 38) Συνεπώς, δεν μας εκπλήσσει καθόλου το εύρος της γνώσης και το βάθος της κατανόησης που αντανακλούν τα λόγια του Ιησού ούτε η ορθή κρίση που είναι φανερή σε κάθε πράξη του.

8. Ως ακόλουθοι του Ιησού, πώς μπορούμε να αποκτήσουμε σοφία;

⁸ Ως ακόλουθοι του Ιησού, χρειάζεται και εμείς να αποβλέπουμε στον Ιεχωβά ως την Πηγή της σοφίας. (Παροιμίες 2:6) Βέβαια, ο Ιεχωβά δεν μας μεταδίδει σοφία θαυματουργικά. Απαντάει όμως στις ένθερμες προσευχές που κάνουμε ζητώντας την απαραίτητη σοφία για να αντιμετωπίζουμε επιτυχώς τις δυσκολίες της ζωής. (Ιακώβου 1:5) Προκειμένου να αποκτήσουμε αυτή τη σοφία, απαιτείται να καταβάλλουμε πολλή προσπάθεια. Χρειάζεται να ερευνούμε για αυτήν «όπως για κρυμμένους θησαυρούς». (Παροιμίες 2:1-6) Ναι, χρειάζεται να  συνεχίσουμε να σκάβουμε βαθιά στον Λόγο του Θεού, όπου αποκαλύπτεται η σοφία Του, και να εναρμονίζουμε τη ζωή μας με όσα μαθαίνουμε. Το παράδειγμα του Γιου του Ιεχωβά είναι ιδιαίτερα πολύτιμο καθώς μας βοηθάει να αποκτήσουμε σοφία. Ας εξετάσουμε μερικούς τομείς στους οποίους ο Ιησούς εκδήλωσε σοφία για να μάθουμε πώς μπορούμε να τον μιμούμαστε.

9. Τι καθιστούσε τις διδασκαλίες του Ιησού τόσο σοφές;

⁹ Πλήθη συνέρρεαν στον Ιησού απλώς και μόνο για να τον ακούσουν να μιλάει. (Μάρκος 6:31-34· Λουκάς 5:1-3) Αυτό δεν είναι παράξενο, επειδή όταν ο Ιησούς άνοιγε το στόμα του, έβγαιναν λόγια υπερέχουσας σοφίας! Οι διδασκαλίες του αντανακλούσαν βαθιά γνώση του Λόγου του Θεού και απαράμιλλη ικανότητα να φτάνει στην ουσία των ζητημάτων. Οι διδασκαλίες του έχουν παγκόσμια απήχηση και διαχρονική εφαρμογή. Εξετάστε μερικά παραδείγματα της σοφίας που βρίσκεται στα λόγια του Ιησού, του προειπωμένου “Θαυμαστού Συμβούλου”.​—Ησαΐας 9:6.

10. Ποιες θετικές ιδιότητες μας παροτρύνει ο Ιησούς να καλλιεργούμε, και γιατί;

¹⁰ Η Επί του Όρους Ομιλία, για την οποία έγινε λόγος στην αρχή του κεφαλαίου, είναι η μεγαλύτερη συλλογή διδασκαλιών του Ιησού στην οποία δεν παρεμβάλλονται αφηγήσεις ούτε λόγια άλλων ανθρώπων. Σε αυτή την ομιλία, ο Ιησούς δεν μας συμβουλεύει απλώς να επιδιώκουμε ορθή ομιλία και διαγωγή. Οι συμβουλές του θίγουν πολύ βαθύτερα  ζητήματα. Επειδή γνωρίζει καλά ότι οι σκέψεις και τα αισθήματα οδηγούν σε λόγια και πράξεις, ο Ιησούς μάς παροτρύνει να καλλιεργούμε θετικές ιδιότητες διάνοιας και καρδιάς, όπως είναι η πραότητα, η πείνα για τη δικαιοσύνη, η διάθεση να είμαστε ελεήμονες και ειρηνοποιοί, και επίσης η αγάπη για τους άλλους. (Ματθαίος 5:5-9, 43-48) Καθώς καλλιεργούμε τέτοιες ιδιότητες στην καρδιά μας, το αποτέλεσμα θα είναι εποικοδομητική ομιλία και διαγωγή που, όχι μόνο ευαρεστούν τον Ιεχωβά, αλλά προάγουν και καλές σχέσεις με τους συνανθρώπους μας.​—Ματθαίος 5:16.

11. Όταν ο Ιησούς δίνει συμβουλές σχετικά με την αμαρτωλή διαγωγή, πώς φτάνει στη ρίζα του ζητήματος;

¹¹ Όταν δίνει συμβουλές σχετικά με την αμαρτωλή διαγωγή, ο Ιησούς φτάνει στην ίδια τη ρίζα του ζητήματος. Δεν μας λέει απλώς να αποφεύγουμε τις πράξεις βίας. Αντίθετα, μας προειδοποιεί να μην αφήνουμε τον θυμό να σιγοκαίει στην καρδιά μας. (Ματθαίος 5:21, 22· 1 Ιωάννη 3:15) Δεν περιορίζεται στο να απαγορεύει τη διάπραξη μοιχείας. Απεναντίας, προειδοποιεί για το πάθος που γεννιέται μέσα στην καρδιά και οδηγεί σε τέτοια προδοσία. Μας νουθετεί να μην επιτρέπουμε στα μάτια μας να ξυπνούν ακατάλληλες επιθυμίες και να διεγείρουν τον πόθο. (Ματθαίος 5:27-30) Ο Ιησούς εξετάζει τις αιτίες, όχι απλώς τα συμπτώματα. Ασχολείται με τη νοοτροπία και τις επιθυμίες που γεννούν τις αμαρτωλές πράξεις.​—Ψαλμός 7:14.

12. Πώς βλέπουν οι ακόλουθοι του Ιησού τις συμβουλές του, και γιατί;

¹² Πόση σοφία φανερώνουν τα λόγια του Ιησού! Δεν είναι να απορούμε που «τα πλήθη είχαν μείνει έκπληκτα με τον τρόπο της διδασκαλίας του». (Ματθαίος 7:28) Ως ακόλουθοί του, βλέπουμε τις σοφές συμβουλές του ως οδηγό για τη ζωή μας. Επιζητούμε να καλλιεργούμε τις θετικές ιδιότητες που συνέστησε​—όπως είναι το έλεος, η ειρηνική διάθεση και η αγάπη—​γνωρίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα θέσουμε θεμέλιο για θεοσεβή διαγωγή. Προσπαθούμε να ξεριζώσουμε από την καρδιά μας αρνητικά αισθήματα και επιθυμίες για τα οποία προειδοποίησε, όπως είναι ο πικρός θυμός και οι ανήθικοι πόθοι, γνωρίζοντας ότι αυτό θα μας βοηθήσει να αποφύγουμε την αμαρτωλή διαγωγή.​—Ιακώβου 1:14, 15.

13, 14. Τι δείχνει ότι ο Ιησούς άσκησε καλή κρίση ως προς την επιλογή της πορείας ζωής του;

¹³ Ο Ιησούς εκδήλωνε σοφία όχι μόνο με λόγια αλλά και με έργα. Ολόκληρος ο τρόπος ζωής του​—οι αποφάσεις του, η άποψή του για τον εαυτό του και η συμπεριφορά του προς τους άλλους—​καταδείκνυε τη σοφία στις πολλές όμορφες πτυχές της. Εξετάστε μερικά παραδείγματα που δείχνουν ότι ο Ιησούς διεπόταν από «την πρακτική σοφία και την ικανότητα σκέψης».​—Παροιμίες 3:21.

¹⁴ Η σοφία περιλαμβάνει ορθή κρίση. Ο Ιησούς άσκησε καλή κρίση ως προς την επιλογή της πορείας ζωής του. Φαντάζεστε τι ζωή θα μπορούσε να είχε ο Ιησούς​—το σπίτι που θα μπορούσε να είχε χτίσει, την επιχείρηση που θα μπορούσε να είχε δημιουργήσει ή την κοσμική εξοχότητα που θα μπορούσε να είχε αποκτήσει; Ο Ιησούς ήξερε ότι μια ζωή αφιερωμένη σε αυτές τις επιδιώξεις «είναι ματαιότητα, κυνήγι του ανέμου». (Εκκλησιαστής 4:4· 5:10) Μια τέτοια πορεία αποτελεί ανοησία, το αντίθετο της σοφίας. Ο Ιησούς επέλεξε να κρατήσει τη ζωή του απλή. Δεν τον ενδιέφερε να κερδίσει χρήματα ή να συσσωρεύσει υλικά αποκτήματα. (Ματθαίος 8:20) Σε αρμονία με τα όσα δίδασκε, κρατούσε το μάτι του εστιασμένο σε έναν και μόνο σκοπό​—την επιτέλεση του θελήματος του Θεού. (Ματθαίος 6:22) Ο Ιησούς αφιέρωνε σοφά τον χρόνο και τις δυνάμεις του στα συμφέροντα της Βασιλείας, τα οποία είναι πολύ πιο σπουδαία και ανταμειφτικά από τα υλικά πράγματα. (Ματθαίος 6:19-21) Με αυτόν τον τρόπο, άφησε πίσω του ένα αξιομίμητο παράδειγμα.

15. Πώς μπορούν οι ακόλουθοι του Ιησού να δείχνουν ότι κρατούν το μάτι τους εστιασμένο στα συμφέροντα της Βασιλείας, και γιατί είναι αυτό πορεία σοφίας;

¹⁵ Οι ακόλουθοι του Ιησού σήμερα αντιλαμβάνονται πόσο σοφό είναι να κρατούν το μάτι τους εστιασμένο στα συμφέροντα της Βασιλείας. Ως εκ τούτου, αποφεύγουν να καταβαρύνονται από άσκοπα χρέη και από τις κοσμικές επιδιώξεις που απορροφούν υπερβολικά μεγάλο μέρος της προσοχής και των δυνάμεων ενός ατόμου. (1 Τιμόθεο 6:9, 10) Πολλοί έχουν κάνει ορισμένα βήματα για να απλοποιήσουν τον τρόπο ζωής  τους ώστε να μπορούν να αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στη Χριστιανική διακονία, ίσως μάλιστα υπηρετώντας ως ολοχρόνιοι διαγγελείς της Βασιλείας. Δεν θα μπορούσε να υπάρξει σοφότερη πορεία, διότι αν κρατάμε τα συμφέροντα της Βασιλείας στη δικαιωματική τους θέση, το αποτέλεσμα είναι η μεγαλύτερη δυνατή ευτυχία και ικανοποίηση.​—Ματθαίος 6:33.

16, 17. (α) Με ποιους τρόπους έδειξε ο Ιησούς ότι ήταν μετριόφρων και ρεαλιστής ως προς το τι ανέμενε από τον εαυτό του; (β) Πώς μπορούμε εμείς να δείχνουμε ότι είμαστε μετριόφρονες και ρεαλιστές ως προς το τι αναμένουμε από τον εαυτό μας;

¹⁶ Η Γραφή συνδέει τη σοφία με τη μετριοφροσύνη, η οποία περιλαμβάνει το να έχουμε συναίσθηση των περιορισμών μας. (Παροιμίες 11:2) Ο Ιησούς ήταν μετριόφρων και ρεαλιστής ως προς το τι ανέμενε από τον εαυτό του. Ήξερε ότι δεν επρόκειτο να μεταστρέψει όλους όσους άκουγαν το άγγελμά του. (Ματθαίος 10:32-39) Επίσης, αντιλαμβανόταν ότι ο αριθμός των ατόμων τα οποία θα μπορούσε να πλησιάσει προσωπικά ήταν περιορισμένος. Γι’ αυτό, ενεργώντας σοφά, εμπιστεύτηκε το έργο μαθήτευσης στους ακολούθους του. (Ματθαίος 28:18-20) Αναγνώρισε ταπεινά ότι εκείνοι θα “έκαναν έργα μεγαλύτερα από” τα δικά του, διότι θα πλησίαζαν περισσότερους ανθρώπους σε ευρύτερη γεωγραφική έκταση και επί μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. (Ιωάννης 14:12) Ο Ιησούς αναγνώριζε επίσης ότι και ο ίδιος χρειαζόταν βοήθεια. Δέχτηκε τη βοήθεια των αγγέλων που ήρθαν να τον διακονήσουν στην έρημο και του αγγέλου που ήρθε να τον ενισχύσει στη Γεθσημανή. Τη στιγμή που είχε τη μεγαλύτερη ανάγκη, ο Γιος του Θεού κραύγασε για βοήθεια.​—Ματθαίος 4:11· Λουκάς 22:43· Εβραίους 5:7.

¹⁷ Και εμείς χρειάζεται να είμαστε μετριόφρονες και ρεαλιστές ως προς το τι αναμένουμε από τον εαυτό μας. Ασφαλώς θέλουμε να εργαζόμαστε ολόψυχα και να αγωνιζόμαστε σθεναρά στο έργο κηρύγματος και μαθήτευσης. (Λουκάς 13:24· Κολοσσαείς 3:23) Παράλληλα, χρειάζεται να θυμόμαστε ότι ο Ιεχωβά δεν μας συγκρίνει με τους άλλους, κάτι που δεν πρέπει να κάνουμε ούτε εμείς. (Γαλάτες 6:4) Η πρακτική σοφία θα μας βοηθάει να θέτουμε ρεαλιστικούς στόχους σε αρμονία με τις ικανότητες και τις περιστάσεις μας. Επιπρόσθετα, η σοφία θα κατευθύνει όσους βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης  να αναγνωρίζουν ότι έχουν περιορισμούς και ότι χρειάζονται βοήθεια και στήριξη από καιρό σε καιρό. Η μετριοφροσύνη θα καθιστά αυτά τα άτομα ικανά να δέχονται τη βοήθεια με εκτίμηση, αναγνωρίζοντας ότι ο Ιεχωβά μπορεί κάλλιστα να χρησιμοποιήσει έναν ομόπιστό τους για να γίνει «πηγή μεγάλης παρηγοριάς» για αυτούς.​—Κολοσσαείς 4:11.

18, 19. (α) Τι δείχνει ότι ο Ιησούς φερόταν στους μαθητές του με λογικό και θετικό τρόπο; (β) Γιατί έχουμε βάσιμους λόγους να είμαστε θετικοί και λογικοί στις μεταξύ μας σχέσεις, και πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό;

¹⁸ «Η σοφία που κατεβαίνει από πάνω είναι . . . λογική», λέει το εδάφιο Ιακώβου 3:17. Ο Ιησούς ήταν λογικός και θετικός στις σχέσεις του με τους μαθητές του. Γνώριζε καλά τα ελαττώματά τους, αλλά αναζητούσε το καλό σε αυτούς. (Ιωάννης 1:47) Ήξερε ότι θα τον εγκατέλειπαν τη νύχτα της σύλληψής του, αλλά δεν αμφισβήτησε την οσιότητά τους. (Ματθαίος 26:31-35· Λουκάς 22:28-30) Ο Πέτρος αρνήθηκε τρεις φορές ακόμα και το ότι γνώριζε τον Ιησού. Παρ’ όλα αυτά, ο Ιησούς έκανε δέηση για τον Πέτρο και εξέφρασε πεποίθηση για την πιστότητά του. (Λουκάς 22:31-34) Την τελευταία νύχτα της επίγειας ζωής του, ο Ιησούς, προσευχόμενος στον Πατέρα του, δεν εστίασε την προσοχή του στα λάθη που είχαν κάνει οι μαθητές του. Απεναντίας, μίλησε θετικά για την πορεία τους μέχρι εκείνη τη νύχτα, λέγοντας: «Έχουν τηρήσει τον λόγο σου». (Ιωάννης 17:6) Παρά τις ατέλειες των μαθητών, εμπιστεύτηκε στα χέρια τους το έργο κηρύγματος της Βασιλείας και μαθήτευσης. (Ματθαίος 28:19, 20) Η εμπιστοσύνη και η πίστη που έδειξε σε αυτούς αναμφίβολα τους ενίσχυσαν ώστε να επιτελέσουν το έργο το οποίο εκείνος τους πρόσταξε να κάνουν.

¹⁹ Οι ακόλουθοι του Ιησού έχουν λόγους να μιμούνται το παράδειγμά του σε αυτόν τον τομέα. Αν ο τέλειος Γιος του Θεού ήταν υπομονετικός στις σχέσεις του με τους ατελείς μαθητές του, πόσο μάλλον πρέπει εμείς ως αμαρτωλοί άνθρωποι να είμαστε λογικοί στις μεταξύ μας σχέσεις! (Φιλιππησίους 4:5) Αντί να εστιάζουμε την προσοχή μας στα ελαττώματα των συλλάτρεών μας, θα πρέπει να αναζητούμε το καλό σε αυτούς. Είναι σοφό να θυμόμαστε ότι ο Ιεχωβά τούς έχει ελκύσει. (Ιωάννης 6:44) Συνεπώς, είναι βέβαιο ότι βλέπει κάτι καλό σε αυτούς, και το ίδιο πρέπει να κάνουμε και εμείς. Το θετικό  πνεύμα θα μας βοηθάει, όχι μόνο να “παραβλέπουμε τα σφάλματα”, αλλά και να αναζητούμε τομείς στους οποίους μπορούμε να επαινέσουμε τους άλλους. (Παροιμίες 19:11, Η Νέα Αγγλική Βίβλος [The New English Bible]) Όταν εκφράζουμε την εμπιστοσύνη μας στους Χριστιανούς αδελφούς και αδελφές μας, τους βοηθάμε να κάνουν το καλύτερο που μπορούν για να υπηρετούν τον Ιεχωβά και να βρίσκουν χαρά σε αυτή την υπηρεσία.​—1 Θεσσαλονικείς 5:11.

20. Τι πρέπει να κάνουμε με τον θησαυρό που βρίσκεται στις αφηγήσεις των Ευαγγελίων, και γιατί;

²⁰ Οι αφηγήσεις των Ευαγγελίων για τη ζωή και τη διακονία του Ιησού αποτελούν αληθινό θησαυρό σοφίας! Τι πρέπει να κάνουμε με αυτό το ανεκτίμητο δώρο; Στον επίλογο της Επί του Όρους Ομιλίας, ο Ιησούς παρότρυνε τους ακροατές του, όχι μόνο να ακούν τα σοφά του λόγια, αλλά και να τα εκτελούν, δηλαδή να τα εφαρμόζουν. (Ματθαίος 7:24-27) Αν διαπλάθουμε τις σκέψεις, τα κίνητρα και τις πράξεις μας σύμφωνα με τα σοφά λόγια και έργα του Ιησού, αυτό θα μας βοηθήσει να βρούμε την καλύτερη δυνατή ζωή τώρα καθώς και να παραμείνουμε στην οδό που οδηγεί στην αιώνια ζωή. (Ματθαίος 7:13, 14) Ασφαλώς δεν θα μπορούσαμε να ακολουθήσουμε καλύτερη ή σοφότερη πορεία από αυτήν!